فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 5 اردیبهشت 1404

پایگاه خبری شاعر

چـــو آگـــاهــی آمــد بـــه آزادگـــانبــــر پــــیـــر گـــودرز کـــشــــوادگـــانکـه طـوس و فـریـبـرز گـشـتـنـد بــازنـــیـــارســـت رفـــتــــن بـ…

چـــو آگـــاهــی آمــد بـــه آزادگـــان بــــر پــــیـــر گـــودرز کـــشــــوادگـــان
کـه طـوس و فـریـبـرز گـشـتـنـد بــاز نـــیـــارســـت رفـــتــــن بــــر دژ فـــراز
بـیـاراسـت پـیلـان و بـرخـاسـت غـو بـــیــامـــد ســـپـــاه جـــهــانـــدار نـــو
یـکــی تــخــت زریـن زبــرجــدنـگــار نــهــاد از بــر پــیــل و بــســتــنــد بــار
بـه گـرد انـدرش بـا درفـش بـنـفـش بــه پــا انــدرون کــرده زریـنـه کــفــش
جـهانجـوی بـر تـخـت زرین نشست بـه سر بـرش تاجی و گرزی بـه دست
دو یـاره ز یـاقــوت و طــوقــی بــه زر بـــه زر انــدرون نــقـــش کــرده گــهــر
هـمـی رفـت لـشــکـر گـروهـا گـروه که از سـم اسـپـان زمین شد چـو کوه
چو نزدیک دژ شد همی بـرنشست بــپــوشــیـد درع و مـیـان را بــبــســت
نویسنده ای خواست بـر پشت زین یــکـــی نــامــه فـــرمــود بـــا آفـــریــن
ز عــنـبــر نـوشــتــنـد بــر پــهـلــوی چــنــان چــون بــود نـامــه خــســروی
کــه ایـن نــامــه از بــنــده کــردگــار جــهــانــجــوی کــیــخــســرو نــامــدار
کـه از بــنـد آهـرمـن بــد بــجــسـت بــه یـزدان زد از هـر بــدی پـاک دسـت
کـه اویـسـت جــاویـد بــرتــر خـدای خـــداونــد نــیــکـــی ده و رهــنــمــای
خــداونــد بــهــرام و کــیـوان و هــور خـــــداونـــــد فـــــر و خـــــداونــــد زور
مــــرا داد اورنــــد و فـــــر کــــیــــان تــن پـــیــل و چــنــگــال شــیــر ژیــان
جهانی سراسر به شاهی مراست در گــاو تـــا بـــرج مــاهــی مــراســت
گـر ایـن دژ بــر و بــوم آهـرمـنـسـت جـهـان آفـریـن را بـه دل دشـمـنـسـت
بــه فــر و بــه فــرمــان یـزدان پــاک ســراسـر بــه گـرز انـدر آرم بــه خــاک
و گـر جـاودان راسـت این دسـتـگـاه مــرا خــود بــه جــادو نــبــایـد ســپــاه
چــــو خــــم دوال کــــمــــنــــد آورم ســــر جــــاودان را بــــه بــــنــــد آورم
وگر خود خجستـه سروش اندرست بـه فـرمـان یـزدان یـکـی لـشـکـرسـت
هـمـان مـن نـه از دســت آهـرمـنـم کــه از فــر و بـــرزســت جــان و تــنــم
بــه فـرمـان یـزدان کـنـد ایـن تــهـی کـه ایـنـسـت پـیـمـان شـاهـنـشـهـی
یکی نیزه بـگرفت خـسرو بـه دست هـمـان نـامـه را بــر سـر نـیـزه بـسـت
بــســان درفـشــی بــرآورد راســت بـه گـیـتـی بـجـز فـر یـزدان نـخـواسـت
بــفــرمـود تــا گـیـو بــا نـیـزه تــفــت بــه نــزدیـک آن بــر شــده بــاره رفــت
بــدو گـفــت کـایـن نـامـه پــنـدمـنـد بـــبـــر ســوی دیــوار حــصــن بــلــنــد
بــنـه نــامــه و نــام یـزدان بــخــوان بــگـردان عـنـان تــیـز و لـخـتـی مـمـان
بـشـد گـیو نـیزه گـرفـتـه بـه دسـت پـــر از آفــریــن جــان یــزدان پــرســت
چــو نــامــه بــه دیــوار دژ بــرنــهــاد بــه نــام جــهـانــجــوی خــســرو نـژاد
ز دادار نــیــکــی دهــش یــاد کـــرد پـــس آن چـــرمــه تـــیــزرو بـــاد کــرد
شـــد آن نــامــه نــامــور نــاپـــدیــد خـــروش آمــد و خـــاک دژ بـــردمــیــد
هـمـانـگـه بــه فــرمـان یـزدان پــاک ازان بـــــــاره دژ بــــــرآمــــــد تــــــراک
تـو گفـتـی که رعـدسـت وقـت بـهار خــروش آمـد از دشــت و ز کـوهـســار
جـهان گشت چون روی زنگی سیاه چـــه از بـــاره دژ چـــه گـــرد ســـپـــاه
تـو گـفـتـی بــرآمـد یـکـی تـیـره ابـر هــوا شـــد بـــه کـــردار کـــام هــژبـــر
بـرانگیخـت کـیخـسـرو اسـپ سـیاه چــنـیـن گــفــت بــا پــهـلـوان ســپــاه
کـه بــر دژ یـکـی تـیـر بــاران کـنـیـد هــوا را چـــو ابـــر بـــهــاران کـــنـــیــد
بــرآمـد یـکــی مـیـغ بــارش تــگـرگ تــگــرگــی کــه بـــردارد از ابـــر مــرگ
ز دیوان بـسی شد بـه پیکان هلاک بــسـی زهـره کـفـتـه فـتـاده بـه خـاک
ازان پـس یـکـی روشـنـی بــردمـیـد شـد آن تـیـرگـی سـر بـه سـر نـاپـدیـد
جـهـان شـد بـه کـردار تـابــنـده مـاه بـــه نـــام جـــهــانــدار پـــیــروز شـــاه
بـــرآمــد یــکـــی بـــاد بـــا آفـــریــن هــوا گــشــت خــنــدان و روی زمــیـن
بــرفــتــنـد دیـوان بــه فـرمـان شــاه در دژ پــــدیــــد آمــــد از جــــایـــگــــاه
بـــه دژ در شـــد آن شـــاه آزادگــان ابــــا پــــیـــر گـــودرز کـــشــــوادگـــان
یـکـی شــهـر دیـد انـدر آن دژ فــراخ پــر از بـــاغ و مــیــدان و ایــوان و کــاخ
بــدانـجـای کـان روشـنـی بــردمـیـد ســـر بــــاره دژ بــــشـــد نـــاپــــدیـــد
بــفـرمـود خــســرو بــدان جــایـگـاه یـکــی گــنــبــدی تــا بــه ابــر ســیـاه
درازی و پـــهــنــای او ده کـــمـــنــد بــه گــرد انــدرش طــاقــهـای بــلــنــد
ز بـیرون دو نیمـی تـگ تـازی اسـپ بـــرآورد و بـــنـــهــاد آذرگـــشـــســـپ
نـشـسـتــنـد گـرد انـدرش مـوبــدان ســتــاره شـنـاســان و هـم بــخــردان
دران شـارسـتـان کـرد چـندان درنگ کـه آتـشـکـده گـشـت بـا بـوی و رنـگ
چـو یک سـال بـگذشت لشکر بـراند بــنـه بــر نـهـاد و ســپــه بــرنـشــانــد
***
چــو آگـاهـی آمـد بــه ایـران ز شـاه ازان ایـــزدی فــــر و آن دســــتــــگـــاه
جــهـانـی فـرو مـانـد انـدر شـگـفـت کـه کـیـخــســرو آن فـر و بــالـا گـرفـت
هـمـه مـهـتـران یک بـه یک بـا نـثـار بـــرفــتـــنــد شـــادان بـــر شــهــریــار
فــریــبــرز پــیـش آمــدش بــا گــروه از ایــران ســـپـــاهــی بـــکــردار کــوه
چــو دیـدش فـرود آمـد از تــخــت زر بـــــبــــوســــیــــد روی بـــــرادر پــــدر
نـشـانـدش بــر تــخــت زر شـهـریـار کــــه بــــود از در یـــاره و گــــوشــــوار
هـمـان طـوس بـا کـاویـانـی درفـش هـمـی رفـت بـا کـوس و زرینـه کـفـش
بــیــاورد و پــیــش جــهــانــدار بــرد زمــیـن را بــبــوســیــد و او را ســپــرد
بـدو گفـت کاین کوس و زرینه کفش بــه نـیـک اخــتــری کـاویـانـی درفــش
ز لشـکـر بـبـین تـا سـزاوار کـیسـت یـکــی پــهـلــوان از در کــار کــیـســت
ز گــفــتــارهــا پـــوزش آورد پــیــش بــپــیـچــیـد زان بــیـهـده رای خــویـش
جــهــانــدار پـــیــروز بـــنــواخــتــش بــخـنـدیـد و بــر تـخـت بــنـشـاخـتـش
بــدو گـفـت کـیـن کـاویـانـی درفـش هـم آن پــهـلــوانـی و زریـنــه کــفــش
نـبــیـنـم سـزای کـسـی در سـپــاه تــرا زیـبــد ایـن کــار و ایـن دســتــگـاه
تــرا پــوزش اکـنـون نـیـایـد بــه کــار نـه بــیـگـانـه ای خـواسـتـی شـهـریـار
چـو پـیـروز بـرگـشـت شـیـر از نـبـرد دل و دیــده دشـــمــنــان تـــیــره کــرد
ســوی پــهـلـو پــارس بــنـهـاد روی جــوان بــود و بــیـدار و دیـهـیـم جــوی
چــو زو آگـهـی یـافـت کـاووس کـی کــه آمــد ز ره پـــور فـــرخـــنــده پـــی
پــذیــره شــدش بــا رخــی ارغــوان ز شــادی دل پـــیــر گــشــتـــه جــوان
چــو از دود خــســرو نــیــا را بــدیـد بــخــنـدیـد و شــادان دلــش بــردمـیـد
پــیـاده شـد و بــرد پــیـشـش نـمـاز بــــه دیـــدار او بــــد نــــیـــا را نـــیـــاز
بــخـنـدیـد و او را بــه بــر در گـرفـت نـــیـــایـــش ســـزاوار او بـــرگـــرفـــت
وزانــجــا ســوی کــاخ رفــتــنـد بــاز بــه تــخــت جــهــانــدار دیـهـیـم ســاز
***
چـو کاووس بـر تـخـت زرین نشست گرفت آن زمان دست خسرو به دست
بـیاورد و بـنشـانـد بـر جـای خـویش ز گـنـجـور تـاج کـیـان خـواسـت پــیـش
بــبـوسـیـد و بـنـهـاد بـر سـرش تـاج بـه کـرسـی شـد از نامـور تـخـت عـاج
ز گــنــجــش زبـــرجــد نــثــار آوریــد بـــســـی گـــوهـــر شـــاهـــوار آوریــد
بـسـی آفـرین بـر سـیاوش بـخـوانـد کـه خـسـرو بـه چـهره جـز او را نمـانـد
ز پـــهـــلـــو بـــرفـــتـــنـــد آزادگـــان ســپــهـبــد ســران و گــرانــمــایـگــان
بــه شـاهـی بــرو آفـریـن خـوانـدنـد هــمــه زر و گــوهــر بــرافــشــانــدنــد
جـهان را چـنـین اسـت سـاز و نـهاد ز یـک دسـت بــسـتـد بــه دیـگـر بــداد
بــدردیـم ازیـن رفــتــن انــدر فــریـب زمــانــی فـــراز و زمــانــی نــشـــیــب
اگــر دل تــوان داشــتــن شــادمـان بـــه شــادی چـــرا نــگــذرانــی زمــان
به خوشی بـناز و به خوبی بـبـخش مــکــن روز را بــر دل خــویـش رخــش
تــــرا داد و فـــرزنـــد را هـــم دهـــد درخــتــی کــه از بــیــخ تــو بــرجــهــد
نبـینی که گنجش پر از خواستست جـهـانـی بــه خـوبــی بـیـاراسـتـسـت
کـمـی نیسـت در بـخـشـش دادگـر فــزونــی بــخــوردســت انــده مــخــور

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج