فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 19 شهریور 1403

شماره ٤٤٤: عمل چون خالص افتد دل از ان پرنور می گردد

عمل چـون خالص افتـد دل از ان پـرنور می گرددصــفــای شــهــد شــمــع خــانــه زنــبـــور مــی گــرددبـه عـمـر جـاودان دل ره نـبــرد از زلـف او بـیـرونر…

عمل چـون خالص افتـد دل از ان پـرنور می گردد	صــفــای شــهــد شــمــع خــانــه زنــبـــور مــی گــردد
بـه عـمـر جـاودان دل ره نـبــرد از زلـف او بـیـرون	ره خـــوابــــیـــده حـــیـــرت زرفـــتـــن دور مـــی گـــردد
چـنان کز صـبـح گردد اخـتـر صـبـح از نظـر پـنهان	زشــکــر خــنــده راز آن دهــان مــســتـــور مــی گــردد
زروی پـــرده ســـوز یــار در ســـر آتـــشــی دارم	کــه از ســرگــرمــی مــن دار نــخــل طــور مــی گــردد
ز آه آتــشــیـن مـن نـشــد نـرم آن کــمــان ابــرو	چه حرف است این که از آتش کمان کم زور می گردد؟
مبـاش ای شاخ گل در بـر گریز از دوستـان ایمن	که شـبـنم چـون ورق بـرگشـت چـشـم شور می گردد
مشـو غـافـل بـر همن از دل صـورت پـرسـت من	کـز این یک مـشـت گـل بـتـخـانه ها مـعـمـور می گـردد
شکستی هست در طالع سبک مغزان نخوت را	ســـر فــغـــفــور آخـــر کــاســـه فــغــفــور مــی گــردد
قـناعـت پـیشـگـان را می رسـاند آسـمـان روزی	زخــرمــن آنـچــه مـی مــانـد نـصــیـب مــور مـی گــردد
بــهـشـتــی از خــیـال روی لـیـلـی در نـظـر دارم	کــه بـــر مــن دامــن صــحــرا کــنــار حــور مــی گــردد
نمک در چـشـم شـیران می زند گـرد غـزالـانش	بــیـابــانـی کــه از مــجــنـون مـن پــرشــور مـی گــردد
نخـواهد ماند صـائب دانه ای از خـرمن هسـتـی	اگـر گـردون سـنـگـیـن دل بــه ایـن دسـتــور مـی گـردد