چــو آگــاهـی آمـد بــه ایـران کــه شــاهبــیـامــد ز قــنـوج خــود بــا ســپــاهبــبــســتــنـد آذیـن بــه راه و بــه شـهـرهمی هرکس از کـار بـرداشـت …
| چــو آگــاهـی آمـد بــه ایـران کــه شــاه | بــیـامــد ز قــنـوج خــود بــا ســپــاه |
| بــبــســتــنـد آذیـن بــه راه و بــه شـهـر | همی هرکس از کـار بـرداشـت بـهر |
| درم ریـــخـــتـــنـــد از کـــران تـــا کـــران | هم از مشـک و دینار و هم زعـفران |
| چــــو آگــــاه شــــد پــــور او یـــزدگـــرد | ســـپـــاه پـــراگــنــده را کـــرد گــرد |
| چــو نـرســی و چــون مــوبــد مــوبــدان | پــذیـره شـدنـدش هـمـه بــخــردان |
| چــــو بــــهـــرام را دیـــد فــــرزنــــد اوی | بــیـامــد بــمــالــیـد بــر خــاک روی |
| بـــرادرش نــرســـی و مــوبـــد هــمــان | پــر از گـرد رخــسـار و دل شـادمـان |
| چــنـان هـم بــیـامـد بــه ایـوان خـویـش | بـه یزدان سپـرده تـن و جان خویش |
| بــیـاسـود چـون گـشـت گـیـتـی سـیـاه | بـه کردار سـیمین سـپـر گشت ماه |
| چـــو پـــیـــراهـــن شـــب بــــدریـــد روز | پــدیـد آمـد آن شـمـع گـیـتـی فـروز |
| شـهـنـشـاه بــر تـخـت زریـن نـشـسـت | در بــار بـگـشـاد و لـب را بــبــسـت |
| بــرفــتــنـد هـر کــس کـه بــد مـهـتــری | خــردمـنـد و در پــادشـاهـی سـری |
| جـهـانـدار بــر تــخـت بــر پــای خـاسـت | بــیـاراسـت پـاکـیـزه گـفـتـار راسـت |
| نــخــســت از جــهـان آفــریـن یـاد کــرد | ز وام خــــــرد گــــــردن آزاد کــــــرد |
| چــنــیـن گــفــت کــز کــردگــار جــهــان | شــنــاســـنــده آشــکــار و نــهــان |
| بــتــرســیــد و او را ســتــایـش کــنــیـد | شـب تـیره پـیشـش نـیـایش کـنـید |
| کـــه او داد پــــیـــروزی و دســـتــــگـــاه | خـداونـد تــابــنـده خـورشـیـد و مـاه |
| هرانکـس کـه خـواهد کـه یابـد بـهشـت | نـگــردد بــه گـرد بــد و کــار زشــت |
| چــو داد و دهــش بـــاشــد و راســتــی | بــپــیـچــد دل از کـژی و کـاسـتــی |
| ز مـا کـس مـبـاشـیـد زین پـس بـه بـیم | اگــر کــوه زر دارد و گــنــج ســـیــم |
| ز دلــهــا هــمــه بــیـم بــیـرون کــنــیــد | نـیـایـش بــه دارای بــیـچـون کـنـیـد |
| کـــشـــاورز گـــر مـــرد دهــقـــان نـــژاد | بــکـوشـیـد بــا مـا بــه هـنـگـام داد |
| هــران را کــه مــا تــاج دادیـم و تــخــت | ز یـزدان شـنـاسـیـد وز داد و بـخـت |
| نــکـــوشـــم بـــه آگـــنــدن گــنــج مــن | نـخــواهـم پــراگـنـده کـرد انـجــمـن |
| یــکــی گــنــج خـــواهــم نــهــادن ز داد | کـه بـاشـد روانم پـس از مرگ شـاد |
| بــریـن نــیـز گــر خــواســت یـزدان بــود | دل روشـن از بــخــت خــنـدان بــود |
| بــریــن نــیــکــویـهــا فــزایــش کــنــیــم | سـوی نیک بـخـتـی نـمـایش کـنیم |
| گــــر از لـــشــــکــــر و کــــارداران مـــن | ز خـویشـان و جـنگـی سـواران مـن |
| کـسـی رنـج بــگـزیـد و بــا مـن نـگـفـت | هـمـی دارد آن کــژی انـدر نـهـفــت |
| ورا از تــــن خــــویـــش بــــاشـــد بــــزه | بـزه کـی گزیند کـسـی بـی مزه(؟) |
| مـــنـــم پــــیـــش یـــزدان ازو دادخـــواه | کــه در چــادر ابــر بــنــهـفــت مــاه |
| شـــمــا را مــگـــر دیــگـــرســـت آرزوی | که هرکس دگرگونه بـاشد بـه خوی |
| بــگــویـیـد گــســتــاخ بــا مـن ســخــن | مـــگـــر نــو کـــنـــم آرزوی کـــهــن |
| هـمــه گــوش داریـد و فــرمــان کــنــیـد | ازیــن پــنــد آرایــش جــان کــنــیــد |
| بـگـفـت این و بـنشـسـت بـر تـخـت داد | کــلـاه کــیـانـی بــه ســر بــر نـهـاد |
| بـــزرگـــان بـــرو خـــوانـــدنـــد آفـــریـــن | کـه بــی تــو مـبــادا کـلـاه و نـگـیـن |
| چـــو دانــا بـــود شــاه پـــیــروز بـــخــت | بــنـازد بــدو کـشـور و تــاج و تـخـت |
| تـــــرا مــــردی و دانــــش و فــــرهــــی | فـزون آمـد از تـخـت شـاهـنـشـهی |
| بـــزرگـــی و هــم دانـــش و هــم نـــژاد | چـو تـو شـاه گـیـتـی نـدارد بــه یـاد |
| کــنــون آفــریـن بــر تــو شــد نــاگــزیــر | ز مـا هـر کـه هـسـتـیم بـرنـا و پـیـر |
| هـــم آزادی تـــو بـــه یـــزدان کـــنـــیــم | دگـــر پـــیــش آزادمــردان کـــنــیــم |
| بـــریــن تــخــت ارزانــیــانــســت شــاه | بــه داد و بــه پــیـروزی و دسـتـگـاه |
| هــمـــه مـــردگـــان را بـــرآری ز خـــاک | بـه داد و بـه بـخشش به گفتار پاک |
| خــــداونــــد دارنــــده یــــار تـــــو بـــــاد | ســر اخــتـــر انــدر کــنــار تــو بـــاد |
| بــرفــتــنـد بــا رامـش از پــیـش تــخــت | بــزرگــان و فــرزانــه نــیــک بــخــت |
| نشست آن زمان شاه و لشکر بر اسپ | بــیـامـد سـوی خـان آذر گـشـسـپ |
| بـــســی زر و گــوهــر بـــه درویــش داد | نـیـاز آنـک بــنـهـفـت ازو بــیـش داد |
| پــــرســـتـــنـــده آتــــش زردهـــشـــت | همی رفت با باژ و برسم به مشت |
| ســـپـــیــنــود را پـــیــش او بـــرد شــاه | بــیـامــوخــتــش دیـن و آیـیـن و راه |
| بــشـســتــش بــه دیـن بــه و آب پــاک | ازو دور شــد گـرد و زنـگــار و خــاک |
| در تــــنــــگ زنــــدانــــهــــا بــــاز کــــرد | بـــه هــرســو درم دادن آغــاز کــرد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
