کــــی نــــامــــبـــــردار زان روزگــــارنـشـســت از بــر گـاه آن شـهـریـارگــزیــنــان لــشـــکـــرش را بـــار دادبــزرگــان و شــاهــان مــهـتــرن…
| کــــی نــــامــــبـــــردار زان روزگــــار | نـشـســت از بــر گـاه آن شـهـریـار |
| گــزیــنــان لــشـــکـــرش را بـــار داد | بــزرگــان و شــاهــان مــهـتــرنــژاد |
| ز پــیـش انـدر آمـد گــو اســفــنـدیـار | بــه دسـت انـدرون گـرزه گـاوســار |
| نـهـاده بــه ســر بــر کـیـانـی کــلـاه | بـه زیر کـلـاهش همـی تـافـت مـاه |
| بــه اسـتـاد در پــیـش او شـیـرفـش | سـرافـگنده و دسـت کرده بـه کش |
| چــو شــاه جــهــان روی او را بــدیـد | ز جـان و جـهـانـش بـه دل بـرگـزیـد |
| بـدو گـفـت شـاه ای یل اسـفـنـدیـار | هــــمــــی آرزو بــــایـــدت کــــارزار |
| یـل تـیـغ زن گـفـت فـرمـان تـراسـت | که تـو شـهریاری و گیهان تـراسـت |
| کـــی نـــامـــور تـــاج زریـــنـــش داد | در گــنــجــهــا را بـــرو بـــرگــشــاد |
| هـمــه کــار ایـران مــر او را ســپــرد | کـه او را بــدی پـهـلـوی دسـتـبــرد |
| درفـشـان بــدو داد و گـنـج و سـپــاه | هـنـوزت نـبــد گـفــت هـنـگـام گـاه |
| بــرو گـفــت و پــا را بــه زیـن انـدر آر | هـمـه کـشـورت را بـه دیـن انـدر آر |
| بــشـد تـیـغ زن گـردکـش پــور شـاه | بــگـردیـد بــر کـشـورش بــا سـپـاه |
| بـه روم و بـه هندوسـتـان بـرگذشت | ز دریـا و تــاریـکــی انـدر گــذشــت |
| شــه روم و هـنــدوســتــان و یـمــن | هـمــه نـام کــردنـد بــر تــهـمــتــن |
| وزو دین گـزارش هـمـی خـواسـتـنـد | مــریـن دیـن بــه را بــیـاراســتــنــد |
| گــزارش هـمــی کــرد اســفــنـدیـار | بـه فـرمان یزدان همی بـسـت کـار |
| چــو آگـاه شــدنـد از نـکــو دیـن اوی | گـــرفـــتـــنـــد آن راه و آیــیــن اوی |
| بــتــان از ســر کـوه مـیـسـوخــتــنـد | بــجــای بـــت آذر بــرافــروخــتــنــد |
| هـمــه نـامــه کــردنـد زی شــهـریـار | کـه مـا دین گـرفـتـیم ز اسـفـنـدیـار |
| بـبـسـتـیـم کـشـتـی و بـگـرفـت بـاژ | کـنـونـت نـشـاید ز مـا خـاسـت بـاژ |
| که ما راسـت گشتـیم و ایزدپـرسـت | کنون زند و اسـتـا سوی ما فرست |
| چـو شـه نـامـه شـهـریـاران بـخـوانـد | نشـسـت از بـرگـاه و یاران بـخـواند |
| فـرســتــاد زنـدی بــه هـر کـشـوری | بــه هـر نـامــداری و هـر مـهـتــری |
| بـــفـــرمــود تـــا نــامــور پـــهــلــوان | همی گشت هر سو بـه گرد جهان |
| بـه هـرجـا کـه آن شـاه بــنـهـاد روی | بــیـامـد پـذیـره کـسـی پـیـش اوی |
| همه کس مر او را بـه فـرمان شـدند | بـدان در جـهان پـاک پـنهان شـدنـد |
| چو گیتی همه راست شد بر پدرش | گـشـاد از مـیـان بـاز زریـن کـمـرش |
| بـه شادی نشست از بـر تخت و گاه | بـیـاسـود یـک چـنـد گـه بــا سـپـاه |
| بـــرادرش را خـــوانــد فــرشــیــدورد | سـپــاهـی بــرون کـرد مـردان مـرد |
| بـــدو داد و دیــنــار دادش بـــســـی | خـراسـان بـدو داد و کردش گسـی |
| چـو یـک چـنـد گـاهـی بـرآمـد بـریـن | جهان ویژه گشت از بـد و پـاک دین |
| فــرســتــه فــرســتــاد ســوی پــدر | کــه ای نــامــور شــاه پـــیــروزگــر |
| جـهـان ویـژه کـردنـم بـه دیـن خـدای | بـه کـشـور بـرافـگنده سـایه همای |
| کـسـی را بـنـیـز از کـسـی بـیـم نـه | بـه گیتـی کسی بـی زر و سیم نه |
| فـروزنـده گـیـتـی بــسـان بــهـشـت | جهان گشته آباد و هر جای کشت |
| سـواران جـهـان را هـمـی داشـتـنـد | چـو بـرزیگـران تـخـم می کـاشـتـند |
| بـدین سـان بـبـوده سـراسـر جـهـان | بـه گـیتـی شـده گـم بـد بـدگـمـان |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
