بــــرو نـــیـــز بــــگـــذشـــت ســـال درازســر تــاجــور انـدر آمــد بــه گــازیــــکــــی پــــور بــــودش دلــــارام بــــودورا نـــام بـــهـــرا…
| بــــرو نـــیـــز بــــگـــذشـــت ســـال دراز | ســر تــاجــور انـدر آمــد بــه گــاز |
| یــــکــــی پــــور بــــودش دلــــارام بــــود | ورا نـــام بـــهـــرام بـــهــرام بـــود |
| بـــیــاورد و بـــنــشــانــدش زیــر تــخــت | بـدو گفت کای سبـز شاخ درخـت |
| نــبـــودم فــراوان مــن از تـــخـــت شــاد | هـمـه روزگـار تــو فــرخــنـده بــاد |
| ســـرایــنــده بـــاش و فــزایــنــده بـــاش | شب و روز بـارامش و خنده بـاش |
| چـــنــان رو کــه پـــرســنــد روز شــمــار | نـپـیـچـی سـر از شـرم پــروردگـار |
| بـــه داد و دهـــش گـــیـــتـــی آبــــاد دار | دل زیــردســتــان خــود شــاد دار |
| کــه بــرکــس نــمــانــد جــهـان جــاودان | نـه بــر تـاجـدار و نـه بــر مـوبــدان |
| تــو از چــرخ گــردان مــدان ایــن ســتــم | چـو از بــاد چـنـدی گـذاری بـه دم |
| به سه سال و سه ماه و بر سر سه روز | تـهی مـاند زو تـخـت گـیتـی فـروز |
| چــو بـــهــرام گــیــتــی بـــه بــهــرام داد | پـــســر مــر ورا دخـــمــه آرام داد |
| چــنــیــن بـــود تـــا بـــود چــرخ بـــلــنــد | بــه انـده چـه داری دلـت را نـژنـد |
| چـه گـویـی چـه جـویی چـه شـایـد بـدن | بــریـن داســتــانـی نـشـایـد زدن |
| روانـــت گـــر از آز فـــرتـــوت نـــیــســـت | نشست تو جز تنگ تابوت نیست |
| اگــر مــرگ دارد چــنــیــن طــبـــع گــرگ | پـر از می یکی جام خواهم بـزرگ |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
