بـدانـسـت رسـتـم کـه لـابـه بـه کـارنــیـایـد هـمــی پــیـش اســفــنــدیـارکــمـان را بــه زه کــرد و آن تــیـر گـزکـــه پـــیــکـــانــش را داده بـــ…
| بـدانـسـت رسـتـم کـه لـابـه بـه کـار | نــیـایـد هـمــی پــیـش اســفــنــدیـار |
| کــمـان را بــه زه کــرد و آن تــیـر گـز | کـــه پـــیــکـــانــش را داده بـــد آب رز |
| هـمــی رانـد تــیـر گــز انـدر کــمــان | ســر خــویـش کـرده سـوی آســمـان |
| هـمـی گـفـت کـای پــاک دادار هـور | فــــزایــــنــــده دانــــش و فـــــر و زور |
| هـمـی بــیـنـی ایـن پــاک جـان مـرا | تـــــــوان مـــــــرا هــــــم روان مــــــرا |
| کـه چـنـدین بـپـیچـم کـه اسـفـندیار | مــگــر ســر بـــپـــیــچــانــد از کــارزار |
| تـو دانـی کـه بـیـداد کـوشـد هـمـی | همـی جـنگ و مـردی فـروشـد همی |
| بــه بــادافــره ایـن گــنـاهـم مــگــیـر | تـــوی آفـــریـــنـــنـــده مـــاه و تـــیـــر |
| چـو خـودکامه جـنگی بـدید آن درنگ | که رستـم همی دیر شد سوی جنگ |
| بــدو گـفـت کـای سـگـزی بـدگـمـان | نـشـد ســیـر جــانـت ز تــیـر و کـمـان |
| بــبـیـنـی کـنـون تـیـر گـشـتـاسـپـی | دل شــیــر و پــیـکــان لــهــراســپــی |
| یـکــی تــیـر بــر تــرگ رســتــم بــزد | چـــنــان کــز کــمــان ســواران ســزد |
| تــهـمـتــن گـز انـدر کــمـان رانـد زود | بـران سـان کـه سـیمـرغ فـرموده بـود |
| بــزد تــیـر بــر چــشــم اســفـنـدیـار | سـیـه شـد جـهـان پــیـش آن نـامـدار |
| خـــم آورد بـــالــای ســـرو ســهــی | ازو دور شـــــد دانــــش و فــــرهــــی |
| نگـون شـد سـر شـاه یزدان پـرسـت | بــیـفـتــاد چـاچـی کـمـانـش ز دسـت |
| گـرفـتــه بــش و یـال اســپ ســیـاه | ز خـــون لــعــل شــد خـــاک آوردگــاه |
| چـنین گـفـت رسـتـم بـه اسـفـنـدیار | کـه آوردی آن تــخــم زفـتــی بــه بــار |
| تـو آنـی کـه گـفـتـی کـه رویین تـنـم | بــلــنـد آســمــان بــر زمـیـن بــر زنـم |
| من از شست تـو هشت تـیر خـدنگ | بــخــوردم نـنــالــیـدم از نــام و نـنــگ |
| بــه یـک تــیـر بــرگـشـتــی از کـارزار | بـــخـــفـــتـــی بـــران بـــاره نــامـــدار |
| هم اکـنـون بـه خـاک انـدر آید سـرت | بـــســـوزد دل مـــهـــربــــان مـــادرت |
| هـم انــگــه ســر نــامــبــردار شــاه | نـگــون انــدر آمــد ز پــشــت ســپــاه |
| زمـانـی هـمـی بـود تـا یافـت هـوش | بـر خـاک بـنشـسـت و بـگشـاد گوش |
| سـر تـیـر بـگـرفـت و بـیـرون کـشـیـد | همی پـر و پـیکـانش در خـون کـشـید |
| هـمـانـگـه بـه بـهـمـن رسـید آگـهی | کـه تـیـره شـد آن فـر شـاهـنـشـهـی |
| بـیـامـد بـه پـیـش پـشـوتـن بـگـفـت | کـه پـیـکـار مـا گـشـت بــا درد جـفـت |
| تــن ژنـده پــیـل انـدر آمـد بــه خـاک | دل مـــا ازیـــن درد کــــردنـــد چــــاک |
| بــــرفـــتــــد هـــر دو پــــیـــاده دوان | ز پــیــش ســپـــه تــا بـــر پــهــلــوان |
| بــدیـدنـد جـنـگـی بــرش پــر ز خـون | یکـی تـیـر پـرخـون بـه دسـت انـدرون |
| پــشـوتـن بــر و جـامـه را کـرد چـاک | خـروشان بـه سر بـر همی کرد خـاک |
| همی گشت بـهمن بـه خاک اندرون | بـــمــالــیــد رخ را بـــدان گــرم خـــون |
| پــشـوتــن هـمـی گـفـت راز جـهـان | کــــه دانـــد ز دیـــن آوران و مـــهـــان |
| چــو اسـفـنـدیـاری کـه از بــهـر دیـن | بـه مـردی بـرآهیخـت شـمشـیر کـین |
| جـهـان کـرد پـاک از بـد بـت پـرسـت | بــه بــد کــار هـرگــز نــیـازیـد دســت |
| بـــه روز جـــوانــی هــلــاک آمــدش | ســر تـــاجــور ســوی خــاک آمــدش |
| بـدی را کـزو هـسـت گـیتـی بـه درد | پـــــــــرآزار ازو جــــــــان آزاد مــــــــرد |
| فــــراوان بـــــرو بــــگــــذرد روزگــــار | کـــه هــرگــز نــبـــیــنــد بـــد کـــارزار |
| جــوانــان گــرفــتــنـدش انـدر کــنــار | هـمـی خـون سـتـردنـد زان شـهـریـار |
| پـشـوتـن بــروبـر هـمـی مـویـه کـرد | رخــی پـــر ز خــون و دلــی پــر ز درد |
| هـمـی گـفـت زار ای یل اسـفـنـدیار | جــهـانـجــوی و از تــخــمـه شــهـریـار |
| که کند این چنین کوه جنگی ز جای | کــه افــگــنــد شــیــر ژیــان را ز پــای |
| کـه کـنـد این پـسـنـدیده دندان پـیل | کـــه آگـــنــد بـــا مــوج دریــای نــیــل |
| چـه آمـد بـرین تـخـمه از چـشـم بـد | کـه بـر بـدکـنش بـی گـمـان بـد رسـد |
| کـجـا شـد بــه رزم انـدرون سـاز تــو | کـجـا شـد بــه بــزم آن خـوش آواز تـو |
| کـجــا شــد دل و هـوش و آیـیـن تــو | تـــوانـــایـــی و اخـــتــــر و دیـــن تـــو |
| چـو کـردی جـهـان را ز بـدخـواه پـاک | نــیــامــدت از پــیــل وز شــیــر بـــاک |
| کـنـون آمـدت ســودمـنـدی بــه کــار | کـــه در خـــاک بـــیــنــد تـــرا روزگــار |
| که نفرین بـرین تـاج و این تـخـت بـاد | بـدین کوشش بـیش و این بـخـت بـاد |
| کـه چــو تــو سـواری دلـیـر و جــوان | ســــرافــــراز و دانـــا و روشــــن روان |
| بـدین سـان شـود کشـتـه در کـارزار | بــــه زاری ســــرآیــــد بــــرو روزگــــار |
| کـه مـه تـاج بــادا و مـه تـخـت شـاه | مه گشتاسپ و جاماسپ و آن بارگاه |
| چـنـین گـفـت پـر دانـش اسـفـنـدیار | کــــه ای مـــرد دانـــای بــــه روزگـــار |
| مکـن خـویشـتـن پـیش من بـر تـبـاه | چــنـیـن بــود بــهـر مـن از تــاج و گـاه |
| تــن کـشـتـه را خـاک بــاشـد نـهـال | تـو از کـشـتـن مـن بـدین سـان مـنال |
| کجـا شـد فریدون و هوشـنگ و جـم | ز بــــاد آمــــده بــــاز گــــردد بــــه دم |
| هــمـــان پـــاک زاده نــیــاکـــان مـــا | گـــزیــده ســـرافـــراز و پـــاکـــان مـــا |
| بــرفـتــنـد و مـا را ســپــردنـد جــای | نـمـانـد کـس انـدر سـپـنـجـی سـرای |
| فــراوان بــکــوشــیـدم انــدر جــهـان | چــه در آشــکــار و چــه انــدر نــهــان |
| کــه تــا رای یــزدان بـــه جــای آورم | خـــرد را بــــدیـــن رهـــنـــمـــای آورم |
| چـو از من گرفت ای سخـن روشنی | ز بــد بــســتــه شــد راه آهــرمــنــی |
| زمــانــه بـــیــازیــد چــنــگــال تـــیــز | نــــبـــــد زو مــــرا روزگـــــار گــــریــــز |
| امـیـد مـن آنـسـت کـانـدر بــهـشـت | دل افــروز مــن بــدرود هـرچ کــشــت |
| بـه مـردی مرا پـور دسـتـان نکـشـت | نگه کـن بـدین گز کـه دارم بـه مشـت |
| بــدیـن چـوب شـد روزگـارم بــه سـر | ز ســیــمــرغ وز رســتـــم چـــاره گــر |
| فـسـونـهـا و نـیـرنـگـهـا زال سـاخـت | کـه ارونـد و بـنـد جـهـان او شـنـاخـت |
| چـو اسـفـنـدیـار این سـخـن یاد کـرد | بـپـیچـید و بـگـریسـت رسـتـم بـه درد |
| چــنـیـن گـفــت کــز دیـو نـاســازگـار | تــرا بـــهــره رنــج مــن آمــد بــه کــار |
| چـنانسـت کو گفـت یکـسـر سـخـن | ز مــردی بــه کــژی نــیـفــگــنــد بــن |
| که تـا من بـه گیتـی کمر بـسـتـه ام | بـسـی رزم گـردنـکـشـان جـسـتـه ام |
| ســواری نــدیـدم چــو اســفــنــدیـار | زره دار بــــــا جــــــوشــــــن کـــــارزار |
| چـو بـیچـاره بـرگشتـم از دست اوی | بــدیـدم کـمـان و بــر و شـســت اوی |
| سـوی چـاره گـشـتـم ز بــیـچـارگـی | بـــدادم بــدو ســر بــه یــکــبـــارگــی |
| زمـــان ورا در کـــمــان ســـاخـــتـــم | چــو روزش ســرآمــد بـــیــنــداخــتــم |
| گـــر او را هــمـــی روز بـــاز آمـــدی | مـــرا کـــار گـــز کـــی فــــراز آمـــدی |
| ازیــن خــاک تــیــره بــبــایــد شــدن | بــه پــرهــیــز یــک دم نــشــایــد زدن |
| هـمـانـســت کــز گــز بــهـانـه مـنـم | وزیـن تــیـرگــی در فــســانــه مــنــم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
