ای ز عــکــس روی تــو چــون مــه مــنــور آیــنــهآن چــنـان رو را نـشـایـد جــز مـه و خـور آیـنـهای ز تــاب حــســن تــو آیـیــنــه صــورت آفــتــابو…
ای ز عــکــس روی تــو چــون مــه مــنــور آیــنــه | آن چــنـان رو را نـشـایـد جــز مـه و خـور آیـنـه |
ای ز تــاب حــســن تــو آیـیــنــه صــورت آفــتــاب | وز فــروغ روی تــو خــورشــیــد پــیــکــر آیـنــه |
من همی گویم چو رویت در دو عالم روی نیست | تــا مــرا بــاور کــنـی بــرگــیـر و بــنـگــر آیـنـه |
پــیـش روی تــو کـه آب از لـطـف دارد، مـی کـنـد | از خـوی خـجـلـت زمـیـن خـشـک را تــر آیـنـه |
از مـلـاقـات رخــت شــایـد کـه مـانـد بــعــد ازیـن | سرخ رو همچـون شفق تـا صبـح محـشر آینه |
گـرچــه دودش بــرنـمـی آیـد ز سـوز عـشـق تــو | آتـش انـدر سـیـنـه دارد هـمـچـو مـجـمـر آینـه |
مـعـدن حــســنـی و از تأثــیـر خــورشــیـد رخــت | هـمـچـو خـاک کـان شـود یک روز گـوهـر آینـه |
آیـــنـــه از روح بــــایـــد کــــرد رویـــت را ازآنــــک | بـــر نـــتـــابـــد پـــرتـــو روی تـــرا هــر آیــنـــه |
آب روی تـــو بـــبـــیــنــد در رخـــت از روشـــنــی | بـا رخ و روی تـو کـس را نـیسـت در خـور آینـه |
بــهــر روی تــو بـــجــز آیــیــنــه چــیــنــی مــهــر | دیـدم انــدر روم لــایـق نـیـســت دیـگــر آیـنـه |
چـون تـو در رویش نـظـر کـردی بـبـینـد بـعـد ازین | چـون عـروسـان پـشـت خـود در زر و زیور آینه |
پــسـتـه تـنـگـت تـبــسـم کـرد چـون آیـیـنـه دیـد | هـمـچـو اجـزای قـصـب شـد پـر ز شـکـر آینـه |
شـاید ار در وصـف چـون تـو شـکر سـتـانی شـود | بعد ازین ای دوست چون طوطی سخنور آینه |
گــفــت خــواهـد چــون مؤذن ای امــام نـیـکــوان | پــیــش نــقــش روی تــو الــلــه اکــبــر آیـنــه |
چـون رخ تـو کـی شـود حـاصـل مر او را آب لطـف | ور چـــو آهــن ســـرخ رو گـــردد در آذر آیــنـــه |
زیـر پــای رخـش آهـن سـم تــو گـیـرد چــو نـعـل | عـاشـق ســرگـشـتــه را گـر رو بــود در آیـنـه |
عشق از آن سـان محـو گردانید رسمم را که من | مـی نـبــیـنـم روی خـود گـر بــنـگـرم در آیـنـه |
عــاشــق رویــت بــدم آیــیــنــهــا روشــن کــنــد | وز دم ایــن دیــگـــران گـــردد مـــکـــدر آیــنــه |
گـر چـه شـاهان بـنده داری روز درویشـان مـتـاب | گــرچــه زر دارد نــســازد زو تـــوانــگــر آیــنــه |
آیــنــه از زر تـــوان کــرد از پـــی زیــنــت ولــیــک | بــهــر رو دیــدن نــشــایــد کــردن از زر آیــنــه |
غــره روز رخــت چــون پــرتــوی بــر وی فــگــنــد | هر شـبـی چـون مـاه نـو گـردد فـزون تـر آینـه |
آفـتــاب رویـت ار تــابــان شـود مـحـتـاج نـیـسـت | صــبـــح اگــر دیــگــر بــرون آرد ز خــاور آیــنــه |
تــا تــو پــیـدا آمـدی مـا را دگـر حــکـمـی نـمـانـد | تـو نـمـودی روی و پـنـهان شـد سـراسـر آینـه |
کــی بــود زیـبــا چــو رنـگ روی غــمـخــواران تــو | گــر بآب زر کــســی صــورت کــنــد بــر آیـنــه |
زاغ اگـــر بـــر اوج تـــو بـــالــی زنــد روزی شـــود | بــر جـنـاحـش چـون دم طـاوس هـر پــر آیـنـه |
صـورت احـوال خـود زین شـعـر کردم بـر تـو عرض | داشــتــم خــورشــیــد را انــدر بــرابــر آیــنــه |
چـون خـضـر آب حـیات عـشـق تـو خـوردم، سـزد | گـر بـسـازم بـهـر تـو هـمـچـون سـکـنـدر آینـه |
گـر تــو بــی آیـیـنـه رو بــنـمـوده ای عــشــاق را | بــعـد ازیـن ای جـان ز تــو روی وز چـاکـر آیـنـه |
حـد نـیکـویی روی اینـسـت و نـتـوان نیز سـاخـت | آن نـکــو رو گـر بــخــواهـد زیـن نـکــوتــر آیـنـه |
در جــهـان تــیـره جــز روشــن دلــان عــشــق را | هـمـچـنـیـن در طـبـع کـی گـردد مـصـور آیـنـه |
عشق تـو دل را مسلم گشت و طبـعم را سخـن | بـر سـکـنـدر مـلـک و بـر وی شـد مـقـرر آیـنـه |
مـن دریـن آیـیـنـه ار رویـت نـشـان دادم بــخــلـق | بـهـر کـوران سـاخـتـم سـوی تـو رهـبــر آیـنـه |
از دل روشـــن بـــرای روی چـــون تـــو دلـــبـــری | همـچـو خـون از رگ بـرون کـردم بـنشـتـر آینه |
زین چـنین صـورت گـریها گر دلت نقـشـی گرفـت | آهنـی داری کـه در وی هـسـت مـضـمـر آینـه |
از گـهـرهـایی کـه در وی طـبـع مـن تـرصـیـع کـرد | چـون عـرض زین پـس جـدا نبـود ز جـوهر آینه |
سـیـف فـرغـانـی دلـت آیـیـنـه دان مـهـر اوســت | از درون چــون صـبــح روشـن گـر بــر آور آیـنـه |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج