فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 29 فروردین 1404

پایگاه خبری شاعر

جـز از گـوی و مـیـدان نـبــودیـش کـارگـهـی زخـم چـوگـان و گـاهی شـکـارچـنـان بــد کـه یـک روز بــی انـجـمـنبــه نـخـچــیـرگـه رفـت بــا چــنـگ زنکـــج…

جـز از گـوی و مـیـدان نـبــودیـش کـار گـهـی زخـم چـوگـان و گـاهی شـکـار
چـنـان بــد کـه یـک روز بــی انـجـمـن بــه نـخـچــیـرگـه رفـت بــا چــنـگ زن
کـــجــــا نـــام آن رومـــی آزاده بــــود کـه رنـگ رخـانـش بــه مـی داده بــود
بـه پـشـت هیون چـمان بـرنشـسـت ابــا ســرو آزاده چــنـگـی بــه دســت
دلــــارام او بــــود و هــــم کــــام اوی هـمـیـشـه بـه لـب داشـتـی نـام اوی
بــه روز شـکـارش هـیـون خـواسـتـی کـه پـشـتـش بــه دیـبــا بـیـاراسـتـی
فــروهـشــتــه زو چــار بــودی رکـیـب هـمـی تــاخــتــی در فـراز و نـشـیـب
رکـابـش دو زریـن دو سـیـمـیـن بـدی هـمـان هـر یـکـی گـوهـر آگـیـن بـدی
همان زیر تـرکـش کمان مهره داشـت دلـاور ز هـر دانـشــی بــهـره داشــت
بـه پـیش انـدر آمـدش آهـو دو جـفـت جــوانـمــرد خــنـدان بــه آزاده گــفــت
کـه ای مـاه من چـون کـمان را بـه زه بـــرآرم بـــه شــســت انــدر آرم گــره
کـدام آهـو افـگـنـده خـواهـی بـه تـیر کـه مـاده جـوانـسـت و هـمـتـاش پـیر
بــدو گــفــت آزاده کــای شــیــرمــرد بــه آهــو نــجــویــنــد مــردان نــبـــرد
تــو آن مــاده را نــر گــردان بــه تــیــر شـــود مــاده از تـــیــر تـــو نــر پـــیــر
ازان پــس هـیـون را بــرانــگــیـز تــیـز چــو آهــو ز چــنــگ تــو گــیـرد گــریـز
کـمـان مـهـره انـداز تـا گـوش خـویش نهد هم چـنان خـوار بـر دوش خـویش
هـم انـگـه ز مـهـره بــخـاردش گـوش بـــی آزار پـــایـــش بـــرآرد بـــه دوش
بـه پـیکان سر و پـای و گوشش بـدوز چـو خـواهی که خـوانمت گیتـی فـروز
کــمــان را بــه زه کــرد بــهــرام گــور بــرانــگــیــخــت از دشــت آرام شــور
دو پـیکان بـه تـرکش یکی تـیر داشت بـه دشـت اندر از بـهر نخـچـیر داشـت
هـم انـگـه چــو آهـو شــد انـدر گـریـز ســپــهـبــد ســروهــای آن نــره تــیـز
بــه تـیـر دو پـیـکـان ز سـر بــرگـرفـت کــنـیـزک بــدو مـانـد انـدر شــگــفــت
هم انـدر زمـان نر چـون مـاده گـشـت سرش زان سروی سیه ساده گشت
هــمــان در ســروگــاه مــاده دو تــیـر بــزد هـمـچــنـان مـرد نـخــچــیـرگــیـر
دو پـیـکـان بـه جـای سـرو در سـرش بـه خـون انـدرون لـعـل گـشـتـه بـرش
هیون را سـوی جـفـت دیگـر بـتـاخـت بـه خـم کمان مهره در مهره سـاخـت
بــه گــوش یـکــی آهـو انـدر فــکــنـد پــســنـد آمــد و بــود جــای پــســنـد
بـــخـــاریــد گــوش آهــو انــدر زمــان بـــه تـــیــر انــدر آورد جـــادو کـــمــان
سر و گوش و پایش به پیکان بدوخت بـــدان آهــو آزاده را دل بـــســوخـــت
بـــزد دســـت بـــهــرام و او را ز زیــن نــگــونــســار بـــرزد بــه روی زمــیــن
هــیــون از بـــر مــاه چــهــره بـــرانــد بـرو دست و چنگش به خون درفشاند
چـنین گفـت کای بـی خـرد چـنگ زن چه بـایست جـستـن بـه من بـرشکن
اگـــر کـــنــد بـــودی گـــشـــاد بـــرم ازیـن زخــم نـنـگــی شــدی گــوهـرم
چــو او زیــر پــای هــیـون در ســپــرد بـه نـخـچـیـر زان پـس کـنـیـزک نـبــرد

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج