ای بــهـشـتـی رخ طـوبــی قـد خـورشـیـد لـقـابـشنو این بـیت خوش از خـسرو جـاوید لقا« تــو اگــر پــای بــه دشــت آری شــیــران دژمبــگـریـزنـد ز پ…
| ای بــهـشـتـی رخ طـوبــی قـد خـورشـیـد لـقـا | بـشنو این بـیت خوش از خـسرو جـاوید لقا |
| « تــو اگــر پــای بــه دشــت آری شــیــران دژم | بــگـریـزنـد ز پــیـش تــو چــو آهـوی خـتــا» |
| بـا دو زلفت سخـن از مشک خـتـن محـض غلط | با دو چشمت مثل از آهوی چین عین خطا |
| چشم پر خواب تو هم خسته و هم خسته نواز | زلف پـر تـاب تو هم عقده و هم عقده گشا |
| هم فـکندی سـر یک قـوم بـه شـمشـیر سـتـم | هم شکستـی دل یک جمع بـه بـازوی جفا |
| مــدعــا در دل مــن هـیـچ نــمــانــد از دهــنــت | بـس که دشـنام شـنیدم بـه مکـافـات دعـا |
| دوش حـــرفـــی زدم از گــوشـــه بـــه چـــمــن | تـا ننازد پـس از این نرگس بـی شرم و حیا |
| خــون مـژگــان تــو امـروز گـذشــت از ســر مـن | تــا دگــر پــا نـگــذارم بــه ســر کــوی وفــا |
| دسـت خـالی نتـوان رفـت بـه خـاک در دوسـت | قـدمـی هـمـرهـم ای چـشـم گـهـربـار بـیـا |
| بــر ســر طــالـب اگــر تــیـغ بــبــارد ز ســپــهـر | نـکـنـد دامـن مـطـلـوب خـود از چــنـگ رهـا |
| بــی دل شــیـفـتــه هـرگـز نـخــروشــد ز گـزنـد | عــاشــق دلـشــده هـرگـز نـگــریـزد ز بــلـا |
| گــر فــروغــی لــب خــســرو مــددی نـنـمــایـد | مـن کـجـا نـکـتـه شـیـریـن شـکـربــار کـجـا |
| شــرف کــعــبــه اســلــام مــلــک نــاصــردیــن | آن کـه جـان آمده در حـضـرتـش از بـهر فـدا |
| آن شـهـنـشـاه کـرم پـیشـه کـه بـر خـاک درش | شــیـوه بــنــده بــود گــاه دعــا، گــاه ثــنــا |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
