وزیـر خــردمـنـد بــر پــای خــاســتچنین گفت کی خسرو داد و راستجـهان از بـداندیش بـی بـیم گشتوزین مرزها رنج و سـخـتـی گذشتمــگــر نـامـور شــنـگــل از…
وزیـر خــردمـنـد بــر پــای خــاســت | چنین گفت کی خسرو داد و راست |
جـهان از بـداندیش بـی بـیم گشت | وزین مرزها رنج و سـخـتـی گذشت |
مــگــر نـامـور شــنـگــل از هـنـدوان | کـــه از داد پـــیـــچـــیـــده دارد روان |
ز هـنـدوســتــان تــا در مــرز چــیـن | ز دزدان پــــرآشــــوب دارد زمـــیـــن |
بـه ایران هـمـی دسـت یازد بـه بـد | بــدیـن داســتــان کـارســازی سـزد |
تـو شـاهی و شـنگـل نگـهبـان هند | چـرا بــاژ خـواهـد ز چـیـن و ز سـنـد |
بــرانـدیـش و تــدبــیـر آن بــازجــوی | نــبــایـد کــه نــاخــوبــی آیـد بــروی |
چـو بـشنید شاه آن پـراندیشه شد | جهان پیش او چون یکی بـیشه شد |
چـنین گـفـت کـاین کـار من در نهان | بـسـازم نـگـویـم بـه کـس در جـهـان |
بــه تــنــهــا بـــبــیــنــم ســپــاه ورا | هــمــان رســم شــاهـی و گــاه ورا |
شـوم پـیـش او چـون فـرسـتـادگـان | نــگــویــم بـــه ایــران بـــه آزادگـــان |
بــشـد پــاک دســتــور او بــا دبــیـر | جــزو هـرکــســی آنـک بــد نـاگـزیـر |
بـگـفـتـنـد هـرگـونـه از بـیـش و کـم | بــبـردنـد قـرطـاس و مـشـک و قـلـم |
یکـی نـامـه بـنوشـت پـر پـند و رای | پــــر از دانـــش و آفـــریـــن خـــدای |
سـر نـامـه کـرد از نـخـسـت آفـریـن | ز یزدان بـرآنکـس که جـسـت آفـرین |
خـداونـد هسـت و خـداونـد نیسـت | همه چـیز جـفتـست و ایزد یکیست |
ز چــیـزی کــجــا او دهــد بــنــده را | پــــرســـتـــنـــده و تـــاج دارنـــده را |
فـزون از خـرد نـیـسـت انـدر جـهـان | فـــروزنـــده کـــهــتـــران و مـــهـــان |
هرانـکـس کـه او شـاد شـد از خـرد | جــهـان را بــه کــردار بــد نـســپــرد |
پـشـیمان نشـد هر کـه نیکـی گزید | کــه بـــد آب دانــش نــیــارد مــزیــد |
رهـــانـــد خــــرد مـــرد را از بــــلـــا | مــبــادا کــســی در بــلــا مـبــتــلــا |
نـخــسـتــیـن نـشـان خــرد آن بــود | کـه از بـد همـه سـالـه تـرسـان بـود |
بــدانــد تــن خــویــش را در نــهــان | بـه چـشـم خـرد جـسـت راز جـهـان |
خـــرد افــســـر شــهــریــاران بـــود | هـــمــــان زیـــور نـــامـــداران بــــود |
بـــدانـــد بـــد و نــیــک مـــرد خـــرد | بــکـوشـد بــه داد و بــپــیـچـد ز بــد |
تــو انــدازه خــود نــدانــی هــمــی | روان را بـه خـون در نـشـانی همـی |
اگـــر تــــاجــــدار زمـــانـــه مـــنـــم | بــه خـوبـی و زشـتـی بـهـانـه مـنـم |
تـو شـاهی کنی کی بـود راسـتـی | پــدیـد آیـد از هـر سـوی کـاســتــی |
نــه آیـیـن شــاهـان بــود تــاخــتــن | چـنـین بـا بـدانـدیـشـگـان سـاخـتـن |
نـیـای تــو مــا را پــرســتــنـده بــود | پــدر پـیـش شـاهـان مـا بــنـده بــود |
کـس از مـا نـبــودنـد هـمـداسـتــان | کــه دیـر آمــدی بــاژ هـنـدوســتــان |
نـگـه کـن کـنـون روز خـاقـان چــیـن | کـه از چـیـن بـیـامـد بـه ایـران زمـین |
بــــه تــــاراج داد آنـــک آورده بــــود | بـپـیچـید زان بـد کـه خـود کـرده بـود |
چـنـیـن هـم هـمـی بـیـنـم آیین تـو | هـمـان بــخــشــش و فـره دیـن تــو |
مرا سـاز جـنگست و هم خـواستـه | هـمـان لــشــکــر یـکــدل آراســتــه |
تــرا بــا دلـیـران مـن پــای نـیـسـت | بـه هند اندرون لشـکـر آرای نیسـت |
تـو انـدر گـمـانـی ز نـیـروی خـویـش | همی پـیش دریا بـری جـوی خویش |
فـرســتــادم ایـنـک فـرسـتــاده یـی | ســخــن گــوی بــا دانـش آزاده یـی |
اگــر بــاژ بــفــرســت اگـر جــنـگ را | بـه بـی دانشی سخـت کن تـنگ را |
ز مــا بـــاد بـــر جــان آنــکــس درود | کـه داد و خـرد بــاشـدش تـار و پــود |
چو خط از نسیم هوا گشت خشک | نوشـتـنـد و بـر وی پـراگـنـد مـشـک |
بــه عـنـوانـش بــر نـام بــهـرام کـرد | کـه دادش ســر هـر بــدی رام کــرد |
کــه تــاج کــیـان یـافــت از یـزدگــرد | بــــه خــــرداد مـــاه انـــدرون روز ارد |
ســپــهــدار مــرز و نــگــهــدار بــوم | ســتــانــنــده بــاژ ســقــلــاب و روم |
بـه نـزدیک شـنـگـل نـگـهـبـان هنـد | ز دریــای قـــنــوج تـــا مــرز ســـنــد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج