بـــدان روزگــار انــدر اســـفــنــدیــاربـه دشـت اندرون بـد ز بـهر شـکارازان دشـــت آواز کــردش کــســـیکه جاماسپ را کرد خسرو گسیچـو آن بـانگ بـشـنید…
| بـــدان روزگــار انــدر اســـفــنــدیــار | بـه دشـت اندرون بـد ز بـهر شـکار |
| ازان دشـــت آواز کــردش کــســـی | که جاماسپ را کرد خسرو گسی |
| چـو آن بـانگ بـشـنید آمد شـگـفـت | بـپـیـچـیـد و خـنـدیدن انـدر گـرفـت |
| پـــســر بـــود او را گــزیــده چـــهــار | هـمـه رزم جـوی و هـمـه نـیزه دار |
| یـکــی نـام بــهـمـن دوم مـهـرنـوش | ســیـم نـام او بــد دلـافـروز طـوش |
| چـــهـــارم بـــدش نـــام نـــوشـــاذرا | نـــهـــادی کـــجـــا گـــنـــبــــد آذرا |
| بـه شـاه جـهان گـفـت بـهمن پـسـر | کـه تـا جـاودان سـبــز بــادات سـر |
| یـکـی ژرف خــنـده بــخــنـدیـد شـاه | نـیـابــم هـمــی انـدریـن هـیـچ راه |
| بـــدو گــفــت پـــورا بـــدیــن روزگــار | کـــس آیــد مــرا از در شـــهــریــار |
| کــه آواز بـــشــنــیــدم از نــاگــهــان | بـتـرسـم کـه از گـفـتـه بـی رهـان |
| ز مـــن خـــســـرو آزار دارد هــمــی | دلــش از رهــی بــار دارد هــمــی |
| گــرانــمــایــه فــرزنــد گــفــتــا چــرا | چـه کـردی تـو بـا خـسـرو کـشـورا |
| سـر شـهـریارانـش گـفـت ای پـسـر | نــدانـم گــنــاهـی بــه جــای پــدر |
| مــگــر آنـک تــا دیـن بــیـامــوخــتــم | هـمـی در جـهـان آتـش افـروخـتـم |
| جـهـان ویـژه کـردم بــه بــرنـده تـیـغ | چـــرا داد از مــن دل شــاه مــیــغ |
| هـمــانــا دل دیـو بــفــریـفــتــســت | که بـر کشـتـن من بـیاشیفتـسـت |
| هـمـی تـا بــدیـن انـدرون بـود شـاه | پـــدیــد آمــد از دور گــرد ســـیــاه |
| چــراغ جــهـان بــود دســتــور شــاه | فــرســتــاده شــاه زی پــور شــاه |
| چــو از دور دیـدش ز کــهـســار گـرد | بــدانـسـت کـامـد فـرسـتـاده مـرد |
| پــذیـره شــدش گــرد فــرزنـد شــاه | هــمــی بــود تــا او بــیــامــد ز راه |
| ز بـــاره چـــمــنــده فـــرود آمـــدنــد | گــو پــیـر هــر دو پــیــاده شــدنــد |
| بــپــرســیـد ازو فــرخ اســفــنــدیــار | کـه چـونسـت شـاه آن گـو نـامـدار |
| خـردمند گـفـتـا درسـتـسـت و شـاد | بــرش را بــبـوسـیـد و نـامـه بــداد |
| درســت از هـمـه کــارش آگـاه کــرد | کـه مـر شــاه را دیـو بــی راه کـرد |
| خــردمـنـد را گـفــتــش اســفـنـدیـار | چـه بــیـنـی مـرا انـدریـن روی کـار |
| گــر ایـدونــک بــا تــو بــیـایـم بــه در | نـه نـیـکـو کــنـد کــار بــا مـن پــدر |
| ور ایـدونـک نـایـم بــه فــرمــانـبــری | بـرون کرده بـاشـم سـر از کهتـری |
| یـکـی چـاره سـاز ای خـردمـنـد پـیـر | نـیابـد چـنـین مـانـد بـر خـیره خـیر |
| خــردمـنـد گـفـت ای شـه پــهـلـوان | بـه داننـدگـی پـیر و بـخـتـت جـوان |
| تـو دانـی کـه خـشـم پـدر بــر پـسـر | بــه از جـور مـهـتـر پــسـر بــر پــدر |
| بــبــایـدت رفــت چــنـیـنـســت روی | که هرچ او کند پـادشاهسـت اوی |
| بــریـن بــر نـهـادنـد و گـشـتـنـد بــاز | فــرســتــاده و پــور خــســرو نـیـاز |
| یـکــی جــای خــویـش فــرود آوریــد | بـه کـف بـر گـرفـتـنـد هـر دو نـبـید |
| به پیشش همی عود می سوختند | تـو گفـتـی همی آتـش افـروخـتـند |
| دگر روز بـنشست بـر تـخـت خویش | ز لـشـکـر بـیامـد فـراوان بـه پـیش |
| همه لشـکرش را بـه بـهمن سـپـرد | وزانـجــا خــرامــیـد بــا چــنـد گــرد |
| بـــیـــامـــد بــــه درگـــاه آزاد شـــاه | کــمـر بــســتــه بــر نـهـاده کــلـاه |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
