فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 9 اردیبهشت 1404

پایگاه خبری شاعر

ز پــیـش ســواران چــو ره بــرگـرفـتسوی خـان بـی بـر بـه راهام تـفتبــزد در بــگـفـتــا کـه بــی شـهـریـاربـمـانـدم چـو او بــازمـانـد از شـکـارشـــب …

ز پــیـش ســواران چــو ره بــرگـرفـت سوی خـان بـی بـر بـه راهام تـفت
بــزد در بــگـفـتــا کـه بــی شـهـریـار بـمـانـدم چـو او بــازمـانـد از شـکـار
شـــب آمـــد نــدانــم هــمــی راه را نـیـابــم هـمـی لـشـکـر و شــاه را
گر امشـب بـدین خـانه یابـم سـپـنج نـبـاشـد کـسـی را ز مـن هیچ رنج
بـه پـیـش بـه راهـام شـد پـیـشـکـار بـگـفـت آنـچ بـشـنـیـد ازان نـامـدار
بـه راهـام گـفـت ایـچ ازیـن در مـرنـج بـگـویش کـه ایـدر نـیـابـی سـپـنـج
بــیـامـد فــرســتــاده بــا او بــگـفــت کـه ایدر تـرا نـیسـت جـای نـهـفـت
بــدو گــفــت بــهــرام بــا او بــگــوی کـز ایدر گـذشـتـن مرا نیسـت روی
همی از تـو من خـانه خواهم سپـنج نـیارم بـه چـیزت ازان پـس بـه رنـج
چـو بـشـنـید پـویان بـشـد پـیشـکـار بـه نـزد بـه راهام گـفـت این سـوار
همی ز ایدر امشب نخـواهد گذشت سـخـن گفتـن و رای بـسیار گشت
بـه راهام گـفـتـش کـه رو بـی درنگ بـگویش که این جایگاهیست تـنگ
جـهودیسـت درویش و شب گرسـنه بـخـسـپـد همـی بـر زمـین بـرهنـه
بـگـفـتـنـد و بـهرام گـفـت ار سـپـنـج نـیـابــم بــدیـن خــانــه آیـدت رنــج
بـدیـن در بـخـسـپـم نـجـویـم سـرای نـخـواهـم بـه چـیزی دگـر کـرد رای
بــه راهـام گـفــت ای نـبــرده ســوار هـمـی رنـجـه داری مـرا خـوارخـوار
بـخـسـپـی و چـیـزت بـدزدد کـسـی ازان رنـجــه داری مـرا تــو بــســی
بـه خـانـه درآی ار جـهـان تـنـگ شـد همه کار بـی بـرگ و بـی رنگ شد
بـه پـیمان که چـیزی نخـواهی ز من نـدارم بــه مـرگ آبــچــیـن و کـفــن
هـم امـشــب تــرا و نـشـســت تــرا خـورش بـاید و نـیسـت چـیزی مـرا
گـر این اسـپ سـرگـین و آب افـگـند وگـر خـشـت این خـانه را بـشـکـند
بـه شـبـگـیر سـرگینش بـیرون کـنی بـروبـی و خـاکـش بـه هامون کنی
هـمـان خـشـت را نـیـز تــاوان دهـی چـو بـیدار گـردی ز خـواب آن دهـی
بــدو گــفــت بــهـرام پــیـمـان کــنـم بــریـن رنـجـهـا سـر گـروگـان کـنـم
فـــرود آمــد و اســـپ را بـــا لــگـــام بـبـسـت و بـرآهـخـت تـیـغ از نـیـام
نـمـدزیـن بـگـسـتـرد و بـالـینـش زین بـخفت و دو پـایش کشان بـر زمین
جـهـود آن در خـانـه از پـس بـبـسـت بـیاورد خـوان و بـه خوردن نشست
ازان پـس بـه بـهرام گفـت ای سـوار چـو این داسـتـان بـشـنـوی یاد دار
بـه گـیتـی هرانـکـس کـه دارد خـورد ســوی مــردم بـــی نــوا نــنــگــرد
بــدو گـفـت بــهـرام کـایـن داسـتــان شـنـیـدسـتـم از گـفـتـه بــاسـتـان
شـنـیـدم بــه گـفـتـار و دیـدم کـنـون کـه بـرخـوانـدی از گـفـتـه رهنمـون
می آورد چـون خورده شد نان جـهود ازان مــی ورا شـــادمــانــی فــزود
خــروشــیـد کــای رنــج دیـده ســوار بــریـن داســتــان کــهـن گـوش دار
که هرکس که دارد دلش روشنست درم پیش او چون یکی جوشنست
کـسـی کـو نـدارد بــود خـشـک لـب چـنانچـون تـوی گـرسـنه نیم شـب
بـدو گفـت بـهرام کاین بـس شـگفت بـه گـیـتـی مـرین یـاد بـایـد گـرفـت
کـه از جـام یـابــی سـرانـجـام نـیـک خـنک مـیگـسـار و می و جـام نیک
چــو از کــوه خــنــجــر بـــرآورد هــور گـریـزان شـد از خـانـه بــهـرام گـور
بــران چــرمــه نــاچــران زیـن نــهــاد چه زین از بـرش خشک بـالین نهاد
بــیـامـد بــه راهـام گـفـت ای ســوار بـه گـفـتـار خـود بـر کـنـون پـای دار
تـو گـفـتـی کـه سـرگـین این بـارگی بــه جـاروب روبــم بــه یـکـبــارگـی
کــنـون آنـچ گـفــتــی بــروب و بــبــر بــه رنـجــم ز مــهـمــان بــیـدادگــر
بــدو گــفــت بــهــرام شــو پــایـکــار بـیاور کـه سـرگـین کـشـد بـر کـنار
دهـم زر کــه تــا خــاک بــیـرون بــرد وزیـن خــانـه تــو بــه هـامـون بــرد
بـدو گفـت من کـس ندارم کـه خـاک بـــروبـــد بــرد ریــزد انــدر مــغــاک
تـو پـیمـان کـه کـردی بـه کـژی مـبـر نـبــایـد کــه خــوانـمــت بــیـدادگــر
چـو بـشـنـیـد بـهـرام ازو این سـخـن یـکـی تــازه انـدیـشـه افـگـنـد بــن
یـکـی خـوب دسـتــار بــودش حــریـر بـه موزه درون پـر ز مشـک و عـبـیر
بـرون کـرد و سـرگـین بـدو کـرد پـاک بــیـنـداخـت بــا خــاک انـدر مـغـاک
بــه راهـام را گــفــت کــای پــارســا گــر آزادیــم بـــشـــنــود پـــادشـــا
تــرا از جــهــان بـــی نــیــازی دهــد بـــر مــهــتــران ســرفــرازی دهــد

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج