دگــر روز چــون بــردمــیــد آفــتــاببــبــالــیــد کــوه و بــپــالــود خــواببـه نـزدیک مـنـذر شـدنـد این گـروهکـه بـهرام شـه بـود زیشـان سـتـوهکه …
| دگــر روز چــون بــردمــیــد آفــتــاب | بــبــالــیــد کــوه و بــپــالــود خــواب |
| بـه نـزدیک مـنـذر شـدنـد این گـروه | کـه بـهرام شـه بـود زیشـان سـتـوه |
| که خواهشگری کن به نزدیک شاه | ز کــردار مــا تــا بــبــخــشــد گــنـاه |
| کــه چــونـان بــدیـم از بــد یـزدگـرد | کـه خــون در تــن نـامـداران فـسـرد |
| ز بــس زشـت گـفـتـار و کـردار اوی | ز بـــــــــیــــــــدادی و درد و آزار اوی |
| دل مـا بــه بــهـرام ازان بــود ســرد | کـه از شـاه بــودیـم یـکـسـر بـه درد |
| بــشــد مـنـذر و شــاه را کــرد نـرم | بـگسـتـرد پـیشـش سـخـنهای گرم |
| بـبـخـشـید اگـر چـندشـان بـد گـناه | کــه بــا گـوهـر و دادگــر بــود شــاه |
| بــیـاراســت ایـوان شــاهـنـشـهـی | بــرفـت آنـک بــودنـد یـکـسـر مـهـی |
| چــو جــای بــزرگـی بــپــرداخـتــنـد | کـرا بـود شـایـسـتـه بــنـشـاخـتـنـد |
| بـه هـر جـای خـوانـی بـیـاراسـتـنـد | می و رود و رامشـگـران خـواسـتـند |
| دوم روز رفـــتـــنـــد دیـــگـــر گـــروه | سـپـهـبــد نـیـامـد ز خـوردن سـتـوه |
| سیم روز جـشن و می و سـور بـود | غــم از کـاخ شــاه جــهـان دور بــود |
| بـگفـت آنک نعـمان و منذر چـه کـرد | ز بــهـر مــن ایـن پــاک زاده دو مــرد |
| هـمـه مـهـتــران خــوانـدنـد آفــریـن | بــران دشــت آبــاد و مــردان کــیــن |
| ازان پــس در گـنـج بــگـشــاد شـاه | بــه دیـنـار و دیـبــا بــیـاراســت گـاه |
| بـه اسپ و سنان و به خفتان جنگ | ز خــود و ز هـر گــوهـری رنـگ رنـگ |
| سـراسـر بـه نعـمـان و منذر سـپـرد | جـوانـوی رفـت آن بـدیشـان شـمـرد |
| کـس انـدازه بـخـشـش او نـداشـت | همـان تـاو بـا کـوشـش او نـداشـت |
| هـمـان تـازیـان را بـسـی هـدیه داد | از ایـوان شــاهـی بــرفــتــنـد شــاد |
| بــیـاورد پــس خــلـعـت خــســروی | همـان اسـپ و هم جـامـه پـهـلـوی |
| بـه خـسـرو سـپـردند و بـنواخـتـش | بــر گـاه فـرخــنـده بــنـشــاخــتــش |
| شهنشاه خـسرو بـه نرسی رسید | ز تـخـت اندر آمد بـه کرسـی رسـید |
| بــرادرش بــد یــک دل و یــک زبــان | ازو کـــهـــتــــر آن نـــامـــدار جـــوان |
| ورا پــهـلـوان کــرد بــر لــشــکــرش | بــدان تــا بــه آیـیـن بــود کـشـورش |
| سـپـه را سراسر بـه نرسی سپـرد | به بـخشش همی پادشاهی بـبـرد |
| در گــنــج بــگــشــاد و روزی بـــداد | سـپـاهش بـه دینـار گـشـتـند شـاد |
| بــفـرمـود پـس تـا گـشـسـپ دبـیـر | بـــیــامــد بـــر شــاه مــردم پـــذیــر |
| کـــجـــا بـــود دانـــا بـــدان روزگـــار | شــمـار جــهـان داشــت انـدر کـنـار |
| جـــوانـــوی بـــیــدار بـــا او بـــهـــم | کـــه نــزدیــک او بـــد شـــمــار درم |
| ز بــاقــی کــه بــد نــزد ایــرانــیــان | بــفــرمـود تــا بــگــســلــد از مـیـان |
| دبــیــران دانــا بــه دیــوان شــدنــد | ز بــهـر درم پــیـش کــیـوان شــدنـد |
| ز بـاقی که بـد بـر جـهان سـربـسـر | هـمــه بــرگــرفــتــنــد یـک بــا دگــر |
| نـود بــار و ســه بــار کـرده شــمـار | بـــه ایــران درم بـــد هـــزاران هــزار |
| بـبـخـشـیـد و دیـوان بـر آتـش نـهـاد | همـه شـهر ایران بـدو گـشـت شـاد |
| چـو آگاه شد زان سـخـن هرکسـی | همی آفـرین خـواند هرکس بـسـی |
| بــرفـتــنـد یـکـســر بــه آتــشــکـده | بــه ایــوان نــوروز و جــشــن ســده |
| همی مـشـک بـر آتـش افـشـاندند | بــه بــهـرام بــر آفــریـن خــوانــدنــد |
| وزان پــس بــفــرمــود کــارآگــهــان | یـکــی تــا بــگــردنــد گــرد جــهــان |
| کـسـی را کـجــا رانـده بــد یـزدگـرد | بجست و به یک شهرشان کرد گرد |
| بــدان تــا شــود نــامــه شــهــریـار | کــه آزادگــان را کــنــد خــواســتـــار |
| فـرسـتـاد خـلـعـت بـه هر مـهـتـری | بـبـخـشید بـه اندازه شـان کشـوری |
| رد و مــوبــد و مــرزبــان هـرک بــود | کــه آواز بــهـرام زان ســان شــنــود |
| ســراســر بــه درگـاه شــاه آمـدنـد | گــشــاده دل و نـیـکــخــواه آمــدنـد |
| بــفــرمــود تــا هـرک بــد دادجــوی | ســـوی مـــوبـــد مـــوبـــد آورد روی |
| چـو فـرمانش آمد ز گیتـی بـه جـای | مــنـادیـگــری کــرد بــر در بــه پــای |
| کــه ای زیـردســتــان بــیـدار شــاه | ز غــم دور بــاشــیـد و دور از گــنــاه |
| وزین پـس بـران کـس کـنـیـد آفـرین | کـــــه از داد آبـــــاد دارد زمـــــیــــن |
| ز گـیـتـی بـه یزدان پـنـاهـید و بـس | کــه دارنــده اویـســت و فــریـادرس |
| هـرانـکـس کـه بــگـزیـد فــرمـان مـا | نـپــیـچــد سـر از رای و پــیـمـان مـا |
| بــرو نــیـکــویـهـا بــرافــزون کــنـیـم | ز دل کــیــنــه و آز بــیــرون کــنــیــم |
| هـرانـکـس کـه از داد بــگـریـزد اوی | بـــه بـــادآفـــره در بـــیـــاویـــزد اوی |
| گــر ایـدونــک نــیـرو دهـد کــردگــار | بــــه کـــام دل مـــا شـــود روزگـــار |
| بــریـن نــیــکــویـهــا فــزایــش بــود | شــمــا را بــر مــا ســتــایــش بــود |
| هـمـه شـهـر ایـران بـه گـفـتـار اوی | بــرفــتــنـد شــادان دل و تــازه روی |
| بـدانگه که شد پـادشاهیش راست | فزون گشت شادی و انده بـکاسـت |
| هـمــه روز نـخــچــیـر بــد کــار اوی | دگر اسـپ و میدان و چـوگان و گوی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
