نــگــارا تــا تــرا دیـدم دل انــدر کــس نــمــی بــنــدمز خـوبـان مـنقـطـع کـردی بـری از خـویش و پـیوندمبـــجــز تــو گــر دل و جــان را بـــود آرام…
| نــگــارا تــا تــرا دیـدم دل انــدر کــس نــمــی بــنــدم | ز خـوبـان مـنقـطـع کـردی بـری از خـویش و پـیوندم |
| بـــجــز تــو گــر دل و جــان را بـــود آرام و پــیــونــدی | دگــر بــا دل نــیـارامــم دگــر بــا جــان نــپــیـونــدم |
| تـو داری روی همچـون گـل من شـوریده چـون بـلـبـل | بـرنـگـی از تـو خـشـنـودم بـبـویی از تـو خـرسـنـدم |
| تـو خورشیدی ز من پـنهان و من بـا اشک چون بـاران | گهی چون ابر می گریم گهی چون برق می خندم |
| چـنان از آب چـشـمم تـر کـه همچـون عـود در مجـمر | نـسـوزم گـر بـیـنـدازی در آتـش هـمـچـو اسـپـنـدم |
| درخـت صـبـر بـنـشـانـدم، چـو دیـدم مـرغ دل بـی تـو | بــشــاخ او تــعــلـق کــرد، از آنـش بــیـخ بــرکـنـدم |
| بـلطف و حـسن و زیبـایی و عشق و صبـر و شیدایی | تـرا شـیرین نبـاشـد مثـل و خـسـرو نیسـت مانندم |
| اگر چـون دوسـتـان بـر من کـنی امری بـجـان (و تـن) | ز تـو ای دلستـان بـر من چـه حکم آید که نپـسندم |
| مـگـر خــورشـیـد روی تــو شــعـاعـی بــر مـن انـدازد | که بـر خاک درت خود را بـسی چـون سایه افگندم |
| ز بـخت این چشم می دارم کزین پـس شاخ نومیدی | نــیــارد تــخــم امــیــدی کــه انــدر دل پــراگــنــدم |
| ز اسـتـاد و پـدر مـیراث و عـلـمـم هسـت عـشـق تـو | اگــر نــااهـل شــاگــردم و گــر نــاجــنـس فــرزنـدم |
| هـمـه دیـوانـگـان را بــنـد زنـجــیـرسـت و ایـن طـرفـه | کـه در زنـجـیـر عـشـق تــو دل دیـوانـه شـد بــنـدم |
| درین عشقی ز جان خوشتر مرا از صد جهان خوشتر | عـدوی جـان سـتـان خـوشـتـر زیاری کو دهد پـندم |
| بــکــوی ســیــف فــرغــانــی اگــر آیـی بــصــد نــاز آ | خـــرامــان از درم بـــاز آ کـــت از جـــان آرزومــنــدم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
