گــر بــاد خــاک کــوی تــو ســوی چــمــن بــردبــیـنـنـد نـور بــاصـره در چــشـم عـبــهـرشجـان چـون بـتـو رسـیـد تـن اینـجـا چـه مـیکـنـدزآنـجـا کـه …
گــر بــاد خــاک کــوی تــو ســوی چــمــن بــرد | بــیـنـنـد نـور بــاصـره در چــشـم عـبــهـرش |
جـان چـون بـتـو رسـیـد تـن اینـجـا چـه مـیکـنـد | زآنـجـا کـه لـطـف تـسـت ازینجـا بـرون بـرش |
عـیسـی خـود ار بـجـنـت مأویسـت کـی سـزد | کـنـدر ظـلـال سـدره و طـوبــی بــود خــرش |
آن ســروری کـه چــون کـمـر کـوه و طـرف کـان | تــرصــیـع کــرده انـد جــواهـر در افــســرش |
گـر بــنـدگـی تــو دهـذش دسـت و، روی خــود | بــر خـاک پـای تـو نـنـهـد، خـاک بــر سـرش |
عـشــقـت چــو در حــریـم دلـی پــای در نـهـاد | گـشـتـند سـرکـشـان طـبـیعـت مـسـخـرش |
بــــت را نـــمـــازگـــاه عـــبــــادت مـــقـــام داد | بــانــگ نــمــاز و هــیـبــت الــلــه اکــبــرش |
دل مــجــمــریـســت آتــش انــدوه عــشــق را | تــا کــرده ای بــعــود مــحــبــت مـعــطــرش |
عـاشـق کـه آبــخــورده عـشـقـســت خــاک او | کـانـون شـوق بـوده دل هـمـچـو مـجـمـرش |
گـر چــه کـمـال یـافــت کـجــا مـنـقـطــع شــود | نـسـبــت ازیـن جـنـاب و تــعـلـق ازیـن درش |
عـیـسـی اگـر چـه رتـبـت روح الـلـهـی بـیـافـت | حــق کــی بــریـد نـســبــت او را ز مــادرش |
از بــهـر ایـن غـزل کـه بــوصـف تـو گـفـتـه شـد | گــــر چــــه قــــول زور نــــدارنــــد بــــاورش |
در بــزم خــویـش زخــمـه ز اظــفــار حــور کــرد | نــاهــیــد رود ســـاز بـــر او تـــار مــزهــرش |
گــر مـطــرب ایـن تــرانـه ســرایـد حــزیـن بــود | چـون بــانـگ چـنـگ نـالـه مـزمـار حـنـجـرش |
بــلــبــل چــو پــیـش بــرگ گــل خــود نـوا بــرد | طـوطـی خـجـل بــمـانـد ز سـجــع مـکـررش |
در مـــوســـم بـــهـــار روا کـــی بـــود کـــه زاغ | بــا عــنـدلــیـب دم زنـد از صــوت مـنـکــرش |
مـا را بــبــوســه چــون بــگــرفــتــیـم در بــرش | آب حـــیــات داد لــب هــمــچـــو شــکــرش |
گــردیـم هــر دو مــســت شــراب نــیــاز و نــاز | او دسـت در بــر مـن و مـن دسـت در بـرش |
در وصـــف او اگـــر چـــه اشـــارات کـــرده انـــد | مـا وصــف مـی کــنـیـم بــقــانـون دیـگــرش |
بـسـیـار خـلـق چـون شـکـر و عـود سـوخـتـنـد | زآن روی هـمـچـو آتـش و خـط چـو عـنـبـرش |
بـــفــروخــت در زجـــاجــه تـــاریــک کــایــنــات | مـصـبــاح نـور اشـعـه خــورشـیـد مـنـظـرش |
بـــر لــشــکــر نــجــوم کــشــد آفــتـــاب تــیــغ | در ســــایـــه حــــمـــایـــت روی مـــنـــورش |
سـلـطـان حـسـن او و یـکـی از سـپـاه اوسـت | ایـن مـه کـه مـفـردات نـجـومـنـد لـشـکـرش |
طـاوس حـسـنـش ار بـگـشـایـد جـنـاح خـویش | جــبــریـل آشــیـانـه کــنــد زیـر شــهـپــرش |
آرایـش عـروس جــمـالـش مـکـن کـه نـیـســت | بــا آن کــمــال حــســن نــیــازی بــزیــورش |
خــورشــیـد کــیـمــیــایـی گــر خــاک زر کــنــد | بـا صـنعـتـی چـنین عـرض اوسـت جـوهرش |
دل ســســت گــشــت آیـنــه ســخــت روی را | هـرگـه کـه داشـت روی خـود انـدر بـرابـرش |
هرکو چـو من بـوصـف جـمالش خـطـی نوشـت | شد جـمله حسن چون رخ گل روی دفتـرش |
آب حـــیــات یــافــت خـــضــروار بـــی خـــلــاف | لب تشنه یی که می طلبد چون سکندرش |
آن را که آبـخـور می عـشـقـسـت حـاصـلسـت | بــر هـر کــنـار جــوی لـب حــوض کــوثــرش |
صافی درون چو شیشه و روشن شود چو می | هـرکـو شــراب عـشـق درآمـد بــســاغـرش |
آن دلـبــری کـه جــمـلـه جــمـالـسـت نـعـت او | نام آوریسـت کاسـم جـمیل اسـت مصدرش |
در دل نـهـفـت هـمـچــو صـدف اشـک قـطـره را | هر در کـه یافـت گـوش ز لعـل سـخـن ورش |
رو مـســتــقـیـم بــاش اگـر خــوض مـی کـنـی | در بـحـر عشـق او که صـراطـسـت معبـرش |
بــی داروی طــبــیــب غــم او بــســی بــمــرد | بــیـمــار دل کــه هـســت امــانـی مــزورش |
هــر ذره یــی کــه از پـــی خــورشــیــد روی او | یکـشـب بـروز کـرد مـهـی گـشـت اخـتـرش |
بـــر فــرق خــویــش تــاج حــیــات ابـــد نــهــاد | آنـکـس کـه بـازیافـت بـسـر نیش خـنـجـرش |
وآن را کــه نــور عــشــق ازل پــیـش رو نــبــود | نـنـمـوده ره بــشــمـع هـدایـت پــیـمـبــرش |
ای دلبـری کـه هر کـه تـرا خـواسـت، وصـل تـو | جــز در فــراق خــویـش نـگــردد مـیـســرش |
نــبــود بــهــیـچ بــاغ چــو تــو ســرو مــیـوه دار | بـاغ ار بـهشـت بـاشـد و رضـوان (کـدیورش) |
نــه خــارج و نــه داخــل عــالــم بـــود چــو روح | آن معـدن جـمـال کـه هسـتـی تـو گـوهرش |
فــردا کــه نـفــخ صــور اعــادت خــوهـنــد کــرد | مـرده ســری بــرآورد از خــاک مـحــشــرش |
در بــــوتــــه جــــحـــیـــم گـــدازنـــد هـــرکـــرا | بــی سـکـه غـم تــو بــود جــان چــون زرش |
پــیـوسـتــگـان عـشـق تــو از خـود بــریـده انـد | آن کـو خـلـیـل تـسـت چـه نـسـبــت بآزرش |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج