فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 2 اردیبهشت 1404

پایگاه خبری شاعر

وزان روی بــهـرام شــد تــا بــه مــروبـــیــاراســت لــشــکــر چــو پــر تــذروکس آمد به خاقان که از ترک و چینمـمـان تــا کــس آیـد بــه ایـران زمـیـ…

وزان روی بــهـرام شــد تــا بــه مــرو بـــیــاراســت لــشــکــر چــو پــر تــذرو
کس آمد به خاقان که از ترک و چین مـمـان تــا کــس آیـد بــه ایـران زمـیـن
کـه آگـاهـی مـا بــه خــســرو بــرنـد ورا زان ســـخـــن هــدیــه نــو بـــرنـــد
مــنــادیـگــری کــرد خــاقــان چــیـن کـه بـی مـهـر مـاکـس بـه ایـران زمـین
شــود تــامــیـانـش کــنـم بــدو نـیـم بـه یزدان کـه نفـروشـم او را بـه سـیم
هـمـی بــود خـراد بــرزیـن سـه مـاه هــمــی داشــت ایـن رازهــا را نــگــاه
بـه تـنگـی دل انـدر قـلـون را بـخـواند بــران نــامــور جــایـگــاهـش نـشــانــد
بـدو گـفـت روزی کـه کـس در جـهان نــدارد دلــی کــش نــبـــاشــد نــهــان
تــو نــان جــو و ارزن و پـــوســتــیــن فـراوان بـه جـسـتـی ز هـردر بـه چـین
کــنــون خــوردنــیــهــات نــان و بــره هـمـان پـوشـشـت جـامـه هـای سـره
چـنـان بـود یک چـنـد و اکـنون چـنین چــه نـفـریـن شــنـیـدی و چــه آفـریـن
کـنـون روزگـار تــو بــر ســرگـذشــت بسی روز و شب دیدی و کوه و دشت
یــکــی کــار دارم تــو را بــیــمــنــاک اگــرتــخــت یــابــی اگــر تــیــره خــاک
سـتــانـم یـکـی مـهـر خـاقـان چـیـن چـــنــان رو کـــه انــدر نــوردی زمــیــن
بــه نــزدیــک بــهــرام بــایــد شــدن بـــه مـــروت فـــراوان بـــبـــایـــد بـــدن
بـپـوشـی هـمـان پـوسـتـیـن سـیـاه یــکــی کــارد بــســتــان و بــنــورد راه
نـــگـــه دار از آن مـــاه بــــهـــرام روز بــــرو تــــا در مـــرو گـــیـــتـــی فـــروز
وی آن روز را شـــوم دارد بــــه فـــال نــگــه داشــتـــیــم بـــســـیــار ســـال
نـخــواهـد کـه انـبــوه بــاشـد بــرش بــه دیـبــای چـیـنـی بــپـوشـد سـرش
چـنـین گـوی کـز دخـت خـاقـان پـیام رســانــم بـــریــن مــهــتـــر شــادکــام
هـمـان کــارد در آســتــیـن بــرهـنـه هــمــی دار تـــا خــوانــدت یــک تــنــه
چــو نــزدیـک چــوبــیـنــه آیـی فــراز چــنـیـن گـوی کــان دخــتــر ســرفــراز
مـرا گـفـت چـون راز گـویـی بــگـوش ســخــنـهـا ز بــیـگـانـه مـردم بــپــوش
چـو گـوید چـه رازسـت بـا من بـگوی تــو بــشـتــاب و نـزدیـک بــهـرام پــوی
بــزن کـارد و نـافـش ســراســر بــدر وزان پــس بـــجــه گــر بــیــابــی گــذر
هــر آنــکــس کــه آواز او بـــشــنــود ز پـــیـــش ســـهـــبـــد بـــه آخـــر دود
یکی سـوی فرش و یکی سوی گنج نــیــایــد ز کــشــتــن بـــروی تــو رنــج
وگـر خـود کـشـنـدت جـهـانـدیـده ای هـمـه نـیـک و بــدهـا پــســنـدیـده ای
هــمـــانــا بـــتـــو کـــس نــپـــردازی کــه بــا تــو بــدانــگــه بــدی ســازدی
گـر ایـدون کـه یـابــی زکـشـتـن رهـا جـــهـــان را خـــریـــدی و دادی بـــهـــا
تــو را شــاه پــرویـز شــهــری دهــد هـمــان از جــهــان نــیـز بــهـری دهــد
چــنـیـن گـفــت بــا مـرد دانـا قــلـون کــه اکــنـون بــبــایـد یـکــی رهـنـمـون
هـمـانـا مـرا ســال بــر صــد رســیـد بـه بـیـچـارگـی چـنـد خـواهـم کـشـیـد
فــدای تـــو بـــادا تـــن و جـــان مــن بــه بــیـچــارگــی بــر جــهـانـبــان مـن
چــو بــشــنــیـد خــراد بــرزیـن دویـد ازان خــانـه تــا پــیـش خـاتــون رسـیـد
بــــدو گـــفـــت کـــامـــد گـــه آرزوی بـــگــویــم تـــو را ای زن نــیــک خــوی
بـبـنـد انـدرنـد این دو کـسـهـای مـن ســزد گــرگــشــاده کــنـی پــای مــن
یـکـی مـهـر بــسـتــان ز خـاقـان مـرا چـنان دان کـه بـخـشـیده ای جـان مرا
بـدو گفت خاتون که خفتست مست مـگـر گـل نـهـم از نـگـیـنـش بــدســت
ز خــراد بــرزیـن گـل مـهـر خـواسـت بـه بـالین مسـت آمد از حـجـره راست
گــل انـدر زمــان بــرنـگــیـنـش نـهـاد بـــیــامـــد بـــران مــرد جـــویــنــده داد
بـــدو آفـــریـــن کـــرد مـــرد دبـــیـــر بــیـامــد ســپــرد آن بــدیـن مــرد پــیـر

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج
آخرین اخبار شعر و ادبیات