فــرســتــاده شــاه را پـــیــش خــوانــدفـراوان سـخـن را بـه خـوبـی بـراندکـــه مــن شـــهــریــار تـــرا کــهــتـــرمبــه هـرچ او بــفــرمـود فـرمـا…
| فــرســتــاده شــاه را پـــیــش خــوانــد | فـراوان سـخـن را بـه خـوبـی بـراند |
| کـــه مــن شـــهــریــار تـــرا کــهــتـــرم | بــه هـرچ او بــفــرمـود فـرمـانـبــرم |
| بـگـویش کـه گـرچـه تـو هسـتـی بـلـند | سـه فـرزنـد تـو بــرتـو بــر ارجـمـنـد |
| پـــســر خـــود گــرامــی بـــود شــاه را | بـــویــژه کـــه زیــبـــا بـــود گـــاه را |
| سـخـن هـر چـه گـفـتـی پـذیرم هـمـی | ز دخــتــر مـن انـدازه گـیـرم هـمـی |
| اگـــر پـــادشـــا دیــده خـــواهــد ز مــن | و گـر دشـت گـردان و تــخـت یـمـن |
| مـرا خـوارتـر چـون سـه فـرزنـد خـویـش | نـبـینـم بـه هـنـگـام بـایسـت پـیش |
| پـس ار شـاه را ایـن چـنـین اسـت کـام | نـشـاید زدن جـز بـه فـرمـانش گـام |
| بــه فـرمـان شـاه ایـن سـه فـرزنـد مـن | بـــرون آنــگــه آیــد ز پــیــونــد مــن |
| کــجــا مــن بــبــیـنــم ســه شــاه تــرا | فـــــروزنــــده تـــــاج و گــــاه تـــــرا |
| بــیــایـنــد هــر ســه بــه نــزدیـک مــن | شـود روشـن این شـهر تـاریک مـن |
| شــود شــادمــان دل بـــه دیــدارشــان | بــبــیـنــم روانــهــای بــیــدارشــان |
| بــبــیـنـم کـشـان دل پـر از داد هـسـت | به زنهارشان دست گیرم به دست |
| پس آنگه سه روشن جهان بین خویش | سـپـارم بـدیـشـان بـر آیین خـویش |
| چـــو آیـــد بـــدیـــدار ایــشـــان نـــیـــاز | فرستـم سبـکشان سوی شاه بـاز |
| سـرایـنـده جـنـدل چـو پــاسـخ شـنـیـد | بـبـوسید تـختـش چنان چون سزید |
| پــــر از آفــــریــــن لــــب ز ایــــوان اوی | ســوی شـهـریـار جــهـان کـرد روی |
| بـــیــامــد چـــو نــزد فــریــدون رســیــد | بـگفت آن کجا گفت و پـاسخ شنید |
| ســه فــرزنــد را خــوانـد شــاه جــهـان | نــهــفــتــه بـــرون آوریــد از نــهــان |
| از آن رفــتـــن جـــنــدل و رای خــویــش | سـخـنـهـا همـه پـاک بـنـهـاد پـیش |
| چــنـیـن گـفــت کـایـن شــهـریـار یـمـن | ســر انـجــمـن سـرو ســایـه فـکـن |
| چـو ناسـفـتـه گوهر سـه دخـتـرش بـود | نبـودش پـسـر دخـتـر افسرش بـود |
| سـروش ار بـیـابــد چـو ایـشـان عـروس | دهد پـیش هر یک مگر خـاک بـوس |
| ز بـــهــر شــمــا از پـــدر خـــواســـتـــم | سـخــنـهـای بــایـســتــه آراسـتــم |
| کــنــون تـــان بـــبـــایــد بـــر او شـــدن | بــه هـر بـیـش و کـم رای فـرخ زدن |
| ســرایـنـده بــاشــیـد و بــســیـارهـوش | بــه گــفــتــار او بــرنـهـاده دوگـوش |
| بـه خـوبـی سـخـنـهـاش پـاسـخ دهـید | چـو پـرسـد سـخـن رای فـرخ نـهید |
| ازیـــــرا کـــــه پــــــرورده پــــــادشــــــا | نـبــایـد کـه بــاشـد بــجــز پــارســا |
| سـخـن گـوی و روشـن دل و پـاک دیـن | بـه کاری که پیش آیدش پیش بـین |
| زبــــان راســـتـــی را بــــیـــاراســـتـــه | خــرد خـیـره کـرده ابــر خــواسـتــه |
| شـمـا هـر چـه گـویـم ز مـن بـشـنـویـد | اگــر کـــار بـــنــدیــد خـــرم بـــویــد |
| یــکــی ژرف بــیـن اســت شــاه یـمــن | کـه چـون او نبـاشـد بـه هرانجـمـن |
| گــرانــمــایــه و پـــاک هــرســه پــســر | هـمــه دل نـهـاده بــه گــفــت پــدر |
| ز پـــیـــش فـــریـــدون بـــرون آمـــدنـــد | پــر از دانـش و پــرفــســون آمـدنـد |
| بـــجـــز رای و دانــش چـــه انــدرخــورد | پــســر را کــه چــونـان پــدر پــرورد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
