چـو خـورشـید گـردنده بـی رنگ شـدســتــاره بــه بــرج شـبــاهـنـگ شـدبــه فـرمـود قـیـصـر بــه نـیـرنـگ سـازکــه پــیـش آرد انــدیـشــه هـای درازبـسـاز…
| چـو خـورشـید گـردنده بـی رنگ شـد | ســتــاره بــه بــرج شـبــاهـنـگ شـد |
| بــه فـرمـود قـیـصـر بــه نـیـرنـگ سـاز | کــه پــیـش آرد انــدیـشــه هـای دراز |
| بـسـازیـد جـای شـگـفـتـی طـلـسـم | که کس بـازنشناسـد او را بـه جـسم |
| نـشـسـتـه زنـی خـوب بــرتــخـت نـاز | پــراز شــرم بـــا جــامــه هــای طــراز |
| ازیــن روی و زان رو پــرســتــنــدگــان | پـس پـشـت و پـیش انـدرش بـندگـان |
| نشسته بـران تـخت بـی گفت وگوی | بــگــریـان زنـی مــانــد آن خــوب روی |
| زمــان تـــا زمــان دســت بـــرآفــتــی | سـرشـکـی ز مـژگـان بــیـنـداخــتــی |
| هـرآنـکــس کــه دیـدی مـر او را ز دور | زنـی یـافــتــی شــیـفــتــه پــر ز نــور |
| کـه بـگـریـسـتـی بــر مـسـیـحـا بــزار | دو رخ زرد و مــژگــان چــو ابــر بــهــار |
| طـلـســم بــزرگـان چــو آمـد بــجــای | بــر قــیـصــر آمــد یـکــی رهــنــمــای |
| ز دانـا چــو بــشــنـیـد قـیـصـر بــرفـت | بـه پـیـش طـلـسـم آمـد آنـگـاه تـفـت |
| ازان جـادویـی در شـگـفـتـی بــمـانـد | فـرسـتـاد و گـسـتـهم را پـیش خـواند |
| بــگــســتــهـم گـفــت ای گـو نـامـدار | یـکـی دخـتــری داشـتــم چـون نـگـار |
| بــبــالــیـد و آمـدش هـنـگــام شــوی | یـکـی خـویـش بــد مـرو را نـامـجــوی |
| بـــه راه مــســیــحـــا بـــدو دادمــش | ز بــی دانـشــی روی بــگـشــادمـش |
| فـــرســـتــــادم او رابــــخـــان جـــوان | ســوی آســـمــان شــد روان جـــوان |
| کنون او نشسـتـست بـا سوک و درد | شـــــده روز روشــــن بـــــرو لــــاژورد |
| نـه پــنـدم پــذیـرد نـه گـویـد سـخــن | جـــهــان نــو از رنــج او شـــد کــهــن |
| یــکـــی رنـــج بـــردار و او رابـــبـــیــن | ســخــنـهـای دانــنــدگــان بــرگــزیـن |
| جـــوانـــی و از گـــوهـــر پـــهــلـــوان | مــگــر بـــا تــو او بــرگــشــایــد زبــان |
| بـدو گـفـت گـسـتـهـم کـایـدون کـنـم | مــگــر از دلــش رنــج بــیــرون کــنــم |
| بـــنــزد طــلــســـم آمــد آن نــامــدار | گـشــاده دل و بــر ســخــن کــامـگـار |
| چــوآمـد بــه نـزدیـک تــخــتــش فـراز | طـلـسـم از بــر تــخــت بــردش نـمـاز |
| گـرانمایه گـسـتـهم بـنشـسـت خـوار | ســخــن گـفـت بــا دخــتــر ســوکـوار |
| دلــاور نــخــســت انــدر آمــد بــپــنـد | ســخــنـهـا کـه او را بــدی سـودمـنـد |
| بــدو گـفـت کـای دخــت قـیـصـر نـژاد | خـــردمــنــد نــخـــروشـــد از کــار داد |
| رهـانـیـســت از مـرگ پــران عــقــاب | چه در بـیشه شیر و چه ماهی در آب |
| هــمــه بــاد بــد گــفــتــن پــهــلــوان | کـه زن بـی زبــان بـود و تـن بـی روان |
| بـه انگشت خـود هر زمانی سـرشک | بــیـنـداخـتــی پــیـش گـویـا پــزشـک |
| چـوگـسـتـهم ازو در شـگفـتـی بـماند | فـرسـتـاد قـیـصـر کـس او را بــخـوانـد |
| چــه دیــدی بـــدوگــفــت از دخــتــرم | کــزو تــیـره گــردد هــمــی افــســرم |
| بــدو گــفــت بــســیـار دادمـش پــنـد | نــبــد پــنــد مــن پــیـش او کــاربــنـد |
| دگـر روز قــیـصــر بــه بــالـوی گـفــت | کــه امـروز بــا انـدیـان بــاش جــفــت |
| هـمــان نــیـز شــاپــور مــهــتــر نــژاد | کـنـد جــان مـا رابــدیـن دخــت شــاد |
| شـوی پــیـش ایـن دخــتــر ســوکـوار | ســخــن گــویـی ازنــامــور شــهـریـار |
| مـگـر پــاســخــی یـابــی از دخــتــرم | کــزو آتـــش آیــد هــمــی بـــرســـرم |
| مــگــر بــشــنــود پــنــد و انــدرزتــان | بــــدانـــد ســــرمــــاهـــی وارزتــــان |
| بـــرآنــم کـــه امــروز پـــاســـخ دهــد | چـــــوپـــــاســــخ بآواز فــــرخ دهــــد |
| شــود رســتــه زیـن انــده ســوکــوار | کــه خــونــاب بــارد هـمــی بــرکــنـار |
| بـــرفــت آن گــرامــی ســـه آزادمــرد | سـخـن گـوی وهـریـک بــنـنـگ نـبــرد |
| ازیـشـان کـسـی روی پــاسـخ نـدیـد | زن بــی زبــان خــامـشــی بــرگــزیـد |
| ازان چــاره نـزدیـک قــیـصــر شــدنــد | بـــبـــیــچـــارگــی نــزد داور شــدنــد |
| کـه هـرچــنـد گـفـتــیـم ودادیـم پــنـد | نــبـــد پــنــد مــا مــر ورا ســودمــنــد |
| چـنـیـن گـفـت قـیـصـر کـه بـد روزگـار | کــه مـا ســوکــواریـم زیـن ســوکــوار |
| ازان نــامــداران چــو چــاره نــیــافــت | ســوی رای خــراد بــر زیــن شــتــاف |
| بـــدو گــفـــت کــای نــامــدار دبـــیــر | گـــزیــن ســـر تـــخـــمــه اردشـــیــر |
| یـکـی سـوی ایـن دخـتـر انـدر شـوی | مـــگـــر یـــک ره آواز او بـــشـــنـــوی |
| فــرســتـــاد بـــا او یــکــی اســتـــوار | ز ایــوان بـــه نــزدیــک آن ســـوکـــوار |
| چــوخــراد بـــر زیــن بــیــامــد بـــرش | نـگــه کــرد روی و ســر و افــســرش |
| هـمـی بــود پــیـشــش زمــانـی دراز | طــلــســم فــریـبــنـده بــردش نـمــاز |
| بـسـی گـفـت و زن هیچ پـاسـخ نداد | پــرانـدیـشــه شــد مـرد مـهـتــر نـژاد |
| ســراپــای زن راهــمــی بـــنــگــریــد | پـــرســـتـــنــدگــان را بـــر او بـــدیــد |
| همی گفت گر زن زغم بـیهش است | پـرسـتـنده بـاری چـرا خـامـش اسـت |
| اگر خـود سرشکسـت در چـشم اوی | سـزیدی اگـر کـم شـدی خـشـم اوی |
| بـه پـیـش بــرش بــر چـکـانـد هـمـی | چـپ وراسـت جـنـبـش نـدانـد همـی |
| سرشکش که انداخت یک جای رفت | نه جنبان شدش دست ونه پای رفت |
| اگــرخــود دریـن کــالـبــد جــان بــدی | جـز از دسـت جـایـیـش جـنـبـان بـدی |
| سـرشـکـش سـوی دیـگـر انـداخـتـی | وگـــر دســـت جـــای دگــر آخـــتـــی |
| نبـینم همـی جـنبـش جـان و جـسـم | نبـاشـد جـز از فـیلـسـوفـی طـلـسـم |
| بــر قــیـصــر آمـد بــخــنـدیـد وگـفــت | که این ماه رخ را خـرد نیسـت جـفـت |
| طـلسـمسـت کاین رومیان سـاخـتـند | کـه بـالـوی و گـسـتـهم نشـنـاخـتـنـد |
| بــایــرانــیــان بــربــخــنــدی هــمــی | وگـر چــشــم مـا را بــبــنـدی هـمـی |
| چـوایـن بـشـنـود شـاه خـنـدان شـود | گــشــاده رخ و ســیـم دنــدان شــود |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
