فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 2 اردیبهشت 1404

پایگاه خبری شاعر

چـو دانسـت کـز مرگ نتـوان گـریخـتبــسـی آب خــونـیـن ز دیـده بــریـخــتبـگـسـتـرد فـرش انـدر ایـوان خـویـشبـــفــرمــود کــامــدش بــهــرام پــیــشبــ…

چـو دانسـت کـز مرگ نتـوان گـریخـت بــسـی آب خــونـیـن ز دیـده بــریـخــت
بـگـسـتـرد فـرش انـدر ایـوان خـویـش بـــفــرمــود کــامــدش بــهــرام پــیــش
بــدو گــفــت کــای پــاک زاده پــســر بـــه مـــردی و دانـــش بــــرآورده ســـر
بــه مـن پـادشـاهـی نـهـادسـت روی کــه رنـگ رخــم کــرد هـمــرنـگ مــوی
خـــم آورد بـــالـــای ســـرو ســـهــی گــــل ســــرخ را داد رنــــگ بـــــهــــی
چــو روز تـــو آمــد جــهــانــدار بـــاش خـــردمـــنـــد بـــاش و بـــی آزار بـــاش
نـگــر تــا نـپــیـچــی ســر از دادخــواه نـبــخــشــی ســتــمـکــارگـان را گـنـاه
زبــــان را مـــگـــردان بـــه گـــرد دروغ چـو خـواهـی کـه تـاج از تـو گـیرد فـروغ
روانــت خــرد بـــاد و دســتــور شــرم ســـخـــن گــفــتـــن خـــوب و آواز نــرم
خــــداونـــد پــــیـــروز یـــار تــــو بــــاد دل زیـــردســـتـــان شـــکـــار تـــو بـــاد
بـــنـــه کـــیــنــه و دور بـــاش از هــوا مـــبــــادا هـــوا بــــر تــــو فـــرمـــانـــرا
سـخـن چـین و بـی دانش و چـاره گر نــبــایـد کــه یـابــد بــه پــیـشــت گــذر
ز نـــادان نـــیــابـــی جـــز از بـــتـــری نـگــر ســوی بــی دانــشــان نـنـگــری
چـنان دان که بـی شرم و بـسیارگوی نــبـــیــنــد بـــه نــزد کــســـی آب روی
خــرد را مــه و خــشــم را بــنــده دار مــشــو تـــیــز بـــا مــرد پـــرهــیــزگــار
نــگـــر تـــا نــگـــردد بـــه گــرد تـــو آز کــه آز آورد خـــشـــم و بـــیــم و نــیــاز
هــمــه بـــردبـــاری کــن و راســتــی جـــدا کــن ز دل کــژی و کـــاســـتـــی
بـــپـــرهــیــز تــا بـــد نــگــرددت نــام کــه بــدنـام گـیـتــی نـبــیـنـد بــه کــام
ز راه خــــرد ایـــچ گـــونـــه مـــتــــاب پـــشــیــمــانــی آرد دلــت را شــتـــاب
درنـــگ آورد راســـتـــیـــهـــا پـــدیـــد ز راه خـــرد ســـر نــبـــایــد کـــشـــیــد
ســر بــردبــاران نــیـایـد بــه خــشــم ز نــابــودنــیــهــا بــخــوابــنــد چــشــم
وگـــر بــــردبــــاری ز حـــد بــــگـــذرد دلــاور گــمــانـی بــه ســســتــی بــرد
هـرانـکـس کـه بــاشــد خــداونـد گـاه مــیــانــجــی خــرد را کــنــد بـــر دو راه
نه سـسـتـی نه تـیزی بـه کـارانـدرون خـــرد بــــاد جـــان تــــرا رهـــنـــمـــون
نــگــه دار تـــا مــردم عـــیــب جـــوی نـــجـــویــد بـــه نـــزدیــک تـــو آب روی
ز دشـمن مـکـن دوسـتـی خـواسـتـار وگــر چـــنــد خـــوانــد تـــرا شــهــریــار
درخـتـی بـود سـبـز و بـارش کبـسـت وگـر پــای گـیـری ســر آیـد بــه دســت
اگـــر در فـــرازی و گــر در نــشـــیــب نــبـــایــد نــهــادن ســـر انــدر فـــریــب
بـــه دل نــیــز انــدیــشــه بـــد مــدار بــــدانــــدیـــش را بــــد بــــود روزگــــار
سـپـهبـد کـجـا گشـت پـیمان شـکـن بـــخـــنــدد بـــدو نــامـــدار انــجـــمـــن
خــردگــیــر کآرایــش جـــان تـــســت نـگــهـدار گــفــتــار و پــیـمــان تــســت
هــم آرایـش تــاج و گــنــج و ســپــاه نـــمـــایـــنـــده گــــردش هـــور و مـــاه
نــگــر تــا نــســازی ز بـــازوی گــنــج کــه بــر تــو ســرآیـد ســرای ســپــنـج
مــزن رای جـــز بـــا خــردمــنــد مــرد از آیـیــن شــاهــان پــیــشــی مــگــرد
بــه لـشـکـر بــتـرسـان بــدانـدیـش را بــه ژرفــی نـگـه کـن پــس و پــیـش را
ســتــایــنــده یــی کــو ز بـــهــر هــوا ســتــایـد کــســی را هـمــی نــاســزا
شکسـت تـو جـوید همی زان سخـن مـمـان تــا بــه پــیـش تــو گـردد کــهـن
کـسـی کـش سـتـایش بـیاید بـه کـار تـــو او را ز گــیــتـــی بـــه مــردم مــدار
کـه یزدان سـتـایش نـخـواهـد هـمـی نـــکـــوهــیــده را دل بـــکـــاهــد مـــی
هـرانـکـس کـه او از گـنـهـکـار چـشـم بــخــوابــیـد و آسـان فـرو بــرد خــشـم
فـــزونـــیــش هــر روز افـــزون شـــود شـــتـــاب آورد دل پـــر از خـــون شــود
هــرانــکــس کــه بــا آب دریــا نــبــرد بــجــویــد نــبـــاشــد خــردمــنــد مــرد
کــمــان دار دل را زبـــانــت چــو تــیــر تـو این گـفـتـه هـای مـن آسـان مـگـیـر
گـشـاد پـرت بــاشـد و دسـت راسـت نـشـانـه بـنه زان نـشـان کـت هواسـت
زبـــان و خــرد بــا دلــت راســت کــن همی ران ازان سان که خواهی سخن
هرانـکـس کـه انـدر سـرش مـغـز بـود هــمــه رای و گــفــتـــار او نــغـــز بـــود
هـرانـگـه کـه بــاشـی تــو بــا رای زن ســخــنــهــا بـــیــارای بــی انــجــمــن
گــــرت رای بـــــا آزمــــایــــش بـــــود هـــمـــه روزت انـــدر فــــزایـــش بــــود
شــود جـــانــت از دشــمــن آژیــرتـــر دل و مــغــز و رایــت جــهــانــگــیــرتـــر
کـســی را کـجــا پــیـش رو شـد هـوا چـــنــان دان کــه رایــش نــگــیــرد نــوا
اگــر دوســت یــابـــد تـــرا تـــازه روی بــیــفــزایــد ایــن نــام را رنــگ و بـــوی
تــو بـــا دشــمــنــت رو پــر آژنــگ دار بـــدانــدیــش را چــهــره بــی رنــگ دار
بـه ارزانـیان بـخـش هرچـت هواسـت کــه گــنــج تــو ارزانـیـان را ســزاســت
بـکـش جـان و دل تـا تـوانـی ز رشـک که رشـک آورد گرم و خـونین سـرشـک
هــرانــگــه کــه رشــک آورد پــادشــا نــکـــوهــش کـــنـــد مـــردم پـــارســـا
چــو انــدرز بـــنــوشــت فــرخ دبـــیــر بـــیـــاورد و بــــنـــهـــاد پـــیـــش وزیـــر
جــهــانــدار بــرزد یــکــی بـــاد ســرد پــس آن لـعــل رخــســارگــان کــرد زرد
چــو رنـگــیـن رخ تــاجــور تــیـره شــد ازان درد بــــهـــرام دل خــــیـــره شــــد
چـــهــل روز بـــد ســـوکــوار و نــژنــد پــر از گــرد و بــیــکــار تــخــت بـــلــنــد
چـنـیـن بــود تــا بــود گـردان سـپــهـر گــهـی پــر ز درد و گــهـی پــر ز مــهــر
تو گر باهشی مشمر او را به دوست کــجــا دســت یـابــد بــدردت پــوســت
شـــــب اورمــــزد آمــــد و مـــــاه دی ز گــفــتــن بـــیــاســای و بـــردار مــی
کــنــون کــار دیـهــیــم بــهــرام ســاز کـــه در پـــادشـــاهــی نــمـــانـــد دراز

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج
آخرین اخبار شعر و ادبیات