خانه / کتابخانه دیجیتال / کتاب های شاعران / سیف فرغانی / شماره ٢٦

شماره ٢٦

ایــا قــطــره جــانــت از بــحــر نــورچـو عیسی مجـرد چـو یحیی حـصوربــدنـیـا مـقــیـد مـکــن جــان پــاکبــحــنـی مـلـوث مـکـن دسـت حــوربـعـشـق اند…

ایــا قــطــره جــانــت از بــحــر نــور	چـو عیسی مجـرد چـو یحیی حـصور
بــدنـیـا مـقــیـد مـکــن جــان پــاک	بــحــنـی مـلـوث مـکـن دسـت حــور
بـعـشـق اندرین ظـلـمت آبـاد کـون	بـبین ره که عشق است مصبـاح نور
بـنزد من ارواح بـی عشـق هسـت	هــمــه مــرده و کــالــبــدهــا قــبــور
چـو زنـده نـگـردنـد اینـجـا بـعـشـق	هـمــان مــرده خــیـزنــد روز نــشــور
چـو عشقت بـتـیغ محبـت بـکشت	هـمــو زنـده گــردانـدت بــی قــصــور
بـصـور ارچـه خـلـقـی بـمیرند لـیک	دگـر ره کـنـد زنـده شــان نـفـخ صـور
چـو بـا عـشـق مـیری ازین زندگـی	تـرا مـاتـم خـویـشـتـن هـسـت سـور
دم از عشـق جـانان زند جـان پـاک	کـه فـخـر از تــجـلـی کـنـد کـوه طـور
ز مـعـشـوق اگـر دور بـاشـی منال	کــه در عــشــق دوری نـیـارد فــتــور
شـعـاعش بـتـو می رسـد دم بـدم	وگر چـند خـورشید هسـت از تـو دور
چو چشم تو از عشق آبـی نریخت	چـنـیـن چـشـم را خـاک شـایـد ذرور
نــدارد خـــرد قــوت کــار عــشـــق	نــیــارنــد تـــاب تـــجـــلــی صــخــور
پـس پـشـت کردی جـحـیم و صراط	چـو از هسـتـی خـویش کردی عـبـور
ورایـن ره نـرفـتـی بـرین ره نـشـین	کـه بــی آب را خــاک بــاشـد طـهـور
محب را مدان چون من و تو حریص	ملک را مخـوان همچـو انسـان کـفـور
نخوردست زاهد دمی خـمر عشق	از آنـســت مـســت از شــراب غـرور
گرت نیسـت از شرع عشق آگهی	بــر اســرار شــعـرم نـیـابــی شـعـور
وگـر پــاک داری درون چــون صـدف	چـه درهـا بـدسـت آوری زیـن بــحـور
تـوی ابـر در پـیش خورشید خویش	چــو خــود را تــوانـی ز خـود کـرد دور
شـوی بـر زمـین آسـمـانـی چـنـان	کــه آن مـاه را از تــو بــاشــد ظــهـور
چـو عـاشـق غـزل گـویـد از درد دل	تو دم درکش ای خواجه زین قول زور
که زردشت پـنهان کند زند خـویش	بـــجـــایــی کــه داود خــوانــد زبـــور
غــم ســیـف فــرغــانـی از درد دل	کـه او بـسـط دل کـرد و شـرح صـدور
بـنزد کـسـانی کـه این غـم خـورند	مـــزیــت بـــود حـــزن را بـــر ســـرور