فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 9 اردیبهشت 1404

پایگاه خبری شاعر

چـنـین تـا خـبـرهـا بـه ایران رسـیـدبـــر پـــادشـــاه دلـــیــران رســـیـــدکـه بــهـرام را پــادشـاهـی و گـنـجازان تــو بــیـش اســت نـابــرده رنـجپ…

چـنـین تـا خـبـرهـا بـه ایران رسـیـد بـــر پـــادشـــاه دلـــیــران رســـیـــد
کـه بــهـرام را پــادشـاهـی و گـنـج ازان تــو بــیـش اســت نـابــرده رنـج
پــراز درد و غـم شـد ز تــیـمـار اوی دلـش گـشـت پــیـچـان ز کـردار اوی
هـمــی رای زد بــا بــزرگــان بــهـم بـسی گفت و انداخت از بـیش و کم
شـب تــیـره فـرمـود تــا شـد دبــیـر ســرخــامــه را کــرد پــیــکــان تــیــر
بـه خـاقـان چـینی یکـی نامـه کـرد تـو گفتـی که از خنجـرش خـامه کرد
نـخــســت آفـریـن کـرد بــر کـردگـار تـــــوانــــا و دانــــا و بـــــه روزگـــــار
بـــرازنــده هــور و کـــیــوان و مـــاه نــشــانـنــده شــاه بــر پــیـش گــاه
گــزایــنــده هــرکــه جــویــد بـــدی فـــــزایـــــنـــــده دانـــــش ایـــــزدی
ز نـــادانــی و دانـــش وراســـتـــی ز کــمــی و کــژی و از کــاســـتـــی
بـیابـی چو گویی که یزدان یکیست ورا یـار وهـمــتــا و انــبــاز نــیـســت
بـیابـد هر آنکس که نیکی بـجـست مبـاد آنک او دسـت بـد را بـشـسـت
یـکـی بـنـده بـد شـاه را نـاسـپـاس نه مهتـر شـناس و نه یزدان شـناس
یـکـی خـرد و بـیکـار و بـی نـام بـود پـدر بـر کـشـیـدش کـه هـنـگـام بـود
نـهـان نـیـسـت کـردار او در جــهـان مـــیــان کـــهــان و مـــیــان مـــهــان
کـس او را نپـذیرفـت کش مایه بـود وگــر در خــرد بــرتــریــن پــایــه بــود
بـــنــزد تــو آمــد بـــپـــذرفــتــیــش چـو پـر مـایگـان دسـت بـگـرفـتـیـش
کـس این راه بـرگـیـرد از راسـتـان ؟ نـیـم مـن بــدیـن کـار هـم داسـتــان
چــو ایـن نــامــه آرنــد نــزدیـک تــو پــر انــدیـشــه کــن رای تــاریـک تــو
گـر آن بــنـده را پــای کـرده بــبــنـد فـرسـتــی بــر مـا شـوی سـودمـنـد
وگـر نـه فـرســتــم ز ایـران ســپــاه بــه تــوران کـنـم روز روشـن ســیـاه
چـوآن نـامـه نـزدیک خـاقـان رسـیـد بـران گـونـه گـفـتـار خـسـرو شـنـیـد
فــرســتــاده را گـفــت فــردا پــگـاه چــو آیـی بــدر پــاســخ نـامـه خــواه
فـرســتــاده آمـد دلـی پــر شـتــاب نـبـد زان سـپـس جـای آرام و خـواب
همی بـود تـا شمع رخـشـان بـدید بــه درگــاه خــاقــان چــیـنــی دویــد
بــیـاورد خــاقــان هـم آنـگــه دبــیـر ابـا خـامـه و مـشـک و چـینـی حـریر
بــه پــاسـخ نـوشـت آفـریـن نـهـان ز مــن بــنــده بــر کــردگــار جــهــان
دگـر گـفـت کـان نـامـه بــرخــوانـدم فــرســتــاده را پــیـش بــنـشــانــدم
تـوبــا بــنـدگـان زیـن سـان سـخـن نـــزیــبـــد از آن خـــانـــدان کـــهـــن
کـه مـه را نـدارنـد یـکـســر بــه مـه نـه کـه را شـنـاسـنـد بــر جــای کـه
همه چین و توران سراسر مراست بـه هـیـتـال بـر نـیـز فـرمـان رواسـت
نـیـم تـا بــدم مـرد پــیـمـان شـکـن تـو بــا مـن چـنـیـن داسـتـانـهـا مـزن
چـو من دست بـهرام گیرم بـدست وزان پس به مهر اندرم آرم شکست
نـــخـــوانـــد مـــرا داور از آب پــــاک جـز ار پــاک ایـزد مـرا نـیـسـت بــاک
تــو را گــر بـــزرگــی بــیــفــزایــدی خـرد بــیـشـتــر زیـن بــدی شـایـدی
بـران نـامـه بـر مـهر بـنـهاد و گـفـت کـه بـا بـاد بـایـد کـه بـاشـیـد جـفـت
فـرســتــاده آمـد بــه نـزدیـک شـاه بــیـک مــاه کــهـتــر بــه پــیـمـود راه
چـو بـرخـوانـد آن نـامـه را شـهـریـار بــپــیـچـیـد و تـرسـان شـد از روزگـار
فـرســتــاد و ایـرانـیـان را بــخــوانـد سـخـنـهـای خـاقـان سـراسـر بـرانـد
همـان نـامـه بـنمـود و بـرخـوانـدنـد بــزرگــان بــه انــدیـشــه درمــانـدنـد
چــنـیـن یـافـت پــاسـخ ز ایـرانـیـان کـــه ای فـــرو آورنــد و تـــاج کــیــان
چـنـین کـارهـا بـر دل آسـان مـگـیـر یـکــی رای زن بــا خــردمــنــد پــیــر
بـه نـامـه چـنـیـن کـار آسـان مـکـن مـکـن تـیـره ایـن فـر و شـمـع کـهـن
گـزین کـن از ایـران یـکـی مـرد پـیـر خــردمــنــد و زیــبــا و گــرد و دبــیــر
کـز ایـدر بــه نـزدیـک خــاقـان شـود ســخــن گــویــد و راه او بـــشــنــود
بــگـویـد کـه بــهـرام روز نـخــســت که بـود و پس از پهلوانی چه جست
هـمـی تــا کـار او گـشــت راســت خـداوند را زان سپـس بـنده خواست
چــو نـیـکـو گـردد بــه یـک مـاه کـار تــمــامــی بــســالــی بـــرد روزگــار
چــو بــهــرام دامــاد خــاقــان بـــود ازو بـــد ســـرودن نـــه آســـان بـــود
بـه خوبـی سخن گفت بـاید بـسی نـهـانـی نــبــایـد کــه دانـد کــســی

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج