ز پــیـش ســواران چــو ره بــرگـرفـتسوی خـان بـی بـر بـه راهام تـفتبــزد در بــگـفـتــا کـه بــی شـهـریـاربـمـانـدم چـو او بــازمـانـد از شـکـارشـــب …
ز پــیـش ســواران چــو ره بــرگـرفـت | سوی خـان بـی بـر بـه راهام تـفت |
بــزد در بــگـفـتــا کـه بــی شـهـریـار | بـمـانـدم چـو او بــازمـانـد از شـکـار |
شـــب آمـــد نــدانــم هــمــی راه را | نـیـابــم هـمـی لـشـکـر و شــاه را |
گر امشـب بـدین خـانه یابـم سـپـنج | نـبـاشـد کـسـی را ز مـن هیچ رنج |
بـه پـیـش بـه راهـام شـد پـیـشـکـار | بـگـفـت آنـچ بـشـنـیـد ازان نـامـدار |
بـه راهـام گـفـت ایـچ ازیـن در مـرنـج | بـگـویش کـه ایـدر نـیـابـی سـپـنـج |
بــیـامـد فــرســتــاده بــا او بــگـفــت | کـه ایدر تـرا نـیسـت جـای نـهـفـت |
بــدو گــفــت بــهــرام بــا او بــگــوی | کـز ایدر گـذشـتـن مرا نیسـت روی |
همی از تـو من خـانه خواهم سپـنج | نـیارم بـه چـیزت ازان پـس بـه رنـج |
چـو بـشـنـید پـویان بـشـد پـیشـکـار | بـه نـزد بـه راهام گـفـت این سـوار |
همی ز ایدر امشب نخـواهد گذشت | سـخـن گفتـن و رای بـسیار گشت |
بـه راهام گـفـتـش کـه رو بـی درنگ | بـگویش که این جایگاهیست تـنگ |
جـهودیسـت درویش و شب گرسـنه | بـخـسـپـد همـی بـر زمـین بـرهنـه |
بـگـفـتـنـد و بـهرام گـفـت ار سـپـنـج | نـیـابــم بــدیـن خــانــه آیـدت رنــج |
بـدیـن در بـخـسـپـم نـجـویـم سـرای | نـخـواهـم بـه چـیزی دگـر کـرد رای |
بــه راهـام گـفــت ای نـبــرده ســوار | هـمـی رنـجـه داری مـرا خـوارخـوار |
بـخـسـپـی و چـیـزت بـدزدد کـسـی | ازان رنـجــه داری مـرا تــو بــســی |
بـه خـانـه درآی ار جـهـان تـنـگ شـد | همه کار بـی بـرگ و بـی رنگ شد |
بـه پـیمان که چـیزی نخـواهی ز من | نـدارم بــه مـرگ آبــچــیـن و کـفــن |
هـم امـشــب تــرا و نـشـســت تــرا | خـورش بـاید و نـیسـت چـیزی مـرا |
گـر این اسـپ سـرگـین و آب افـگـند | وگـر خـشـت این خـانه را بـشـکـند |
بـه شـبـگـیر سـرگینش بـیرون کـنی | بـروبـی و خـاکـش بـه هامون کنی |
هـمـان خـشـت را نـیـز تــاوان دهـی | چـو بـیدار گـردی ز خـواب آن دهـی |
بــدو گــفــت بــهـرام پــیـمـان کــنـم | بــریـن رنـجـهـا سـر گـروگـان کـنـم |
فـــرود آمــد و اســـپ را بـــا لــگـــام | بـبـسـت و بـرآهـخـت تـیـغ از نـیـام |
نـمـدزیـن بـگـسـتـرد و بـالـینـش زین | بـخفت و دو پـایش کشان بـر زمین |
جـهـود آن در خـانـه از پـس بـبـسـت | بـیاورد خـوان و بـه خوردن نشست |
ازان پـس بـه بـهرام گفـت ای سـوار | چـو این داسـتـان بـشـنـوی یاد دار |
بـه گـیتـی هرانـکـس کـه دارد خـورد | ســوی مــردم بـــی نــوا نــنــگــرد |
بــدو گـفـت بــهـرام کـایـن داسـتــان | شـنـیـدسـتـم از گـفـتـه بــاسـتـان |
شـنـیـدم بــه گـفـتـار و دیـدم کـنـون | کـه بـرخـوانـدی از گـفـتـه رهنمـون |
می آورد چـون خورده شد نان جـهود | ازان مــی ورا شـــادمــانــی فــزود |
خــروشــیـد کــای رنــج دیـده ســوار | بــریـن داســتــان کــهـن گـوش دار |
که هرکس که دارد دلش روشنست | درم پیش او چون یکی جوشنست |
کـسـی کـو نـدارد بــود خـشـک لـب | چـنانچـون تـوی گـرسـنه نیم شـب |
بـدو گفـت بـهرام کاین بـس شـگفت | بـه گـیـتـی مـرین یـاد بـایـد گـرفـت |
کـه از جـام یـابــی سـرانـجـام نـیـک | خـنک مـیگـسـار و می و جـام نیک |
چــو از کــوه خــنــجــر بـــرآورد هــور | گـریـزان شـد از خـانـه بــهـرام گـور |
بــران چــرمــه نــاچــران زیـن نــهــاد | چه زین از بـرش خشک بـالین نهاد |
بــیـامـد بــه راهـام گـفـت ای ســوار | بـه گـفـتـار خـود بـر کـنـون پـای دار |
تـو گـفـتـی کـه سـرگـین این بـارگی | بــه جـاروب روبــم بــه یـکـبــارگـی |
کــنـون آنـچ گـفــتــی بــروب و بــبــر | بــه رنـجــم ز مــهـمــان بــیـدادگــر |
بــدو گــفــت بــهــرام شــو پــایـکــار | بـیاور کـه سـرگـین کـشـد بـر کـنار |
دهـم زر کــه تــا خــاک بــیـرون بــرد | وزیـن خــانـه تــو بــه هـامـون بــرد |
بـدو گفـت من کـس ندارم کـه خـاک | بـــروبـــد بــرد ریــزد انــدر مــغــاک |
تـو پـیمـان کـه کـردی بـه کـژی مـبـر | نـبــایـد کــه خــوانـمــت بــیـدادگــر |
چـو بـشـنـیـد بـهـرام ازو این سـخـن | یـکـی تــازه انـدیـشـه افـگـنـد بــن |
یـکـی خـوب دسـتــار بــودش حــریـر | بـه موزه درون پـر ز مشـک و عـبـیر |
بـرون کـرد و سـرگـین بـدو کـرد پـاک | بــیـنـداخـت بــا خــاک انـدر مـغـاک |
بــه راهـام را گــفــت کــای پــارســا | گــر آزادیــم بـــشـــنــود پـــادشـــا |
تــرا از جــهــان بـــی نــیــازی دهــد | بـــر مــهــتــران ســرفــرازی دهــد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج