ای مـرا نـادیـده کـرده عـاشـق دیـدار خــویـشنــاشـــنــوده کــرده دل را والــه دیــدار خـــویــشروی تـو از دیدن کونین بـر بـسـتـسـت چـشمعــاشــقــان ر…
| ای مـرا نـادیـده کـرده عـاشـق دیـدار خــویـش | نــاشـــنــوده کــرده دل را والــه دیــدار خـــویــش |
| روی تـو از دیدن کونین بـر بـسـتـسـت چـشم | عــاشــقــان را بــر امــیــد وعــده دیــدار خــویـش |
| مـهتـرانی کـندرین حـضـرت غـلـامی کـرده اند | خـواجـگـان چـرخ را خـوانـنـد خـدمـتــکـار خـویـش |
| من سـبـک دل رادرین ره هسـت سـربـار گران | بـهـر راحـت مـی نـهـم بــرآسـتـانـت بــار خـویـش |
| شور تـا در من فگندی عیش بـر من تـلخ شـد | دفع تلخی چون کنم زین طبـع شیرین کار خویش |
| دل ز گـلـزار وصـالـت بـوی شـادی چـون نـدیـد | بـا غم هجـرت همی سازدچـو گل بـا خـار خویش |
| عشق دعوی کرده بودم عاقلی بشنودو گفت | تـو چـه مرد عشقی ای نادان بـدان مقدار خویش |
| آن نمی بـینی که همچون کام فرهادست تلخ | عشق بر خسرو ز شور عشق شیرین یار خویش |
| شاعران اشعار خـود را گر بـکس نسبـت کنند | ما بـسلطانی چـو تـو نسبـت کنیم اشعار خـویش |
| شـاه بـازانـیم و جـز بـر خـاک آن در کـی نـهیم | بـیـضـه چـون آب اشـتـر مـرغ آتـش خـوار خـویـش |
| ازسـخـن حـظـی ندارم زآنکـه غـافـل می کـند | بــلـبــلـان را عـشـق گـل از نـالـهـای زار خــویـش |
| بـود دل بـیمار و چـون عـشـقـت درو تأثـیر کرد | مـن بــدردش دفـع کـردم مـرگ از بـیـمـار خـویـش |
| بـوسـتـان پـر گـلـی و ز سـیف فـرغـانی مـدام | گــل نــگــهـداری و داری خــار بــر دیـوار خــویـش |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
