سـپــهـبــد فـرسـتـاده را پـیـش خـوانـدبـران نـامـور پـیشـگـاهش نشـانـدچــو بــشــنــیــد بــیـدار شــاه جــهــانفـرسـتـاده را خـوانـد پـیش مـهـانبـــ…
| سـپــهـبــد فـرسـتـاده را پـیـش خـوانـد | بـران نـامـور پـیشـگـاهش نشـانـد |
| چــو بــشــنــیــد بــیـدار شــاه جــهــان | فـرسـتـاده را خـوانـد پـیش مـهـان |
| بـــیــامــد جــهــانــدیــده دانــای پـــیــر | سـخـن گـوی و بـادانـش و یادگـیر |
| به کش کرده دست و سرافگنده پست | بـر تـخت شاهی بـه زانو نشست |
| بـــپــرســیــد بــهــرام و بـــنــواخــتــش | بــر تـخـت پــیـروزه بــنـشـاخـتـش |
| بــدو گــفــت کــایـدر بــمـانـدی تــو دیـر | ز دیـدار ایـن مـرز نـاگـشـتـه سـیـر |
| مــرا رزم خـــاقــان ز تـــو بـــاز داشـــت | بـه گیتـی مرا همچـو انبـاز داشت |
| کــــنـــون روزگـــار تــــوام تــــازه شــــد | تــرا بــودن ایـدر بــی انـدازه شــد |
| سـخـن هـرچ گـویـی تـو پـاسـخ دهـیـم | وز آواز تــــو روز فــــرخ نــــهـــیـــم |
| فـــرســـتــــاده پــــیـــر کـــرد آفـــریـــن | کـه بـی تـو مـبــادا زمـان و زمـیـن |
| هــران پـــادشـــاهــی کـــه دارد خـــرد | ز گــفــت خــردمــنـد رامــش بــرد |
| بـــه یــزدان خـــردمـــنـــد نــزدیــک تـــر | بـــدانـــدیــش را روز تـــاریــک تـــر |
| تــو بــر مــهــتــران جــهــان مــهــتــری | که هم مهتـر و شاه و هم بـهتری |
| تــرا دانــش و هــوش و دادســت و فــر | بـــر آیــیــن شــاهــان پـــیــروزگــر |
| هـمـانـت خــرد هـسـت و پــاکـیـزه رای | بــر هـوشـمـنـدان تـوی کـدخـدای |
| کـه جــاویـد بــادی تــن و جـان درسـت | مـبـیناد گـردون مـیان تـو سـسـت |
| زبــانــت تــرازوســت و گــفــتــن گــهــر | گهر سـخـتـه هرگز که بـیند بـه زر |
| اگـــر چـــه فـــرســـتـــاده قـــیـــصـــرم | هـمــان چــاکــر شــاه را چــاکــرم |
| درودی رســانــم ز قــیــصــر بـــه شــاه | که جـاوید بـاد این سر و تـاج و گاه |
| و دیـگــر کــه فــرمـود تــا هـفــت چــیـز | بــپــرســم ز دانــنــدگــان تــو نـیـز |
| بـدو گـفـت شـاه ایـن سـخـنـهـا بـگـوی | سـخـن گـوی را بـیـشـتـر آب روی |
| بــــفـــرمـــود تـــا مـــوبــــد مـــوبــــدان | بــشـد پـیـش بــا مـهـتـران و ردان |
| بــشــد مــوبـــد و هــرکــه دانــا بــدنــد | بــه هـر دانـشـی بــر تـوانـا بــدنـد |
| ســخــن گـوی بــگـشــاد راز از نـهـفـت | سـخـنهای قیصـر بـه موبـد بـگفت |
| بـه مـوبـد چـنـین گـفـت کـای رهنـمـون | چـه چیز آنک خوانی همی اندرون |
| دگــر آنـک بــیـرونــش خــوانـی هـمــی | جـزین نـیز نـامـش نـدانـی هـمـی |
| زبـر چـیسـت ای مـهتـر و زبـر چـیسـت | همان بـیکرانه چـه و خـوار کیست |
| چــه چــیـز آنــک نــامــش فــراوان بــود | مـر او را بـه هـر جـای فـرمـان بـود |
| چــنـیـن گـفـت مـوبــد بــه فـرزانـه مـرد | کـه مـشـتـاب وز راه دانـش مـگـرد |
| مر این را که گفتـی تـو پـاسخ یکیسـت | سخـن در درون و بـرون اندکیست |
| بــرون آســمــان و درونــش هــواســت | زبــر فــر یــزدان فــرمــانــرواســت |
| هـمـان بــیـکــران در جــهـان ایـزدســت | اگر تاب گیری بـه دانش بـه دست |
| زبـر چـون بـهـشـتـسـت و دوزخ بـه زیـر | بـد آن را کـه بـاشـد بـه یزدان دلیر |
| دگـــر آنــک بـــســـیــار نــامـــش بـــود | رونـده بــه هـر جـای کـامـش بــود |
| خـــرد دارد ای پـــیــر بـــســـیـــار نـــام | رسـانـد خــرد پــادشـا را بــه کـام |
| یــکــی مــهــر خــوانــنــد و دیـگــر وفــا | خــرد دور شــد درد مـانـد و جــفـا |
| زبــــان آوری راســــتــــی خــــوانـــدش | بــلــنـداخــتــری زیـرکــی دانـدش |
| گــــهـــی بــــردبــــار و گــــهـــی رازدار | کـه بــاشـد سـخـن نـزد او پــایـدار |
| پـــراگـــنـــده ایـــنـــســـت نـــام خـــرد | از انـــدازه هـــا نـــام او بــــگـــذرد |
| تــو چــیـزی مـدان کـز خـرد بــرتــرسـت | خـرد بـر همـه نـیکـویهـا سـرسـت |
| خـــرد جــــویـــد آگـــنـــده راز جـــهـــان | کـه چـشـم سـر مـا نـبـینـد نـهـان |
| دگـــر آنـــک دارد جــــهـــانـــدار خــــوار | بــه هـر دانـش از کــرده کــردگــار |
| سـتــاره سـت رخـشـان ز چـرخ بــلـنـد | کـه بـینا شـمارش بـداند کـه چـند |
| بـلـنـد آسـمـان را کـه فـرسـنگ نیسـت | کسـی را بـدو راه و آهنگ نیسـت |
| هــمـــی خـــوار گـــیــری شـــمـــار ورا | هــــمــــان گــــردش روزگـــــار ورا |
| کــســی کــو بــبــیـنــد ز پــرتــاب تــیـر | بــمـانـد شـگـفـت انـدرو تــیـز ویـر |
| ســتــاره هـمـی بــشــمـرد ز آســمـان | ازین خـوارتـر چـیست ای شادمان |
| مـن این دانـم ار هـسـت پـاسـخ جـزین | فــراخــســت رای جــهـان آفــریـن |
| سـخـن دان قـیصـر چـو پـاسـخ شـنـیـد | زمـین را بـبـوسـید و فـرمـان گـزید |
| بــه بــهـرام گـفـت ای جــهـانـدار شــاه | ز یـزدان بـریـن بـر فـزونـی مـخـواه |
| کـه گـیتـی سـراسـر بـه فـرمان تـسـت | سـر سـرکشان زیر پـیمان تـسـت |
| پــــســــنــــد بــــزرگــــان فــــرخ نـــژاد | ندارد جهان چون تو شاهی به یاد |
| هــمــان نــیــز دســتــورت از مــوبـــدان | بـه دانـش فـزونـسـت از بــخـردان |
| هـمــه فــیـلــســوفــان ورا بــنــده انــد | بــه دانـایـی او ســرافــگــنـده انـد |
| چــو بــهـرام بــشــنـیـد شــادی نـمــود | بـه دلـش اندرون روشـنـایی فـزود |
| بـــه مـــوبـــدم درم داد ده بـــدره نــیــز | همان جـامه و اسپ و بـسیار چیز |
| وزانـــجـــا خـــرامـــان بـــیـــامـــد بــــدر | خــرد یــافــتــه مــوبـــد پـــرهــنــر |
| فــــرســــتــــاده قــــیـــصــــر نـــامـــدار | سـوی خـانـه رفـت از بـر شـهـریار |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
