گـر او مـراسـت هرچـه بـخـواهم مرا بـودملکی بـدین صفت چـو منی راکجـا بـودبـا فقر وفاقه هیچ حـسد نیست بـر تـوامگــو هــردو کــون از آن تــو واو مــرا بـ…
گـر او مـراسـت هرچـه بـخـواهم مرا بـود | ملکی بـدین صفت چـو منی راکجـا بـود |
بـا فقر وفاقه هیچ حـسد نیست بـر تـوام | گــو هــردو کــون از آن تــو واو مــرا بــود |
در ملک آن فقیر که بـاشـد غنی بـعشق | مسـکین شمر تـوانگر وسلطان گدا بـود |
بــاآب دیـده زآتــش شـوقـش بــگـور شـو | تــا خــاک تــیـره را ز روانـت صــفــا بــود |
مـشـهـور زهـد را نـه ز بـیـنـایی دلـسـت | گـر طـاعـتـی کـنـد نـظـرش بـر جـزا بـود |
آن سـرفـراز دامـن جــانـان کـنـد بــچـنـگ | کش آسـتـین منع چـو دسـت عطـا بـود |
رنج تـو هستی تـو شد ار عافیت خوهی | بــا هـسـتـی تـو عـافـیـت انـدر بـلـا بـود |
بـر دشـمنان بـلشـکـر همت بـزن کـه مار | دندان کند سلاح چو بـی دست وپـا بـود |
آنگه سـزای قـربـت جـانان شـوی کـه تـو | بـی تـو شوی وجـای تـو بـیرون زجا بـود |
پـیش از مـمـات هرکـه فـنا کـرد نفـس را | بـعـد از حـیـات مـشـربــش آب بـقـا بـود |
عشاق روی دوست نباشند همچوسیف | نی دانه همچو کاه ونه گل چون گیا بود |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج