همی چـاره جـسـت آن شـب دیریازچـو خـورشـید بـنـمـود چـینـی طـرازبــرافــراخــت از کــوه زریــن درفــشنـگـونـسـار شـد پـرنـیـانـی بـنـفـشسـکـنـدر بــیـا…
| همی چـاره جـسـت آن شـب دیریاز | چـو خـورشـید بـنـمـود چـینـی طـراز |
| بــرافــراخــت از کــوه زریــن درفــش | نـگـونـسـار شـد پـرنـیـانـی بـنـفـش |
| سـکـنـدر بــیـامـد بــه نـزدیـک شـاه | پــرسـتــنـده بــرخــاسـت از بــارگـاه |
| بـه رسـمـی کـه بـودش فـرود آوریـد | جـهـانـجـوی پـیش سـپـهبـد چـمـید |
| ز بــیــگــانــه ایــوان بــپــرداخــتــنــد | فـرســتــاده را پــیـش او تــاخــتــنـد |
| چـو قـیـدافـه را دید بـر تـخـت گـفـت | کـه بـا رای تـو مـشـتـری بـاد جـفـت |
| بـدیـن مـسـیـحـا بـه فـرمـان راسـت | بــد ارنـده کــو بــر زبــانـم گـواســت |
| بــا بــرای و دیـن و صــلــیــب بــزرگ | بــه جــان و سـر شـهـریـار سـتــرگ |
| بــه زنـار و شــمـاس و روح الـقـدس | کــزیـن پــس مـرا خــاک در انـدلـس |
| نبـیند نه لشـکـر فـرسـتـم بـه جـنگ | نــیــامــیــزم از هــر دری نــیـز رنــگ |
| نـه بــا پــاک فــرزنــد تــو بــد کــنــم | نـه فـرمـان دهم نیز و نـه خـود کـنـم |
| بــــه جــــان یـــاد دارم وفـــای تــــرا | نــجــویـم بــه چــیـزی جــفــای تــرا |
| بـــرادر بـــود نــیــک خـــواهــت مــرا | بـه جـای صـلـیب اسـت گـاهت مـرا |
| نـگـه کــرد قــیـدافــه ســوگـنـد اوی | یــگــانــه دل و راســت پــیـونــد اوی |
| هـمــه کــاخ کــرســی زریـن نــهــاد | بــه پــیـش انـدر آرایـش چـیـن نـهـاد |
| بـزرگـان و نـیـک اخـتـران را بــخـوانـد | یـکـایـک بــر آن کـرسـی زر نـشـانـد |
| ازان پـــس گـــرامــی دو فـــرزنــد را | بـــیــاورد خــویــشــان و پـــیــونــد را |
| چـنین گـفـت کـاندر سـرای سـپـنـج | سـزد گـر نـبـاشـیم چـنـدین بـه رنـج |
| نــبـــایــد کـــزیــن گـــردش روزگـــار | مـــرا بـــهــره کـــیــن آیــد و کـــارزار |
| سـکـندر نخـواهد شـد از گـنج سـیر | وگـــر آســـمـــان انــدر آرد بـــه زیــر |
| هـمـی رنـج مـا جـویـد از بـهـر گـنـج | هـمـه گـنـج گـیـتـی نـیـرزد بــه رنـج |
| بــرآنـم کــه بــا اونــســازیـم جــنـگ | نـه بــر پـادشـاهـی کـنـم کـار تـنـگ |
| یـکـی پــاســخ پــنـدمـنـدش دهـیـم | سـرش بــرفـرازیـم و پـنـدش دهـیـم |
| اگـر جـنـگ جـویـد پــس از پـنـد مـن | بـه بـینـد پـس از پـنـد مـن بـنـد مـن |
| ازان سـان شـوم پـیش او بـا سـپـاه | کـه بـخـشـایش آرد بـرو چـرخ و مـاه |
| ازیــــن ازمــــایــــش نــــدارد زیــــان | بــمــانـد مـگــر دوســتــی در مـیـان |
| چـه گویید و این را چـه پـاسخ دهید | مـــرا انـــدریــن رای فـــرخ نـــهــیــد |
| هـمـه مـهـتــران سـر بــرافـراخـتـنـد | هـمـی پــاسـخ پــادشـا سـاخـتــنـد |
| بــگــفــتــنــد کــای ســرور داد و راد | ندارد کـسـی چـون تـو مـهتـر بـه یاد |
| نــگــویـی مــگــر آنــک بــهـتــر بــود | خـنک شـهرکش چـون تـو مهتـر بـود |
| اگــر دوســـت گــردد تـــرا پـــادشــا | چــه خـواهـد جــزیـن مـردم پــارسـا |
| نــه آســیــب آیـد بــدیـن گــنــج تــو | نــیـرزد هــمــه گــنــجــهــا رنــج تــو |
| چــو اســکــنـدری کــو بــیـایـد ز روم | بـه شـمـشـیـر دریـا کـنـد روی بــوم |
| هـمــی از درت بــازگــردد بــه چــیـز | هـمـه چــیـز دنـیـی نـیـرزد پــشــیـز |
| جــز از آشــتــی مــا نـبــیـنـیـم روی | نــه والــا بــود مــردم کــیـنـه جــوی |
| چــو بــشـنـیـد گـفـتــار آن بــخـردان | پــســنــدیــده و پــاک دل مــوبـــدان |
| در گــنــج بـــگـــشـــاد و تـــاج پـــدر | بــــیــــاورد بـــــا یــــاره و طــــوق زر |
| یکـی تـاج بـد کـانـدران شـهـر و مـرز | کـســی گـوهـرش را نـدانـســت ارز |
| فرستـاده را گفت کین بـی بـهاست | هـرانـکـس کـه دارد جــزو نـارواسـت |
| بـه تـاج مـهـان چـون سـزا دیـدمـش | ز فــرزنــد پــرمــایــه بــگــزیــدمــش |
| یکی تـخـت بـودش بـه هفتـاد لخـت | بــبـسـتـی گـشـایـنـده نـیـک بـخـت |
| بــه پــیـکــر یـک انـدر دگــر بــافــتــه | بــه چــاره ســر شــوشـهـا تــافـتــه |
| ســـر پـــایــهــا چـــون ســـر اژدهــا | نـدانـســت کــس گـوهـرش را بــهـا |
| ازو چـــارصـــد گـــوهـــر شـــاهـــوار | هـمـان سـرخ یاقـوت بـد زین شـمـار |
| دو بـودی بـه مثقال هر یک به سنگ | چــو یـک دانـه نــار بــودی بــه رنــگ |
| زمـــرد بـــرو چـــار صـــد پـــاره بـــود | بـه سـبـزی چـو قوس قـزح نابـسـود |
| گـشــاده شــتــر بــار بــودی چــهـل | زنــی بــود چــون مــوج دریـا بــه دل |
| دگــر چــار صــد تــای دنــدان پــیــل | چـه دنـدان درازیـش بــد مـیـل مـیـل |
| پـلـنـگـی کـه خـوانی همـی بـربـری | ازان چـار صـد پـوسـت بـد بـر سـری |
| ز چــــرم گــــوزن مـــلـــمـــع هـــزار | هـمــه رنـگ و بــیـرنـگ او پــر نـگــار |
| دگـر صـد سـگ و یـوز نـخـچـیـر گـیـر | کــه آهــو ورا پــیـش دیــدی ز تــیــر |
| بــیـاورد زان پــس دوصـد گـاومـیـش | پــرســتــنـده او هـمـی رانـد پــیـش |
| ز دیـبــای خـز چـارصـد تــخـتــه نـیـز | هـمـان تـخـتـهـا کـرده از چـوب شـیز |
| دگـر چــار صــد تــخــتــه از عـود تــر | کــه مــهــر انــدرو گــیــرد و رنــگ زر |
| صــد اســپ گــرانــمــایـه آراســتــه | ز مــیـدان بــبــردنـد بــا خــواســتــه |
| هـمـان تــیـغ هـنـدی و رومـی هـزار | بـــفـــرمــود بـــا جـــوشـــن کـــارزار |
| همان خـود و مغـفـر هزار و دویسـت | بـه گنجـور فـرمود کاکنون مه ایسـت |
| هـمـه پـاک بــر بـیـطـقـون بـرشـمـار | بـگـویـش کـه شـبـگـیـر بــرسـاز کـار |
| ســپــیـده چــو بــرزد ز بــالـا درفـش | چـو کـافـور شـد روی چـرخ بــنـفـش |
| زمین تـازه شد کوه چـون سـندروس | ز درگــاه بـــرخـــاســت آوای کــوس |
| سـکـنـدر بــه اســپ انـدر آورد پــای | بـه دسـتـوری بـازگـشـتـن بـه جـای |
| چـو طینوش جـنگی سـپـه بـرنشاند | از ایـوان بــه درگــاه قــیــدافــه رانــد |
| بــه قـیـدافـه گـفـتــنـد پــدرود بــاش | بــه جــان تــازه چــرخ را پــود بـــاش |
| بـرین گـونه مـنـزل بـه مـنـزل سـپـاه | هـمـی رانـد تــا پــیـش آن رزمــگــاه |
| کــه لـشــکــرگــه نـامـور شــاه بــود | سـکـنـدر کـه بــا بـخـت هـمـراه بـود |
| سـکـنـدر بـران بـیشـه بـنـهاد رخـت | کــه آب روان بـــود و جـــای درخـــت |
| بــه طــیـنـوش گـفـت ایـدر آرام گـیـر | چـو آسـوده گـردی مـی و جـام گـیـر |
| شـوم هـرچ گـفـتــم بــه جــای آورم | ز هــر گـــونـــه پـــاکـــیــزه رای آورم |
| سـکـنـدر بــیـامـد بــه پــرده سـرای | سـپـاهش بـرفـتـند یک سـر ز جـای |
| ز شــادی خــروشــیـدن آراســتــنـد | کــلــاه کــیــانــی بــپــیــراســتــنــد |
| کـه نـومـیـد بــد لـشــکـر نـامـجــوی | کـه دانـسـت کـش بـاز بـیـنـنـد روی |
| ســپــه بــا زبــانــهــا پــر از آفــریــن | یـکــایـک نــهـادنــد ســر بــر زمــیـن |
| ز لـشـکـر گـزین کـرد پـس شـهـریـار | ازان نــــامـــــداران رومـــــی هــــزار |
| زره دار بــــــــا گـــــــرزه گـــــــاوروی | بــرفــتــنـد گــردان پــرخــاشــجــوی |
| هـمـه گـرد بــر گـرد آن بـیـشـه مـرد | کـشـیـدنـد صـف بــا ســلـیـح نـبــرد |
| سـکـنـدر خـروشـیـد کـای مـرد تــیـز | هـمـی جــنـگ رای آیـدت گــر گـریـز |
| بـلـرزیـد طـیـنـوش بـر جـای خـویـش | پشیمان شد از دانش و رای خویش |
| بــدو گـفـت کـای شـاه بــرتـرمـنـش | سـتـایـش گـزیـنـی بــه از سـرزنـش |
| چنان هم که با خویش من قیدروش | بــزرگـی کـن و راسـتــی را بــکـوش |
| نـه ایـن بــود پــیـمــانــت بــا مــادرم | نـگـفـتــی کـه از راســتــی نـگـذرم؟ |
| سـکـنـدر بـدو گـفـت کـای شـهـریـار | چـرا سست گشتـی بـدین مایه کار |
| ز مــن ایــمــنــی بــیـم در دل مــدار | نــیـازارد از مــن کــســی زان تــبــار |
| نــگــردم ز پــیـمــان قــیــدافــه مــن | نـه نـیـکـو بـود شـاه پـیـمـان شـکـن |
| پــیـاده شــد از بــاره طــیـنــوش زود | زمـیـن را بــبــوســیـد و زرای نـمــود |
| جـهاندار بـگرفت دستـش بـه دست | بـدان گونه کو گفـت پـیمان بـبـسـت |
| بـدو گـفـت مـنـدیش و رامـش گـزین | مـن از تـو نـدارم بـه دل هـیـچ کـیـن |
| چـو مادرت بـر تـخـت زرین نشسـت | من اندر نهادم بـه دسـت تـو دسـت |
| بـگـفـتـم کـه من دسـت شـاه زمین | بـه دسـت تـو انـدر نـهـم هم چـنـین |
| هـمـان روز پــیـمـان مـن شـد تـمـام | نـه خـوب آیـد از شـاه گـفـتــار خــام |
| ســکـنـدر مـنـم وان زمـان مـن بــدم | بـه خـوبـی بــسـی داسـتـانـهـا زدم |
| هــمــان روز قـــیــدافـــه آگــاه بـــود | کـه انـدر کـفـت پــنـجــه شــاه بــود |
| پـرسـتـنده را گفـت قیصـر که تـخـت | بــیــارای زیــر گــلــفــشــان درخــت |
| بــفــرمـود تــا خــوان بــیـاراســتــنـد | نــوازنــده رود و مــی خــواســتــنــد |
| بــفــرمـود تــا خــلـعــت خــســروی | ز رومــی و چــیـنــی و از پــهــلــوی |
| بــبــخـشـیـد یـارانـش را سـیـم و زر | کـــرا در خـــور آمــد کــلــاه و کــمــر |
| بـه طـیوش فـرمود کـایدر مه ایسـت | که این بـیشه دورست راه تو نیست |
| بــه قـیـدافـه گـوی ای هـشـیـوار زن | جـــهــانـــدار و بـــیــنـــادل و رای زن |
| بــــدارم وفــــای تــــو تــــا زنـــده ام | روان را بـــه مـــهــر تـــو آگـــنــده ام |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
