فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 5 اردیبهشت 1404

پایگاه خبری شاعر

مـنـوچــهـر یـک هـفـتــه بــا درد بــوددو چــشـمـش پــر آب و رخـش زرد بــودبــهـشـتــم بــیـامـد مـنـوچـهـر شـاهبــســر بـــر نــهــاد آن کــیــانــی …

مـنـوچــهـر یـک هـفـتــه بــا درد بــود دو چــشـمـش پــر آب و رخـش زرد بــود
بــهـشـتــم بــیـامـد مـنـوچـهـر شـاه بــســر بـــر نــهــاد آن کــیــانــی کــلــاه
هــمـــه پـــهــلـــوانــان روی زمــیــن بـــرو یــکـــســـره خـــوانــدنــد آفـــریــن
چـو دیهـیـم شـاهـی بـسـر بـر نـهـاد جــهــان را ســراســر هــمــه مــژده داد
بـــه داد و بــه آیــیــن و مــردانــگــی بـــه نــیــکــی و پـــاکــی و فــرزانــگــی
مـنم گـفـت بـر تـخـت گـردان سـپـهر همم خشم و جنگست و هم داد و مهر
زمـیـن بــنـده و چــرخ یـار مــنـســت ســـر تـــاجـــداران شــکــار مــنــســـت
هـمــم دیـن و هـم فــره ایـزدیـســت هـمـم بـخـت نـیکـی و هم بـخـردیسـت
شــب تــار جــویــنــده کــیــن مــنــم هــمـــان آتـــش تـــیــز بـــرزیــن مـــنــم
خـداونـد شـمـشـیـر و زریـنـه کـفـش فـــــرازنــــده کـــــاویــــانــــی درفـــــش
فـــروزنـــده مـــیــغ و بـــرنــده تـــیــغ بـــجـــنــگ انــدرون جـــان نــدارم دریــغ
گــه بــزم دریـا دو دســت مــنـســت دم آتــش از بــر نـشــســت مــنــســت
بــدان را ز بــد دســت کــوتــه کــنـم زمــیــن را بــکــیـن رنــگ دیــبــه کــنــم
گــرایــنــده گــرز و نــمــایــنــده تـــاج فـــروزنــده مــلـــک بـــر تـــخـــت عـــاج
ابــا ایـن هــنــرهــا یـکــی بــنــده ام جـــهــان آفـــریــن را پـــرســـتـــنــده ام
هـمـه دســت بــر روی گـریـان زنـیـم هــمــه داســـتـــانــهــا ز یــزدان زنــیــم
کـزو تـاج و تـخـتـسـت ازویـم سـپــاه ازویـــم ســـپـــاس و بــــدویـــم پـــنـــاه
بـــــراه فـــــریـــــدون فـــــرخ رویــــم نــیــامــان کــهــن بـــود گــر مــا نــویــم
هر آنکـس که در هفـت کشـور زمین بــــگــــردد ز راه و بـــــتــــابــــد ز دیــــن
نــــمــــایـــنــــده رنــــج درویــــش را زبــــون داشـــتـــن مـــردم خـــویـــش را
بـرافـراخـتـن سـر بـه بـیشـی و گـنج بـــه رنــجـــور مــردم نــمـــایــنــده رنــج
همـه نـزد مـن سـر بـه سـر کـافـرنـد وز آهـــرمـــن بـــدکـــنـــش بـــدتـــرنـــد
هر آن کـس که او جـز بـرین دین بـود ز یــزدان و از مـــنـــش نـــفـــریــن بـــود
وزان پـس بـه شـمشیر یازیم دسـت کـنم سـر بـه سـر کـشـور و مرز پـسـت
هــمـــه پـــهــلـــوانــان روی زمــیــن مـــنــوچـــهــر را خـــوانـــدنـــد آفـــریــن
کــه فــرخ نــیـای تــو ای نـیـکــخــواه تـــرا داد شـــاهــی و تـــخـــت و کــلــاه
تــــرا بــــاد جـــاویـــد تــــخـــت ردان هـــمـــان تـــاج و هــم فـــره مـــوبـــدان
دل مـا یـکـایـک بــه فــرمـان تــســت هـمــان جــان مــا زیـر پــیـمـان تــســت
جـهان پـهلوان سام بـر پـای خـاست چـنـیـن گـفـت کـای خـسـرو داد راسـت
ز شـاهـان مـرا دیـده بــر دیـدنـســت ز تـــو داد و ز مــا پـــســنــدیــدنــســـت
پـــدر بـــر پـــدر شــاه ایــران تــویــی گـــزیــن ســـواران و شـــیــران تـــویــی
تـــرا پـــاک یـــزدان نـــگـــه دار بــــاد دلــت شــادمــان بـــخــت بـــیــدار بـــاد
تـــو از بـــاســـتـــان یــادگــار مــنــی بـــه تـــخـــت کئی بـــر بـــهــار مـــنــی
بــه رزم انــدرون شــیـر پــایـنــده ای بــه بـــزم انــدرون شــیــد تــابــنــده ای
زمــیـن و زمــان خــاک پــای تــو بــاد هـمــان تــخــت پــیـروزه جــای تــو بــاد
تو شستی به شمشیر هندی زمین بــه آرام بـــنــشــیــن و رامــش گــزیــن
ازین پـس هـمـه نـوبـت مـاسـت رزم تـرا جـای تـخـت اسـت و شـادی و بــزم
شــوم گــرد گــیـتــی بــرآیـم یـکــی ز دشـــمـــن بــــبـــنـــد آورم انـــدکـــی
مـــرا پـــهــلـــوانــی نــیــای تـــو داد دلــــم را خــــرد مــــهـــر و رای تــــو داد
بــرو آفــریــن کــرد بــس شــهــریــار بـــســـی دادش از گـــوهــر شـــاهــوار
چـو از پــیـش تـخـتـش گـرازیـد سـام پـــســش پــهــلــوانــان نــهــادنــد گــام
خــرامــیــد و شــد ســوی آرامــگــاه هــمــی کــرد گــیــتــی بــه آیـیـن و راه

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج