چـو رسـتـم بـیـامـد بـه ایوان خـویشنگـه کـرد چـندی بـه دیوان خـویشزواره بـــیـــامـــد بـــه نـــزدیـــک اویورا دیـــــد پــــــژمـــــرده و زردرویبــ…
| چـو رسـتـم بـیـامـد بـه ایوان خـویش | نگـه کـرد چـندی بـه دیوان خـویش |
| زواره بـــیـــامـــد بـــه نـــزدیـــک اوی | ورا دیـــــد پــــــژمـــــرده و زردروی |
| بــدو گــفــت رو تــیـغ هــنــدی بــیـار | یـکـی جـوشـن و مـغـفـری نـامـدار |
| کــمـان آر و بــرگـســتــوان آر و بــبــر | کــمـنـد آر و گــرز گــران آر و گــبــر |
| زواره بـــفـــرمــود تـــا هــرچ گــفـــت | بـــیــاورد گــنــجــور او از نــهــفــت |
| چـو رسـتـم سـلـیـح نـبــردش بــدیـد | سـرافشاند و بـاد از جـگر بـرکشید |
| چـنـیـن گـفـت کـای جــوشـن کـارزار | بــرآســودی از جــنـگ یـک روزگــار |
| کـنون کـار پـیش آمدت سـخـت بـاش | بـه هـر جـای پـیراهن بـخـت بـاش |
| چـنین رزمـگـاهی کـه غـران دو شـیر | بــه جـنـگ انـدر آیـنـد هـر دو دلـیـر |
| کـنـون تـا چـه پـیـش آرد اسـفـنـدیـار | چـــه بـــازی کـــنــد در دم کـــارزار |
| چـو بـشنید دستـان ز رستـم سخـن | پـرانـدیـشـه شـد جـان مـرد کـهـن |
| بــدو گــفــت کــای نـامــور پــهـلــوان | چه گفتـی کزان تـیره گشتـم روان |
| تـو تــا بــر نـشـسـتـی بــزیـن نـبــرد | نــبــودی مــگــر نــیـک دل رادمــرد |
| هــمــیـشــه دل از رنــج پــرداخــتــه | بـه فـرمـان شـاهـان سـرافـراخـتـه |
| بــتــرسـم کـه روزت ســرآیـد هـمـی | گـر اخـتـر بـه خـواب اندر آید همی |
| همـی تـخـم دسـتـان ز بـن بـرکـننـد | زن و کـودکـان را بـه خـاک افـگـننـد |
| بــه دسـت جــوانـی چـو اسـفـنـدیـار | اگـر تــو شـوی کـشــتــه در کـارزار |
| نـمـانـد بــه زاولـســتــان آب و خــاک | بــلـنـدی بــر و بــوم گـردد مـغــاک |
| ور ایــدونــک او را رســد زیـن گــزنــد | نــبــاشــد تــرا نــیــز نــام بــلــنــد |
| همـی هـرکـسـی داسـتـانـهـا زنـنـد | بـــرآورده نــام تـــرا بـــشـــکـــرنــد |
| کـه او شـهـریـاری ز ایـران بــکـشـت | بدان کو سخن گفت با وی درشت |
| هـمـی بـاش در پـیش او بـر بـه پـای | وگـرنـه هـم اکـنـون بــپــرداز جــای |
| بـه بـیـغـولـه یی شـو فـرود از مـهـان | کـه کـس نشـنود نامت اندر جـهان |
| کــزیــن بـــد تـــرا تــیــره گــردد روان | بــپــرهـیـز ازیـن شــهــریـار جــوان |
| بـه گـنـج و بـه رنـج ایـن روان بــازخـر | مـبــر پـیـش دیـبــای چـیـنـی تـبــر |
| ســـپـــاه ورا خـــلـــعـــت آرای نــیــز | ازو بـاز خـر خـویـشـتـن را بـه چـیـز |
| چــو بــرگــردد او از لــب هــیـرمــنــد | تـو پـای انـدر آور بـه رخـش بــلـنـد |
| چـو ایمن شـدی بـندگی کـن بـه راه | بـدان تـا بـبـیـنـی یـکـی روی شـاه |
| چــو بــیـنـد تــرا کـی کـنـد شـاه بــد | خـود از شـاه کـردار بــد کـی سـزد |
| بــدو گـفـت رسـتـم کـه ای مـرد پـیـر | سـخـنـها بـرین گـونه آسـان مـگـیر |
| بـه مـردی مرا سـال بـسـیار گـشـت | بـد و نیک چـندی بـسر بـر گذشت |
| رســـیـــدم بـــه دیـــوان مـــازنـــدران | بــــه رزم ســــواران هــــامــــاوران |
| هـمـان رزم کـامـوس و خـاقـان چـین | کـه لـرزان بـدی زیـر ایـشـان زمـین |
| اگــر مــن گــریــزم ز اســـفـــنــدیــار | تو در سیستـان کاخ و گلشن مدار |
| چـو مـن بــبــر پـوشـم بــه روز نـبــرد | ســر هـور و مـاه انـدرآرم بــه گــرد |
| ز خواهش که گفتـی بـسی رانده ام | بــدو دفــتــر کـهـتــری خــوانـده ام |
| هـمـی خـوار گـیـرد سـخـنـهـای مـن | بــپـیـچـد سـر از دانـش و رای مـن |
| گــر او ســـر ز کـــیــوان فـــرود آردی | روانـــــش بــــــر مـــــن درود آردی |
| ازو نـیـســتــی گــنـج و گـوهـر دریـغ | نه بـرگـسـتـوان و نه گـوپـال و تـیغ |
| سخن چند گفتم به چندین نشست | ز گفتـار بـاد اسـت ما را بـه دسـت |
| گـــر ایــدونــک فـــردا کـــنــد کـــارزار | دل از جــان او هـیـچ رنــجــه مــدار |
| نــپـــیــچـــم بـــه آورد بـــا او عــنــان | نـه گـوپـال بـیـنـد نـه زخـم سـنـان |
| نــــبــــنـــدم بــــه آوردگــــاه راه اوی | بــنــیــرو نــگــیـرم کــمــرگــاه اوی |
| ز بــــاره بــــه آغـــوش بــــردارمـــش | به شاهی ز گشتاسپ بـگذارمش |
| بـــیــارم نــشــانــم بـــر تــخــت نــاز | ازان پــس گــشــایـم در گـنـج بــاز |
| چـو مهمان من بـوده بـاشد سـه روز | چـهـارم چـو از چـرخ گـیـتــی فـروز |
| بـــــیــــنـــــدازد آن چـــــادر لـــــاژورد | پـــدیــد آیــد از جـــام یــاقـــوت زرد |
| ســبــک بـــاز بــا او بــبــنــدم کــمــر | وز ایدر نهم سوی گشتـاسـپ سر |
| نـشـانـمـش بــر نـامـور تــخــت عـاج | نـهـم بــر سـرش بـر دل افـروز تـاج |
| بــبــنــدم کــمــر پــیـش او بــنـده وار | نــجــویـم جــدایـی ز اســفــنـدیـار |
| تـو دانـی کـه مـن پـیش تـخـت قـبـاد | چه کردم بـه مردی تو داری بـه یاد |
| بــــخــــنـــدیـــد از گـــفـــت او زال زر | زمـانـی بـجـنـبـیـد ز انـدیشـه سـر |
| بـدو گفـت زال ای پـسـر این سـخـن | مگـوی و جـدا کـن سـرش را ز بـن |
| کـه دیوانـگـان این سـخـن بـشـنـونـد | بــدیـن خــام گـفــتــار تــو نـگـرونـد |
| قـبــادی بــه جـایـی نـشـسـتــه دژم | نـه تـخـت و کـلـاه و نه گـنـج کـهن |
| چـو اسـفـنـدیـاری کـه فـعـفـور چـین | نـویـسـد هـمـی نـام او بــر نـگـیـن |
| تــو گــویـی کــه از بــاره بــردارمــش | بـه بــر بـر سـوی خـان زال آرمـش |
| نـگــویـد چــنـیـن مـردم ســالــخــورد | بــه گـرد در نـاســپــاســی مـگـرد |
| بـگـفـت ایـن و بـنـهـاد سـر بـر زمـین | هـمـی خـوانـد بــر کـردگـار آفـریـن |
| هـمــی گــفــت کــای داور کــردگــار | بـــگــردان تـــو از مــا بـــد روزگـــار |
| بــریـن گــوه تــا خــور بــرآمـد ز کــوه | نـیـامـد زبــانـش ز گـفـتــن سـتـوه |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
