فـریدون چـو شـد بـر جـهان کـامگـارنـدانسـت جـز خـویشـتـن شـهریاربـه رسـم کـیان تـاج و تـخـت مـهیبـیـاراسـت بـا کـاخ شـاهـنـشـهـیبــه روز خــجــسـتــه …
| فـریدون چـو شـد بـر جـهان کـامگـار | نـدانسـت جـز خـویشـتـن شـهریار |
| بـه رسـم کـیان تـاج و تـخـت مـهی | بـیـاراسـت بـا کـاخ شـاهـنـشـهـی |
| بــه روز خــجــسـتــه سـر مـهـرمـاه | بـه سـر بـر نـهـاد آن کـیانـی کـلـاه |
| زمـانـه بــی انـدوه گـشـت از بــدی | گــرفــتـــنــد هــر کــس ره ایــزدی |
| دل از داوریــهـــا بـــپـــرداخـــتـــنـــد | بـه آیین یکی جـشـن نو سـاخـتـند |
| نـشـســتــنـد فـرزانـگـان شــادکـام | گـرفــتــنـد هـر یـک ز یـاقـوت جــام |
| مــی روشــن و چـــهــره شــاه نــو | جـــهــان نــو ز داد و ســر مــاه نــو |
| بــفــرمــود تــا آتــش افــروخــتــنــد | همـه عـنـبـر و زعـفـران سـوخـتـند |
| پــرسـتـیـدن مـهـرگـان دیـن اوسـت | تـن آسـانی و خـوردن آیین اوسـت |
| اگــر یــادگــارســـت ازو مــاه مــهــر | بـکـوش و بـه رنج ایچ منمـای چـهر |
| ورا بــد جــهـان ســالـیـان پــانـصــد | نــیــفــکــنــد یـک روز بــنــیــاد بــد |
| جـهان چـون بـرو بـر نماند ای پـسـر | تـو نـیـز آز مـپـرسـت و انـده مـخـور |
| نمـانـد چـنین دان جـهان بـرکـسـی | درو شـادکـامـی نـیـابــی بــســی |
| فــرانــک نــه آگــاه بــد زیـن نــهــان | کـه فـرزنـد او شـاه شـد بـر جـهـان |
| ز ضحـاک شد تـخـت شـاهی تـهی | ســـرآمـــد بـــرو روزگـــار مـــهـــی |
| پــس آگــاهـی آمــد ز فــرخ پــســر | بــه مـادر کـه فـرزنـد شــد تــاجــور |
| نیایش کنان شد سر و تن بشست | بـه پـیش جـهانـداور آمـد نـخـسـت |
| نهاد آن سـرش پـسـت بـر خـاک بـر | همی خـواند نفرین بـه ضـحـاک بـر |
| هـمـی آفــریـن خــوانـد بــر کـردگـار | بـــرآن شـــادمــان گــردش روزگــار |
| وزان پـس کـسـی را که بـودش نیاز | هـمـی داشـت روز بـد خـویـش راز |
| نـهانـش نـوا کـرد و کـس را نـگـفـت | هـمـان راز او داشــت انـدر نـهـفـت |
| یکی هفتـه زین گونه بـخـشید چـیز | چنان شد که درویش نشناخت نیز |
| دگـر هـفـتــه مـر بــزم را کـرد ســاز | مــهـانـی کــه بــودنـد گــردن فــراز |
| بیاراست چون بـوستان خان خویش | مـهان را همه کـرد مهمـان خـویش |
| وزان پــس هـمــه گــنــج آراســتــه | فــراز آوریــده نــهــان خـــواســتـــه |
| هـمـان گـنـجـهـا راگـشـادن گـرفـت | نــهــاده هــمــه رای دادن گــرفــت |
| گـــشـــادن در گـــنــج را گـــاه دیــد | درم خوار شد چـون پـسر شاه دید |
| هـمــان جــامـه و گــوهـر شــاهـوار | هـمـان اسـپ تـازی بـه زرین عـذار |
| همان جوشن و خود و زوپـین و تـیغ | کــلـاه و کــمـر هـم نـبــودش دریـغ |
| هـمـه خـواسـتـه بـر شـتـر بـار کـرد | دل پـــاک ســوی جــهــانــدار کــرد |
| فــرســتــاد نــزدیـک فــرزنــد چــیــز | زبــانـی پــر از آفـریـن داشــت نـیـز |
| چـو آن خـواسـتـه دیـد شـاه زمـیـن | بــپــذرفــت و بــر مـام کـرد آفــریـن |
| بــزرگـان لـشـگـر چـو بـشـنـاخـتـنـد | بــر شــهـریـار جــهــان تــاخــتــنــد |
| کـه ای شـاه پــیـروز یـزدانـشـنـاس | سـتـایـش مـر او را زویـت سـپـاس |
| چـنـیـن روز روزت فـزون بــاد بــخـت | بـد انـدیشـگـان را نگـون بـاد بـخـت |
| تـــرا بـــاد پـــیـــروزی از آســـمـــان | مـبــادا بــجــز داد و نـیـکـی گـمـان |
| وزان پـس جـهاندیدگان سـوی شاه | ز هـر گـوشــه ای بــرگـرفـتــنـد راه |
| هـمــه زر و گــوهـر بــرآمــیـخــتــنـد | بــه تــاج سـپــهـبــد فـرو ریـخـتـنـد |
| همـان مـهـتـران از همـه کـشـورش | بــدان خــرمـی صـف زده بــر درش |
| ز یـزدان هـمـی خـواسـتـنـد آفـریـن | بـران تـاج و تـخـت و کـلـاه و نـگـین |
| همه دسـت بـرداشـتـه بـه آسـمان | همی خـواندندش بـه نیکـی گـمان |
| کـه جــاویـد بــادا چــنـیـن شـهـریـار | بـــرومــنــد بـــادا چــنــیــن روزگــار |
| وزان پـس فـریـدون بــه گـرد جـهـان | بــگــردیـد و دیـد آشــکــار و نــهـان |
| هــران چــیــز کــز راه بـــیــداد دیــد | هـر آن بـوم و بــرکـان نـه آبــاد دیـد |
| به نیکی بـبـست از همه دست بـد | چــنـانـک از ره هـوشــیـاران ســزد |
| بـیاراسـت گـیتـی بـسـان بـهـشـت | بـه جـای گیا سـرو گلبـن بـکـشـت |
| از آمـل گـذر ســوی تــمـیـشـه کـرد | نشـسـت اندر آن نامور بـیشـه کرد |
| کجـا کز جـهان گوش خـوانی همی | جـز این نـیز نـامـش نـدانـی همـی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
