ای جــلـوه کـرده روی تــو خـود را در آفـتــابوی گـشـتـه نـور روی تـرا مـظـهـر آفـتـابای حــلــقــه در تــو بـــهــر خــانــه مــاه نــووی نـایـب رخ تـ…
| ای جــلـوه کـرده روی تــو خـود را در آفـتــاب | وی گـشـتـه نـور روی تـرا مـظـهـر آفـتـاب |
| ای حــلــقــه در تــو بـــهــر خــانــه مــاه نــو | وی نـایـب رخ تــو بــهـر کــشــور آفــتــاب |
| گـردان ز شـوق تـسـت بـهر جـانب آسـمـان | تـابـان بـمـهر تـسـت بـرین مـنظـر آفـتـاب |
| گردون ز بـار عـشـق تـو چـندان فـغـان بـکـرد | کز بـانگ او چـو ماه رخـت شـد کر آفـتـاب |
| گـیتـی ز رنـگ و بـوی تـو هـر فـصـل او بـهـار | عـالم ز عـکس روی تـو سـرتـاسـر آفتـاب |
| گــویــم گــشـــاده عـــالــم تـــاریــک روی را | کـرده رخ تـو روشـن و بـسـتـه بــر آفـتـاب |
| نـور وجــود از تــو گــرفــت و پــدیـد گــشــت | گـر ذره بــوذ در عـدم ای جـان گـر آفـتـاب |
| گــر ذره ز آســتــان تــو بــالــیــن کــنــد، ورا | زیـر لـحـاف سـایـه شـود بــسـتـر آفـتــاب |
| دل از رخـت چـو مـاه منور شـود کـه هسـت | آیینه یی چـو مصـقـلـه روشـن گـر آفـتـاب |
| تــا در قــفــای خــود مــدد از روی تــو نـدیـد | انـدر زمـین نـگـشـت ضـیاگـسـتـر آفـتـاب |
| روی تـو نـور خـویـش اگـرش کـم کـنـد شـود | چـون مـاه گـاه فـربــه و گـه لـاغـر آفـتـاب |
| شـاهـی بــپـشـت گـرمـی روی تـو مـیـکـنـد | بـــر رقــعـــه فـــلــک ز رخ انــور آفـــتـــاب |
| گـشــتــه ز شـوق روی تــو بــر دامـن فـلـک | هر شب بـدسـت صبـح گریبـان در آفتـاب |
| از روزن ار رهـــش نـــبــــود در ســـرای تــــو | خــود را درافــگـنـد ز شــکـاف در آفــتــاب |
| پــیــش رخ تــو در عــرق روی خــویــشــتــن | غــرق آمـده در آب چــو نـیـلـوفـر آفــتــاب |
| بـا موی و روی تـو نکـند همـسـری بـحـسـن | بـر سـر اگـر ز مـشـک نهد افـسـر آفـتـاب |
| در بـاغ حسن از آن رخ و آن روی مر تـراست | بــر آفــتــاب لــالـه و بــر عــرعــر آفــتــاب |
| بــا آفــتــاب و مـاه چــه نـســبــت کـنـم تــرا | دلـبــر کـجـا بــود مـه و جـان پـرور آفـتـاب |
| طـاوس بــاغ حـسـن تـو چـون بــال بــاز کـرد | پـوشـیده شـد چـو بـیضـه بـزیر پـر آفـتـاب |
| بـا خـاک کـوی تـو نـبـود حـاجـتـی بـمـشـک | بــا نــور روی تــو نــبــود در خــور آفــتــاب |
| چـون خـط تــو نـبــات نـپــرورد اگـر چـه شـد | در بـــذل روح نــامـــیــه را یــاور آفـــتـــاب |
| گــر ســایـه جــمـال تــو افــتــد بــر آفــتــاب | فـایـض شـود ز پــرتــو او بــی مـر آفـتــاب |
| وآنـگـه ز روی صـدق کـنـد وز ســر خــشـوع | پـیش رخ تـو سـجـده خـدمـت هـر آفـتـاب |
| خـورشید را بـروی تـو نسـبـت کنم بـحـسـن | ای گشـتـه جـان حـسـن تـرا پـیکر آفتـاب |
| امــا بــشــرط آنــکــه نــمــایـد چــو مــاه نــو | از پـسـتـه دهان لـب چـون شـکـر آفـتـاب |
| تـا زلـف همـچـو سـلـسـلـه بـر رویت اوفـتـاد | در حـلـقـه مـاه دیـدم و در چـنـبــر آفـتـاب |
| گـردن ز حـلـقـه سـر زلـف تــو چــون کـشـم | اکـنون کـه طـوقـدار شـد از عـنـبـر آفـتـاب |
| از پــــرتــــو رخ تــــو بــــدیـــدم دهـــان تــــو | نــاچـــار ذره رو بـــنــمـــایــد در آفـــتـــاب |
| بــر روی هـمــچــو دایـره شــکــل دهـان تــو | یـک نـقـطـه از عـقـیـق نـهـاده بــر آفـتـاب |
| رویـــت بـــدان جـــمـــال مـــرا روزگـــار بـــرد | ره زد بـــحــســن بــر پــســر آزر آفــتــاب |
| بـر دل ثـنـای خـویـش کـنـد عـشـق بـاخـتـن | بـر شب بـنور خـویش کشد لشکر آفتـاب |
| دل از غــم تــو مـیـل بــشــادی کــجــا کـنـد | زین کی ز پـشـت شیر نهد بـر خـر آفتـاب |
| گو تـنگ چـشـم عـقل نبـیند جـمال عـشـق | هـرگـز نـدیـد ســایـه پــیـغــمـبــر آفـتــاب |
| ایــن عــقــل کــور را بــســوی نــور روی تــو | هم مه عـصـاکش آمد و هم رهبـر آفـتـاب |
| اندر دلم نتـیجـه حـسـن تـو هسـت عـشـق | روزش عـرض بـود چـو بـود جـوهـر آفـتـاب |
| از صــانــعــان رســتـــه بـــازار حــســن تـــو | یک رنگـرز مه اسـت و یکـی زرگـر آفـتـاب |
| از سـایه تـو خـاک چـو زر می شـود چـه غم | گـر ســنـگ را دگـر نـکـنـد گـوهـر آفـتــاب |
| گــفــتــم دمـی بــلـطــف مـرا در کــنـار گـیـر | ای نـوعــروس حــســن تــرا زیـور آفـتــاب |
| فـریاد زد زمـین کـه تـو کـی آسـمـان شـدی | تــا در کــنــار مــه بــودت، در بــر آفــتــاب |
| هفـت آسـمان بـحـسـن تـو کردند محـضـری | چون ماه شاهدیست بـر آن محضر آفتـاب |
| بــر دفـتــر جـمـال تـو وقـت حـسـاب حـسـن | ز آحـاد کـمـتـر اسـت بـر آن دفـتـر آفـتـاب |
| گــر مــاه بـــا رخ تــو کــنــد دعــوی جــمــال | ای یـافــتــه ز روی تــو زیـب و فـر آفـتــاب |
| بـهـر جـوابـش این همـه روبـوده چـون سـپـر | بـینی همه زبـان شده چون خنجـر آفتـاب |
| گـر بــحــر ژرف حـسـن تــو مـوجــی بــرآورد | چـون ابـر از آب لطـف تـو گـردد تـر آفـتـاب |
| گـر آسـمـان بــمـایـه شـود کـمـتــر از زمـیـن | ور از زحــل بــپــایـه شــود بــرتــر آفـتــاب |
| جــویـای کــوی تــو نــنـهـد پــای بــر فــلــک | مـشـتــاق روی تـو نـنـهـد دل بــر آفـتــاب |
| ای عـود ســوز مـهـر تــو دلـهـای عـاشـقـان | از نـور مـهـر تـسـت در آن مـجـمـر آفـتـاب |
| در ظـلـمـت ار بــیـاد تــو رفـتـی بــسـوی آب | بــودی دلـیـل مـوکـب اســکـنـدر آفــتــاب |
| هـرشـب چـراغ مـه را از نـور فـیـض خـویـش | کــرده رخـــت مــنــور و نــام آور آفــتـــاب |
| جــام مــی تـــو در کــف ســاقــی بـــزم تــو | در دسـت ماه سـاغـر و در سـاغـر آفتـاب |
| چـون دانه یی که هسـت شجـر مضمر اندرو | در ذرهـای خــاک درت مــضــمــر آفــتــاب |
| بــا گـرد فـتــنـه یـی کـه ز چــوگـان زلـف تــو | بــرخــیـزد ای غــلـام تــرا چــاکـر آفـتــاب |
| از خـــاک بـــر کـــنــاره مـــیــدان آســـمـــان | گـردد چـو جـرم گـوی زمـین اغـبـر آفـتـاب |
| گردون که بـار حـکـم تـو بـر پـشـت میکـشـد | از مـهـر طــلـعـتــت زده آتــش در آفـتــاب |
| از بــهـر آنـکــه ســرمــه ز خــاک درت کــنــد | یک چشم او مه است و یکی دیگر آفتاب |
| وز بــهـر دیـدن رخ تــو چـشـم وام خـواسـت | از آســمــان دیــده ور ایـن اعــور آفــتــاب |
| در چــشــم اعــتــقــاد فــلـک بــا وجــود تــو | مسـتـصـغـر آمده مه و مسـتـحـقر آفتـاب |
| پـیش رخـت که مطـلع خـورشـید نیکویسـت | هم مـاه عـاجـز آمـده هم مضـطـر آفـتـاب |
| از شـرم روی تـسـت که هر شـام می شود | در روضــه فـلـک چــو گـل احــمـر آفـتــاب |
| بــهـر نـثـار تــسـت کـه سـر بــر زنـد هـمـی | از بـــوتــه افــق چــو درســت زر آفــتــاب |
| آب حـیا نـداشـت کـه مـی رفـت هـر شـبـی | در حـوض عـین حـامـیه بـی مـیزر آفـتـاب |
| چــون تــو عــروس ســر ز افــق بـــرنــیــاورد | زین پـس ز شرم روی تو بـی چادر آفتـاب |
| تــا کــهــتــران خــیـل تــرا چــاکــری نــکــرد | بــر روشـنـان چـرخ نـشـد مـهـتـر آفـتــاب |
| فـردا کـه چـشـمـهای کـواکـب شـود سـپـید | وز هول هـمـچـو مـاه شـود اصـغـر آفـتـاب |
| تــقــدیـر مــنــع شــیـر کــنــد از لــبــان نــور | اطــفــال ذره را کــه بـــود مــادر آفــتـــاب |
| بـا تـاب همـچـو آتـش اگـر چـنـد زرگـر اسـت | ســیـمـاب گــردد از فــزع اکــبــر آفــتــاب |
| از مـوج قـهر کـشـتـی گـردون کـنـد شـکـاف | وز ســیـر بــاز مـانـد چــون لـنـگـر آفـتــاب |
| تــیــغ قــضــا و تــیــر قــدر بـــگــســلــد ز ره | گـر آسـمـان سـپـر کـنی و مغـفـر آفـتـاب |
| دیـگ ســر ار چــه ز آتــش او جــوشـهـا زنـد | آخـر کـنـنـد سـرد چـو خـاکـسـتـر آفـتــاب |
| چــون ســایـه درخــت بــلــرزد ز فــرط مــهـر | بـر عـاشـقـان روی تـو در محـشـر آفـتـاب |
| گـفـتــم بــمـدح تــو غــزلـی کـنـدر آســمـان | انـدر مـیان مـجـلـس هفـت اخـتـر آفـتـاب |
| چـون ذره رقـص کـرد و بـصـد پـرده بـاز گفـت | آنــرا بــســان زهــره خــنــیـاگــر آفــتــاب |
| خـورشـید مـهر تـو چـو بـزد شـعـلـه بـر دلـم | کـردم ردیـف ایـن ســخــن ابــتــر آفـتــاب |
| بــاور نـمـی کـنـنـد کـزیـن سـان طـلـوع کـرد | از آســمــان خــاطــر مــن بــیـور آفــتــاب |
| نشـگفـت اگـر ز مشـرق اندیشـه عـرض داد | طبـعم بـوصـف روی تـو چـون خـاور آفتـاب |
| چـون شـد ز تـاب مـهـر تـو هر ذره یی ز مـن | در ســایـه هـوای تــو ای دلــبــر آفــتــاب |
| شـاخــی کـه هـسـت آبــخــور او ز نـهـر نـور | اخــتــر دهـد شــکـوفـه و آرد بــر آفــتــاب |
| می دان یقین که در رگ کان خون گهر شود | مـر کـوه را چـو تـیـغ زنـد بــر سـر آفـتــاب |
| تــا از شــعــاع خــویــش عــقــابـــان ابـــر را | رنگین کند چـو قـوس قـزح شـهپـر آفـتـاب |
| من بـنده خـاک کـوی تـو شـویم بآب چـشـم | تـایـخ فـروش سـایـه خـوهـد گـازر آفـتـاب |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
