ز روی پـرده بـرافـگن که خـلق را عـیدسـتهــلـــال ابـــروی تـــو هــمــچـــو غـــره شـــوالمـحـیط لـطـف چـو دریا مـدام در موج اسـتمـــیـــان دایـــره ر…
ز روی پـرده بـرافـگن که خـلق را عـیدسـت | هــلـــال ابـــروی تـــو هــمــچـــو غـــره شـــوال |
مـحـیط لـطـف چـو دریا مـدام در موج اسـت | مـــیـــان دایـــره روی تــــو ز نـــقـــطــــه خــــال |
رخ تــو بـــر طــبــق روی تــو بـــدان مــانــد | کــه بـــر رخ گــل ســرخـــســـت روی لــالــه آل |
ز نـور چـهـره تــو پــرتــوی مـه و خـورشـیـد | ز قــوس ابــروی تــو گـوشــه یـی کـمـان هـلـال |
بپیش تست مکدر چو سیل و تیره چو زنگ | بـــروشـــنــی اگــر آیــیــنــه بـــاشـــد آب زلــال |
ز خــرقــهــا بــدر آیـنــد چــون کــنــد تأثــیـر | شـراب عـشـق تــو در صـوفـیـان صـاحــب حــال |
بــوصــف آن دهـن و لـب کـجــا بــود قـدرت | مـرا کــه لـکــنـت عــجــزســت در زبــان مـقــال |
گدای کـوی تـوام کـی بـود چـو من درویش | بــنـزد چــون تــو تــوانـگـر عـزیـز هـمـچــون مـال |
ز شـاخ بــیـد کـجـا بــاد زن کـنـد سـلـطـان | وگـر چــه مـروحـه گـردان تــرک اوسـت شـمـال |
چـو کـوزه ز آب وصـالـت دهـان مـن پــر کـن | بقطره یی دو که لب خشک مانده ام چو سفال |
رخ تــو دیـد و بــنـالــیـد ســیـف فــرغــانـی | چـو گـل شـکـفـت مـگـو عـنـدلـیب را کـه مـنـال |
بـیا کـه در شـب هـجـران تـو بـسـی دیدیم | «جــزای آنـکـه نـگـفــتــیـم شــکـر روز وصــال » |
هـلـال حـسـن بـعـهـد رخ تـو یـافـت کـمـال | کـه هـم جـمـال جـهـانـی و هـم جـهـان جـمـال |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج