دبــیـر جـهـانـدیـده را پــیـش خـوانـدبـران پـیشـگـاه بـزرگـی نـشـانـدبــفـرمـود تـا نـامـه پــاسـخ نـوشـتبـیاراسـت چـون مرغزار بـهشـتز بـس بـنـد و پـ…
| دبــیـر جـهـانـدیـده را پــیـش خـوانـد | بـران پـیشـگـاه بـزرگـی نـشـانـد |
| بــفـرمـود تـا نـامـه پــاسـخ نـوشـت | بـیاراسـت چـون مرغزار بـهشـت |
| ز بـس بـنـد و پـیونـد و نیکـو سـخـن | ازان روز تــــا روزگــــار کــــهــــن |
| چـوگشت از نوشتـن نویسـنده سیر | نـگـه کـرد قـیـصـر سـواری دلـیـر |
| سـخـن گـوی و روشـن دل و یادگـیر | خـردمـنـد و گـویـا و گـرد و دبــیـر |
| بـدو گـفـت رو پـیش خـسـرو بـگـوی | که ای شـاه بـینا دل و راه جـوی |
| مرا هم سلیحست و هم زر به گنج | نـیـاورد بــایـد کـسـی را بـه رنـج |
| وگـر نـیـسـتــیـمـان ز هـر کـشـوری | درم خـواسـتـیمی ز هر مـهتـری |
| بــدان تــا تـواز روم بــا کـام خـویـش | به ایران گذشتی به آرام خویش |
| مــبــاش انــدریــن بــوم تــیــره روان | چـنـیـن اسـت کـردار چــرخ روان |
| کـه گاهی پـناهسـت و گاهی گزند | گـهی بـا زیانیم و گـه سـودمـنـد |
| کـنـون تــا ســلـیـح و ســپــاه و درم | فــراز آورم تـــو نــبـــاشـــی دژم |
| بــر خــســرو آمـد فــرســتــاده مـرد | سـخـنهای قـیصـر همـه یاد کـرد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
