ای از خــمـار چــشــم تــو آشـوب در جــهـانوی لـعـل مـدح گـفـتـه لـبـت را بـصـد زبـانای نــو شــده بــعــهــد تــو آیــیــن دلــبـــریوی بـرشـکـسـتـه …
ای از خــمـار چــشــم تــو آشـوب در جــهـان | وی لـعـل مـدح گـفـتـه لـبـت را بـصـد زبـان |
ای نــو شــده بــعــهــد تــو آیــیــن دلــبـــری | وی بـرشـکـسـتـه حـسـن تـو بـازار دلبـران |
از دل نـهـم نـشــانـه واز جــان کــنـم ســپــر | چـون تـیـر غـمـزه را تـو زابـرو کـنـی کـمـان |
درســایــه دو زلــف تــو پــیــدا نــمــی شــود | بـــرآفـــتـــاب روی تـــو یــک ذره آن دهــان |
جــانـســت بــوســه تــو ومـردم در انـتــظــار | تـا کی بـود که بـا تـو رسـد کـار من بـجـان |
انـدر مـحــیـط عـشــق تــو ای مـرکـز جــمـال | کآن هـسـت همـچـو دایره وهم بـی کـران |
بــایـد بــسـان نـقـطـه سـر خــود گـذاشـتــن | پــرگــاروار اگــر نــنــهــی پـــای در مــیــان |
مـــا را ازآن بــــرون درت جــــای کــــرده انـــد | تـا روز و شب چـو پـرده بـبـوسـیم آسـتـان |
آنـهـا کـه در عـشـق تــو در دل نـهـفـتــه انـد | همچون صدف شدند زغم جمله استـخوان |
بــر هـفــت چــرخ پــای نـهـادنــد ویـافــتــنــد | زآن سوی شش جهت سر کوی ترا نشان |
آب حــیـات راســت چــو آتــش بــســنــگ در | گویی که مضـمرسـت درآن لعـل درفـشـان |
در عــالـمـی کــه وهـم اشــارت بــدان کــنـد | نی دوسـت راست منزل ونی روح را مکان |
ای بر بساط نظم شهی گشته همچو سیف | معنی چـو رخ نمود تـو اسـب سـخـن بـران |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج