کـنـون ای سـخـن گـوی بـیـدار مـغـزیـکــی داســتــانــی بــیآرای نــغــزسـخـن چــون بــرابــر شـود بــا خـردروان ســــرایـــنـــده رامـــش بــــردکـسـی…
کـنـون ای سـخـن گـوی بـیـدار مـغـز | یـکــی داســتــانــی بــیآرای نــغــز |
سـخـن چــون بــرابــر شـود بــا خـرد | روان ســــرایـــنـــده رامـــش بــــرد |
کـسـی را کـه اندیشـه ناخـوش بـود | بــدان نـاخـوشـی رای اوگـش بــود |
هـمـی خـویـشـتـن را چـلـیـپــا کـنـد | بــه پــیـش خــردمـنـد رســوا کـنـد |
ولـیکـن نـبـینـد کـس آهـوی خـویـش | تـرا روشـن آید همـه خـوی خـویش |
اگــر داد بـــایــد کــه مــانــد بــجــای | بــیآرای ازیـن پــس بــدانــا نـمــای |
چـو دانـا پـسـندد پـسـندیده گـشـت | به جوی تو در آب چون دیده گشت |
زگـفــتــار دهـقــان کـنـون داســتــان | تـو بـرخـوان و بـرگـوی بــا راسـتـان |
کـهن گـشـتـه این داسـتـانـهـا ز مـن | هـمـی نـو شـود بــر سـر انـجـمـن |
اگـــر زنـــدگــــانـــی بــــود دیـــریـــاز | بـــریــن ویــن خــرم بـــمــانــم دراز |
یـکــی مــیـوه داری بــمــانــد ز مــن | کـه نـازد هـمـی بــار او بــر چــمـن |
ازان پـس که بـنمود پـنچـاه و هشت | بـسـر بـر فراوان شگفتـی گذشـت |
هـمــی آز کــمــتــر نـگــردد بــســال | هـمـی روز جـویـد بــتـقـویـم و فـال |
چـه گـفـتـسـت آن مـوبــد پــیـش رو | کـه هرگـز نـگـردد کـهن گـشـتـه نو |
تو چندان که گویی سخن گوی باش | خـردمـند بـاش و جـهانـجـوی بـاش |
چـو رفـتــی سـر و کـار بــا ایـزدسـت | اگر نیک بـاشـدت جـای ار بـدسـت |
نـگـر تــا چــه کــاری هـمـان بــدروی | سخن هرچه گویی همان بـشنوی |
درشـتـی ز کـس نـشـنود نـرم گـوی | بـه جـز نـیکـویی در زمـانـه مـجـوی |
بــه گـفــتــار دهـقـان کـنـون بــازگـرد | نـگـر تــا چـه گـویـد سـرایـنـده مـرد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج