تـبـارک الله از آن روی دلـسـتـان کـه تـراسـتز حسن و لطف کسی را نباشد آن که تراستگـمـان مـبـر کـه شـود مـنـقـطـع بـدادن جـانتــعـلـق دل از آن روی دلـسـ…
| تـبـارک الله از آن روی دلـسـتـان کـه تـراسـت | ز حسن و لطف کسی را نباشد آن که تراست |
| گـمـان مـبـر کـه شـود مـنـقـطـع بـدادن جـان | تــعـلـق دل از آن روی دلـسـتــان کـه تــراسـت |
| بـخـنـده ای بـت بــادام چـشـم شـیـریـن لـب | شـکـر بـریـزد از آن پـسـتـه دهـان کـه تـراسـت |
| ز جــوهـری کـه تــرا آفـریـده انـد ای دوســت | چگونه جـسم بـود آن تـن چو جـان که تـراست |
| ز راه چــشـم بــدل مـی رســد خــدنـگ مـژه | مـرا مـدام ز ابــروی چـون کـمـان کـه تــراسـت |
| چه خوش بود که چو من طوطیی شکر چیند | بـبـوسـه زآن لب لعل شـکرفشـان که تـراسـت |
| بـغـیر سـاغـر مـی کـش بـر تـو آبـی هـسـت | بـبـوسه یی نرسد کس از آن لبـان که تـراست |
| اگــر کــمــر بــگــشــایـی و زلــف بــاز کــنـی | مـیان مـوی تـو گـم گـردد آن میان کـه تـراسـت |
| چــو عـنـدلـیـب مـرا صـد هـزار دسـتــانـسـت | بـوصف آن دو رخ همچـو گلسـتـان که تـراسـت |
| صــبـــا بـــیــامــد و آورد بـــوی تــو، گــفــتــم | هزار جـان بـدهم من بـدین نشـان که تـراسـت |
| بــیـا کـه هـیـچ کـس امـروز سـیـف فـرغـانـی | نـدارد آب سـخـن ایـنـچـنـین روان کـه تـراسـت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
