چو بـنشست بـر تـخت شاه اردشیراز ایــران بـــرفــتــنــد بــرنــا و پــیــربــســی نـامـداران گــشــتــه کــهـنبــدان تــا چــگـونـه سـرآیـد سـخـنزبـــ…
چو بـنشست بـر تـخت شاه اردشیر | از ایــران بـــرفــتــنــد بــرنــا و پــیــر |
بــســی نـامـداران گــشــتــه کــهـن | بــدان تــا چــگـونـه سـرآیـد سـخـن |
زبـــان بـــرگــشــاد اردشــیــر جــوان | چـنـین گـفـت کـای کـار دیـده گـوان |
هر آنکس که برگاه شاهی نشست | گـشـاده زبـان بـاد و یـزدان پـرسـت |
بــر آیـیـن شــاهـان پــیـشـیـن رویـم | هــمــان از پــس فــره و دیـن رویــم |
ز یــزدان نــیــکــی دهــش یــاد بـــاد | هــمــه کـــار و کــردار مــا داد بـــاد |
پــرسـتــنـدگـان راهـمـه بــرکـشـیـم | سـتـمگارگان را بـه خـون درکـشـیم |
بـسـی کس بـه گفـتـارش آرام یافت | از آرام او هــرکــســی کــام یـافــت |
بــه پـیـروز خـسـرو سـپــردم سـپــاه | که از داد شادست و شادان ز شاه |
بــه ایـران چـو بــاشـد چـنـو پـهـلـوان | بــمــانــیــد شــادان و روشــن روان |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج