همی رفـت یک مـاه پـویان بـه راهبــه رنـج انـدر از راه شـاه و سـپــاهچـنین تـا بـه نزدیک کوهی رسـیدکـه جـایی دد و دام و مـاهی نـدیدیـکــی کــوه دیـد از…
| همی رفـت یک مـاه پـویان بـه راه | بــه رنـج انـدر از راه شـاه و سـپــاه |
| چـنین تـا بـه نزدیک کوهی رسـید | کـه جـایی دد و دام و مـاهی نـدید |
| یـکــی کــوه دیـد از بــرش لــاژورد | یـکـی خـانـه بــر سـر ز یـاقـوت زرد |
| هـمـه خــانـه قــنـدیـلـهـای بــلـور | مـیـان انـدرون چــشــمـه آب شـور |
| نهاده بـر چـشـمـه زرین دو تـخـت | بـرو خـوابـنـیـده یـکـی شـوربــخـت |
| بــه تــن مـردم و سـر چـو آن گـراز | بـه بـیـچـارگـی مـرده بـر تـخـت نـاز |
| ز کــافــور زیـرانــدرش بــســتــری | کــشــیــده ز دیــبـــا بـــرو چــادری |
| یکـی سـرخ گوهر بـه جـای چـراغ | فـروزان شــده زو هـمـه بــوم و راغ |
| فـــتـــاده فـــروغ ســـتـــاره در آب | ز گـوهـر هـمـه خـانـه چـون آفـتـاب |
| هرانکس که رفتـی که چیزی بـرد | وگـر خــاک آن خــانـه را بــســپــرد |
| همه تـنش بـر جـای لرزان شـدی | وزان لــرزه آن زنــده ریــزان شــدی |
| خـروش آمـد از چـشـمـه آب شـور | کـه ای آرزومـنـد چــنـدیـن مـشــور |
| بسی چیز دیدی که آن کس ندید | عـنـان را کـنـون بــاز بـایـد کـشـیـد |
| کـنـون زنـدگـانـیـت کـوتـاه گـشـت | سر تخت شاهیت بی شاه گشت |
| سـکندر بـتـرسـید و بـرگشـت زود | بــه لـشـکـرگـه آمـد بــه کـردار دود |
| وزان جـایـگـه تـیـز لـشـکـر بــرانـد | خـروشان بـسی نام یزدان بـخـواند |
| ازان کــوه راه بـــیــابـــان گــرفــت | غمی گشت و اندیشه جـان گرفت |
| همی راند پـر درد و گـریان ز جـای | سـپـاه از پـس و پـیش او رهنـمـای |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
