چـوقـیصـر نگـه کـرد و نـامـه بـخـواندز هـر گـونـه انـدیـشـه بــر دل بـرانـدازان پـس بــدسـتـور پــرمـایـه گـفـتکــه ایـن راز را بــازخــواه از نـهـفــ…
| چـوقـیصـر نگـه کـرد و نـامـه بـخـواند | ز هـر گـونـه انـدیـشـه بــر دل بـرانـد |
| ازان پـس بــدسـتـور پــرمـایـه گـفـت | کــه ایـن راز را بــازخــواه از نـهـفــت |
| نـگــه کــن خــســرو بــدیـن کــار زار | شــود شــاد اگـر پــیـچــد از روزگــار |
| گرای دون که گویی که پیروز نیست | ازان پــس و را نــیـز نــوروز نـیـســت |
| بــمـانـیـم تــا ســوی خــاقـان شــود | چــو بــیـمـار شــد نـزد درمـان شـود |
| ور ای دون کـه پـیـروزگـر بـاشـد اوی | بـشـاهـی بــسـان پـدر بــاشـد اوی |
| هـمـان بـه کـز ایـدر شـود بــا سـپـاه | گـــرکـــیــنــه در دل نـــدارد نـــگـــاه |
| چـو بــشـنـیـد دسـتــور دانـا سـخـن | بــه فــرمــود تــا زیـجــهــای کــهــن |
| بـــبـــردنــد مــردان اخــتــرشــنــاس | سخن راند تا ماند از شب سه پاس |
| ســرانــجــام مــرد ســتــاره شــمــر | بـه قـیصـر چـنین گفـت کـای تـاجـور |
| نــگــه کــردم ایـن زیـجــهـای کــهـن | کـز اخـتـر فـلـاطـون فـگـنـدسـت بـن |
| نه بـس دیر شاهی بـه خسرو رسد | ز شــاهـنـشـهـی گـردش نـو رســد |
| بـرین گونه تـا سال بـر سی وهشت | بـــرو گــرد تــیــره نــیــارد گــذشــت |
| چـوبـشـنید قیصـر بـه دسـتـور گفـت | کـه بـیرون شـد این آرزوی از نـهفـت |
| چـه گوییم و این را چـه پـاسخ دهیم | بــیــا تــا بــریــن رای فــرخ نــهــیــم |
| گران مایه دسـتـور گفت این سـخـن | کـه در آســمـان اخــتــر افـگـنـد بــن |
| بـه مردی و دانش کجـا داشـت کس | جـــهـــان داورت بــــاد فـــریـــاد رس |
| چـو خـسـرو سـوی مرز خـاقان شود | ورا یـاد خــواهــد تــن آســان شــود |
| چــولـشـکـر ز جــای دگـر سـازد اوی | ز کــیــن تــو هــرگــز نــپـــردازد اوی |
| نـگـه کــن کــنـون تــو کــه دانـاتــری | بـــــدیــــن آرزوهــــا تــــوانــــاتــــری |
| چـنین گفـت قـیصـر که اکنون سـپـاه | فــرســتــیـم نـاچــار بــا پــیـل وگــاه |
| سـخـن چـند گویم همان بـه که گنج | کــنــم خــوار تـــا دور مــانــم ز رنــج |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
