چـو بـشـنید شـنگل بـه بـهرام گـفـتکه رای تـو بـا مردمی نیسـت جـفتزمــانـی فــرودآی و بــگــشــای بــنـدچـه گـویی سـخـن های ناسـودمـندیــکــی خــرم ایـ…
| چـو بـشـنید شـنگل بـه بـهرام گـفـت | که رای تـو بـا مردمی نیسـت جـفت |
| زمــانـی فــرودآی و بــگــشــای بــنـد | چـه گـویی سـخـن های ناسـودمـند |
| یــکــی خــرم ایــوان بـــپــرداخــتــنــد | هـمـه هـرچ بــایـسـت بـرسـاخـتـنـد |
| بـــیــاســـود بـــهـــرام تـــا نـــیــم روز | چـو بــر اوج شـد تــاج گـیـتــی فـروز |
| چـو در پـیش شـنـگـل نـهـادنـد خـوان | یـکــی را بــفــرمــود کــو را بــخــوان |
| کـز ایـران فـرسـتـاده خـسـروپــرسـت | سـخـن گـوی و هم کـامگـار نوسـت |
| کسی را که با اوست هم زین نشان | بــیـاور بــه خــوان رســولـان نـشـان |
| بـشد تـیز بـهرام و بـر خـوان نشست | بـنان دست بـگشاد و لب را بـبـست |
| چـو نان خـورده شد مجـلس آراستـند | نــوازنــده رود و مــی خــواســتــنــد |
| همـی بـوی مـشـک آمـد از خـوردنی | هـمـان زیـر زربــفــت گــســتــردنـی |
| بــزرگــان چــو از بــاده خــرم شــدنـد | ز تــیـمـار نـابــوده بــی غـم شــدنـد |
| دو تــــن را بــــفــــرمـــود زورآزمــــای | بـه کـشـتـی کـه دارنـد بــا دیـو پـای |
| بــرفــتــنـد شــایـســتــه مـردان کــار | بــبــســتــنـدشــان بــر مـیـانـهـا ازار |
| هـمـی کــرد زور ان بــریـن ایـن بــران | گــرازان و پـــیــچـــان دو مــرد گــران |
| چــو بــرداشــت بــهــرام جــام بــلــور | بـه مـغـزش نـبـیـد انـدرافـگـنـد شـور |
| بـشـنگـل چـنین گـفـت کـای شـهریار | بـــفــرمــای تـــا مــن بـــبـــنــدم ازار |
| چـو بـا زورمـنـدان بـه کـشـتـی شـوم | نـه انـدر خـرابــی و مـسـتــی شـوم |
| بــخـنـدیـد شـنـگـل بــدو گـفـت خـیـز | چــو زیــر آوری خــون ایـشــان بــریـز |
| چـو بـشـنـید بـهرام بـر پـای خـاسـت | بــه مـردی خــم آورد بــالـای راسـت |
| کـسـی را کـه بـگـرفـت زیشـان میان | چــو شـیـری کـه یـازد بــه گـور ژیـان |
| همی بـر زمین زد چنان کاستخوانش | شـکـسـت و بــپـالـود رنـگ رخـانـش |
| بـدو مـانده بـد شـنگـل اندر شـگـفـت | ازان بـــرز بـــالــا و آن زور و کـــفـــت |
| بـه هنـدی همـی نـام یزدان بـخـوانـد | ورا از چــهـل مــرد بــرتــر نــشــانــد |
| چـو گشتـند مسـت از می خـوشگوار | بـــرفـــتـــنــد ز ایــوان گــوهــرنــگــار |
| چـو گـردون بـپـوشـیـد چـیـنـی حـریـر | ز خــوردن بـــرآســود بـــرنــا و پـــیــر |
| چـو زریـن شـد آن چـادر مـشـکـبــوی | فــروزنــده بـــر چــرخ بـــنــمــود روی |
| شـه هـنـدوان بــاره را بــرنـشــســت | بـه میدان خـرامید چـوگان بـه دست |
| بــبــردنــد بـــا شــاه تــیــر و کــمــان | هـمــی تــاخــت بــر آرزو یـک زمــان |
| بــه بــهـرام فـرمـود تـا بــر نـشـسـت | کـمـان کـیـانـی گـرفـتــه بــه دسـت |
| بـه شـنگل چـنین گفت کای شـهریار | چـنان دان که هسـتـند بـا من سـوار |
| هـمـی تــیـر و چــوگـان کـنـنـد آرزوی | چــو فـرمـان دهـد شـاه آزاده خــوی |
| چـنین گفـت شـنگل کـه تـیر و کـمان | ســتــون ســواران بــود بــی گـمـان |
| تـو بــا شـاخ و یـالـی بــیـفـراز دسـت | به زه کن کمان را و بگشای شست |
| کــمــان را بــه زه کــرد بــهــرام گــرد | عـنـان را بــه اســپ تــگـاور سـپــرد |
| یکی تـیر بـگرفـت و بـگشـاد شـسـت | نشانه به یک چوبه بـر هم شکست |
| گــرفــتـــنــد یــکــســر بـــرو آفــریــن | ســـواران مــیــدان و مــردان کـــیــن |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
