سـکـنـدر سـوی روشـنـایـی رسـیـدیکـی بـر شـد کـوه رخـشـنـده دیـدزده بـــر ســـر کــوه خـــارا عـــمــودسـرش تـا بـه ابـر اندر از چـوب عودبــر هـر عــمـ…
سـکـنـدر سـوی روشـنـایـی رسـیـد | یکـی بـر شـد کـوه رخـشـنـده دیـد |
زده بـــر ســـر کــوه خـــارا عـــمــود | سـرش تـا بـه ابـر اندر از چـوب عود |
بــر هـر عــمــودی کــنـامــی بــزرگ | نشستـه بـرو سـبـز مرغی ستـرگ |
بـــه آواز رومــی ســـخـــن رانــدنــد | جـــهــانــدار پـــیــروز را خــوانــدنــد |
چــو آواز بــشــنـیـد قـیـصــر بــرفـت | بـه نـزدیک مـرغـان خـرامـیـد تـفـت |
بــدو مــرغ گــفــت ای دلــارای رنـج | چه جویی همی زین سرای سپنج |
اگــر ســر بــرآری بــه چــرخ بــلــنـد | هـمـان بــازگـردی ازو مـســتــمـنـد |
کــنــون کــامــدی هـیـچ دیـدی زنــا | وگـر کـرده از خـشـت پــخـتــه بــنـا |
چنین داد پاسخ کزین هر دو هست | زنـا و بـریـن گـونـه جـای نـشـسـت |
چـو بـشنید پـاسـخ فروتـر نشسـت | درو خـیـره شـد مـرد یزدان پـرسـت |
بـپـرسـیـد کـانـدر جـهـان بــانـگ رود | شـنـیـدی و آوای مـســت و سـرود |
چـنین داد پـاسـخ کـه هر کـو ز دهر | ز شـادی هـمـی بــرنـگـیـرنـد بــهـر |
ورا شــاد مــردم نــخــوانــد هـمــی | وگـر جـان و دل بــرفـشـانـد هـمـی |
بـه خاک آمد از بـر شده چوب عمود | تـهی مـاند زان مـرغ رنگـین عـمـود |
بـــپــرســیــد دانــایــی و راســتــی | فـزونـسـت اگـر کـمـی و کـاسـتـی |
چـنـیـن داد پـاسـخ کـه دانـش پـژوه | هـمــی ســرفــرازد ز هـر دو گــروه |
بـه سـوی عـمـود آمـد از تـیره خـاک | بــه مـنـقــار چــنـگـالـهـا کـرد پــاک |
ز قـیـصـر بــپــرسـیـد یـزدان پـرسـت | بـه شـهر تـو بـر کوه دارد نشـسـت |
بـدو گـفـت چـون مرد شـد پـاک رای | بــیـابــد پــرسـتـنـده بــر کـوه جـای |
ازان چـوب جــویـنـده شـد بــر کـنـام | جـهـانـجـوی روشـن دل و شـادکـام |
بــه چـنـگـال مـی کـرد مـنـقـار تــیـز | چـو ایمن شـد از گـردش رسـتـخـیز |
بــه قـیـصـر بــفـرمـود تــا بــی گـروه | پــیــاده شــود بــر ســر تــیـغ کــوه |
بـبـیند کـه تـا بـر سـر کـوه چـیسـت | کـزو شـادمـان را بـبــایـد گـریـسـت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج