چـو رسـتـم بـدر شـد ز پـرده سـرایزمـانـی هـمـی بــود بــر در بــه پـایبـه کـریـاس گـفـت ای سـرای امـیـدخـنـک روز کـانـدر تــو بــد جـمـشـیـدهــمــایـو…
| چـو رسـتـم بـدر شـد ز پـرده سـرای | زمـانـی هـمـی بــود بــر در بــه پـای |
| بـه کـریـاس گـفـت ای سـرای امـیـد | خـنـک روز کـانـدر تــو بــد جـمـشـیـد |
| هــمــایـون بــدی گــاه کــاوس کــی | هـمــان روز کــیـخــســرو نـیـک پــی |
| در فـرهـی بــر تــو اکـنـون بــبــسـت | که بـر تـخـت تـو ناسـزایی نشـسـت |
| شـنـید این سـخـنـهـا یل اسـفـنـدیار | پـــیـــاده بــــیـــامـــد بــــر نـــامـــدار |
| بـه رستـم چنین گفت کای سرگرای | چـرا تـیـز گـشـتـی بــه پـرده سـرای |
| ســزد گـر بــریـن بــوم زابــلـســتــان | نـهـد دانـشــی نـام غــلـغـلـســتــان |
| کـه مـهمـان چـو سـیر آید از مـیزبـان | بــه زشــتــی بــرد نــام پــالــیـزبــان |
| ســـراپـــرده را گــفـــت بـــد روزگـــار | کـه جـمـشـیـد را داشـتـی بــر کـنـار |
| هـمــان روز کــز بــهــر کــاوس شــاه | بــــدی پـــرده و ســـایـــه بــــارگـــاه |
| کـجــا راه یـزدان هـمـی بــازجــسـت | همی خـواسـتـی اخـتـران را درست |
| زمـیـن زو ســراســر پــرآشــوب بــود | پــر از خـنـجــر و غـارت و چــوب بــود |
| کنون مایه دار تـو گشـتـاسـپ اسـت | به پیش وی اندر چو جاماسپ است |
| نشستـه بـه یک دست او زردهشت | که بـا زند واست آمدست از بـهشت |
| بــه دیـگـر پــشــوتــن گـو نـیـک مـرد | چـشیده ز گیتـی بـسی گرم و سرد |
| بــه پــیـش انـدرون فـرخ اسـفـنـدیـار | کـــزو شـــاد شـــد گـــردش روزگـــار |
| دل نــیــک مــردان بـــدو زنــده شــد | بـد از بـیـم شـمـشـیـر او بـنـده شـد |
| بـــیــامـــد بـــدر پـــهـــلـــوان ســـوار | پـس انـدر هـمـی دیدش اسـفـنـدیار |
| چـو بـرگشـت ازو بـا پـشـوتـن بـگفت | کـه مـردی و گـردی نـشـاید نـهـفـت |
| نـدیـدم بــدیـن گـونـه اسـپ و سـوار | نــدانــم کــه چــون خــیـزد از کــارزار |
| یکـی ژنـده پـیل اسـت بـر کـوه گـنگ | اگـر بــا سـلـیـح انـدر آیـد بــه جـنـگ |
| اگـــر بـــا ســـلـــیــح نــبـــردی بـــود | هــمـــانــا کـــه آیــیــن مــردی بـــود |
| بــه بــالـا هـمـی بــگـذرد فــر و زیـب | بـتـرسـم کـه فـردا بــبـیـنـد نـشـیـب |
| هـمـی ســوزد از مــهـر فــرش دلــم | ز فـــرمـــان دادار دل نـــگـــســـلـــم |
| چـــو فـــردا بـــیـــایــد بـــه آوردگـــاه | کــنــم روز روشــن بـــروبـــر ســیــاه |
| پـشـوتـن بـدو گـفـت بـشـنو سـخـن | هـمــی گــویـمــت ای بــرادر مــکــن |
| تــرا گـفـتــم و بــیـش گـویـم هـمـی | کـه از راسـتـی دل نـشـویـم هـمـی |
| مـــیـــازار کــــس را کــــه آزاد مــــرد | ســـر انـــدر نـــیـــارد بــــه آزار و درد |
| بــخـسـب امـشـب و بــامـداد پــگـاه | بـــرو تــا بـــه ایــوان او بــی ســپــاه |
| بــــایـــوان او روز فــــرخ کــــنــــیــــم | سـخـن هـرچ گـویـنـد پـاسـخ کـنـیـم |
| هـمـه کـار نـیـکـوسـت زو در جــهـان | مـــیــان کـــهــان و مـــیــان مـــهــان |
| هـمـی ســر نـپــیـچــد ز فـرمـان تــو | دلـش راسـت بـیـنـم بــه پـیـمـان تـو |
| تو با او چه گویی به کین و به خشم | بـشوی از دلت کین وز خشم چـشم |
| یـکـی پــاســخ آوردش اســفــنـدیـار | کـه بـر گوشـه گلسـتـان رسـت خـار |
| چــنـیـن گـفــت کـز مـردم پــاک دیـن | هـمــانـا نـزیـبــد کــه گــویـد چــنـیـن |
| گــر ایــدونــک دســتــور ایــران تــوی | دل و گـوش و چــشـم دلـیـران تــوی |
| هــمــی خــوب داری چــنــیــن راه را | خــــــــــــرد را و آزردن شـــــــــــاه را |
| هـمـه رنـج و تـیـمـار مـا بــاد گـشـت | هـمـان دیـن زردشـت بـیـداد گـشـت |
| کـه گـوید کـه هـر کـو ز فـرمـان شـاه | بــپــیــچــد بــه دوزخ بــود جــایــگــاه |
| مــرا چــنــد گــویـی گــنـهـکــار شــو | ز گـفـتــار گـشـتــاســپ بــیـزار شـو |
| تـو گویی و من خـود چـنین کی کـنم | کــه از رای و فــرمــان او پــی کــنــم |
| گـر ایـدونـک تـرسـی هـمـی از تـنـم | مــن امــروز تــرس تــرا بــشــکــنــم |
| کـسـی بـی زمـانه بـه گـیتـی نـمـرد | نــمــرد آنــک نــام بــزرگــی بـــبـــرد |
| تـو فـردا بـبـینی که بـر دشـت جـنگ | چـه کـار آورم پـیـش چـنـگـی پـلـنـگ |
| پــشــوتــن بــدو گـفـت کـای نـامـدار | چــنـیـن چــنـد گــویـی تــو از کــارزار |
| کـه تـا تـو رسـیـدی بـه تـیر و کـمـان | نـبــد بــر تــو ابــلـیـس را ایـن گـمـان |
| بــــه دل دیـــو را راه دادی کــــنــــون | هـمـی نـشـنـوی پـنـد این رهنـمـون |
| دلـت خـیـره بـینـم هـمـی پـر سـتـیز | کــنـون هـرچ گــفــتــم هـمـه ریـزریـز |
| چـــگــونــه کـــنــم تـــرس را از دلــم | بـدین سـان کز اندیشـه ها بـگسـلم |
| دو جـنـگـی دو شـیـر و دو مـرد دلـیـر | چـه دانـم کـه پـشـت کـه آیـد بـه زیر |
| ورا نـــامـــور هــیــچ پـــاســـخ نـــداد | دلش گـشـت پـر درد و سـر پـر ز بـاد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
