چـو خـسـرو نشـسـت از بـرتـخـت زربـرفـتـنـد هرکـس کـه بـودش هنـرگــرانـمــایـگــان را هـمــه خــوانـدنـدبــر آن تــاج نـو گـوهـر افـشـانـدنـدبـه موبـد …
| چـو خـسـرو نشـسـت از بـرتـخـت زر | بـرفـتـنـد هرکـس کـه بـودش هنـر |
| گــرانـمــایـگــان را هـمــه خــوانـدنـد | بــر آن تــاج نـو گـوهـر افـشـانـدنـد |
| بـه موبـد چنین گفت کاین تاج وتخت | نـیـابــد مـگــر مـردم نـیـک بــخــت |
| مـبــادا مـرا پــیـشــه جــز راســتــی | کـه بــیـدادی آرد هـمـه کـاسـتـی |
| ابــا هـرکـسـی رای مـا آشـتـیـسـت | ز پــیـکـار کـردن سـرمـاتـهـیـسـت |
| ز یـزدان پــذیـرفــتــم ایـن تــخــت نـو | همـین روشـن و مـایه وربـخـت نـو |
| شــمـا نـیـز دلــهـا بــفــرمـان دهـیـد | بـهـرکـار بــر مـا سـپـاسـی نـهـیـد |
| از آزردن مــــــــردم پـــــــــارســـــــــا | و دیـگـر کـشـیـدن سـر از پــادشـا |
| ســوم دور بـــودن ز چــیــز کــســان | که دودش بود سوی آنکس رسان |
| که درگاه و بی گه کسی رابسوخت | بـبـی مایه چـیزی دلش بـرفروخت |
| دگـــر هــرچ در مـــردمــی در خـــورد | مــر آن را پــذیـرنـده بــاشــد خــرد |
| نــبـــاشــد مــرا بـــاکــســـی داوری | اگـر تــاج جــویـد گـر انـگـشــتــری |
| کـــرا گـــوهـــر تـــن بـــود بـــا نـــژاد | نگوید سـخـن بـا کسـی جـز بـداد |
| نـبــاشــد شــمــا را جــز از ایـمــنـی | نـــیـــازد بــــکـــردار آهـــرمـــنـــی |
| هرآنـکـس کـه بـشـنید گـفـتـار شـاه | همـی آفـرین خـوانـد بـرتـاج و گـاه |
| بـــرفــتــنــد شــاد از بـــر تـــخــت او | بــسـی آفـریـن بــود بــر بــخـت او |
| سـپــهـبــد فـرود آمـد از تـخـت شـاد | همه شـب ز هرمـز همی کـرد یاد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
