فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 5 اردیبهشت 1404

پایگاه خبری شاعر

ســـواری ز قـــنـــوج تــــازان بــــرفـــتبــه آگـاهـی رفـتــن شـاه تــفـتکــه بـــرزوی و ایــرانــیــان رفــتــه انــدهـمـان دخـتــر شـاه را بــرده …

ســـواری ز قـــنـــوج تــــازان بــــرفـــت بــه آگـاهـی رفـتــن شـاه تــفـت
کــه بـــرزوی و ایــرانــیــان رفــتــه انــد هـمـان دخـتــر شـاه را بــرده انـد
شنید این سـخـن شنگل از نیک خـواه چـو آتـش بــیـامـد ز نـخـچـیـرگـاه
هـمـه لـشـکـر خــویـش را بــرنـشـانـد پـس شـاه بـهـرام لـشـکـر بـرانـد
بــدیـن گــونـه تــا پــیـش دریـا رســیـد سـپـیـنـود و بــهـرام یـل را بــدیـد
غمی گشت و بگذاشت دریا به خشم ازان سوی دریا چو بـر کرد چشم
بـــدیــدش ســـپـــیــنــود و بـــهــرام را مـران مـرد بـی بــاک خـودکـام را
بـه دخـتـر چـنـیـن گـفـت کـای بــدنـژاد که چـون تـو ز تـخـم بـزرگان مبـاد
تــو بـــا ایــن فــریــبــنــده مــرد دلــیــر ز دریـا گـذشـتـی بـه کـردار شـیر
کـه بــی آگـهـی مـن بــه ایـران شـوی ز مـیـنـوی خـرم بـه ویـران شـوی
بــبــیـنــی کــنــون زخــم ژوپــیـن مــن چـو نـاگـاه رفـتــی ز بــالـیـن مـن
بــدو گــفــت بــهـرام کــای بــدنـشــان چـرا تـاختـی بـاره چـون بـیهشان
مـــــــرا آزمـــــــودی گـــــــه کـــــــارزار چـنـانـم کـه بـا بـاده و مـیـگـسـار
تــو دانــی کــه از هــنــدوان صــدهــزار بـود پـیش من کمتـر از یک سـوار
چــو مــن بــاشــم و نـامــور یـار ســی زره دار بـــا خــنــجـــر پـــارســی
پــر از خــون کــنــم کــشــور هـنــدوان نمانم که بـاشـد کـسـی بـا روان
بـدانسـت شـنگل کـه او راسـت گفـت دلـیری و گـردی نـشـایـد نـهـفـت
بــدو گــفــت شــنـگــل کــه فــرزنــد را بـیـفـگـنـدم و خـویـش و پـیونـد را
ز دیـــده گـــرامـــی تــــرت داشـــتــــم بـه سر بـر همی افسرت داشتم
تــرا دادم آن را کـه خــود خــواســتــی مـرا راسـتــی بــد تــرا کـاسـتـی
جـــفـــا بـــرگــزیــدی بـــه جـــای وفــا وفـا را جـفـا کـی پـسـنـدی سـزا
چــه گــویــم تــراکــانــک فــرزنــد بـــود بـه انـدیـشـه مـن خـردمـنـد بــود
کـنـون چــون دلـاور سـواری شـدسـت گمانم که او شهریاری شـدسـت
دل پــــارســــی بــــاوفـــا کـــی بــــود چــو آری کــنــد رای او نــی بــود
چــنــان بــچــه شــیـر بــودی درســت که از خون دل دایگانش بشست
چــو دنـدان بــرآورد و شـد تــیـز چــنـگ بــه پـروردگـار آمـدش رای جـنـگ
بـــدو گــفــت بـــهــرام چـــون دانــیــم بـداندیش و بـدساز چـون خـوانیم
بــه رفــتــن نــبــاشــد مــرا ســرزنـش نـخـواهی مـرا بـددل و بـدکـنـش
شــهــنــشـــاه ایــران و تـــوران مــنــم سـپـهـدار و پـشـت دلـیران مـنـم
ازیـن پــس ســزای تــو نـیـکــی کــنـم سـر بــدسـگـالـت ز تـن بــرکـنـم
بـــه ایـــران بـــه جـــای پـــدر دارمـــت هـم از بــاژ کــشــور نــیـازارمــت
هــمــان دخــتــرت شــمــع خــاور بــود ســر بــانـوان را چــو افـسـر بــود
ز گـفـتــار او مـانـد شــنـگـل شــگـفـت ز سـر شـاره هـنـدوی بــرگـرفـت
بــزد اسـپ وز پــیـش چــنـدان سـپــاه بـیامد بـه پـوزش بـه نزدیک شـاه
شــهـنــشــاه را شــاد در بــر گــرفــت وزان گـفـتـها پـوزش انـدر گـرفـت
بـــه دیــدار بـــهــرام شـــد شـــادکــام بــیـاراسـت خـوان و بـیـاورد جـام
بــــرآورد بــــهــــرام راز از نــــهـــفــــت سـخـنـهـای ایـرانـیـان بـاز گـفـت
کـه کـردار چـون بــود و انـدیـشـه چـون که بـودم بـدین داسـتـان رهنمون
مـی چــنـد خــوردنـد و بــرخــاسـتــنـد زبــان را بــه پـوزش بـیـاراسـتـنـد
دو شـــاه دلـــارای یـــزدان پــــرســـت وفا را بـسودند بـر دسـت دسـت
کـزین پـس دل از راسـتـی نـشـکـنـیـم هـمـی بـیخ کـژی ز بـن بـرکـنـیم
وفــــادار بــــاشــــیــــم تــــا جــــاودان سـخـن بـشـنویم از لب بـخـردان
ســـپـــیــنـــود را نـــیـــز پـــدرود کـــرد بـر خـویـش تـار و بـرش پـود کـرد
سـبــک پـشـت بــر یـکـدگـر گـاشـتـنـد دل کـیـنـه بـر جـای بـگـذاشـتـنـد
یکی سـوی خـشـک و یکی سـوی آب بـرفـتـنـد شـادان دل و پـرشـتـاب

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج