چـو اسـکـنـدر آمـد بـه نزدیک فـوربــدیــد آن ســپــه ایــن ســپــه را ز دورخـروش آمـد و گـرد رزم او دو رویبـــرفــتـــنــد گــردان پـــرخـــاشــجـــوی…
| چـو اسـکـنـدر آمـد بـه نزدیک فـور | بــدیــد آن ســپــه ایــن ســپــه را ز دور |
| خـروش آمـد و گـرد رزم او دو روی | بـــرفــتـــنــد گــردان پـــرخـــاشــجـــوی |
| بـه اسپ و به نفط آتش اندر زدند | هــمــه لــشـــکــر فـــور بـــرهــم زدنــد |
| از آتـش بـرافـروخـت نـفـط سـیـاه | بــجــنـبــیـد ازان کـاهـنـیـن بــد ســپــاه |
| چـو پـیلـان بـدیـدنـد ز آتـش گـریـز | بــرفــتــنــد بــا لــشــکــر از جــای تــیـز |
| ز لشـکـر بـرآمد سـراسـر خـروش | بــه زخــم آوریـدنـد پــیـلــان بــه جــوش |
| چو خرطومهاشان بـر آتـش گرفت | بــمـانـدنـد زان پــیـلــبــانـان شــگــفــت |
| همـه لـشـکـر هنـد گـشـتـنـد بـاز | هــمــان ژنــده پـــیــلـــان گـــردن فـــراز |
| سـکـنـدر پـس لـشـکـر بــدگـمـان | هــمــی تــاخــت بــر ســان بـــاددمــان |
| چـنین تـا هوا نیلگون شد بـه رنگ | سـپــه را نـمـانـد آن زمـان جــای جـنـگ |
| جـهـانـجـوی بـا رومـیان هـمـگـروه | فــــرود آمــــد انـــدر مــــیـــان دو کــــوه |
| طـلـایه فـرسـتـاد هـر سـو بـه راه | همـی داشـت لـشـکـر ز دشـمـن نـگـاه |
| چو پـیدا شد آن شوشه تاج شید | جــهــان شــد بــســان بــلــور ســپــیـد |
| بـــرآمــد خـــروش از بـــر گـــاودم | دم نــای ســرغــیــن و رویــیــنــه خـــم |
| سپـه بـا سپـه جـنگ بـرساخـتـند | ســنــانــهـا بــه ابــر انــدر افــراخــتــنــد |
| ســکـنـدر بــیـامـد مـیـان دو صـف | یـکــی تــیـغ رومـی گــرفــتــه بــه کــف |
| ســواری فــرســتــاد نـزدیـک فـور | کـــه او را بـــخـــوانـــد بـــگـــویـــد ز دور |
| که آمد سـکـندر بـه پـیش سـپـاه | بـــه دیــدار جــویــد هــمــی بـــا تــو راه |
| سـخـن گوید و گـفـت تـو بـشـنود | اگــــر دادگــــویــــی بـــــدان بــــگــــرود |
| چـو بـشـنید زو فـور هندی بـرفـت | بــه پــیـش سـپــاه آمـد از قـلـب تــفـت |
| سـکـندر بـدو گـفـت کـای نـامـدار | دو لـشــکـر شـکـســتــه شــد از کـارزار |
| همی دام و دد مـغـز مـردم خـورد | همـی نعـل اسـپ اسـتـخـوان بـسـپـرد |
| دو مـردیـم هـر دو دلــیـر و جــوان | ســخــن گــوی و بــا مـغــز دو پــهـلـوان |
| دلـیران لـشـکـر همه کـشـتـه اند | وگـــر زنـــده از رزم بـــرگـــشـــتـــه انــد |
| چرا بهر لشکر همه کشتن است | وگــر زنــده از رزم بـــرگــشــتــن اســت |
| مـیـان را بـبـنـدیـم و جـنـگ آوریـم | چـو بــایـد کـه کـشـور بــه چـنـگ آوریـم |
| ز ما هرک او گـشـت پـیروز بـخـت | بــدو مـانـد ایـن لـشـکـر و تــاج و تـخـت |
| ز رومی سـخـنها چـو بـشـنید فور | خــــریـــدار شـــد رزم او را بــــه ســــور |
| تــن خـویـش را دیـد بــا زور شـیـر | یــکـــی بـــاره چـــون اژدهـــای دلـــیـــر |
| ســکـنـدر سـواری بــســان قـلـم | ســلــیــحــی ســبــک بـــادپــایــی دژم |
| بـدوگـفـت کـایـنـسـت آیـیـن و راه | بــگــردیــم یــک بـــا دگــر بــی ســپــاه |
| دو خـنجـر گرفـتـند هر دو بـه کـف | بــگــشــتــنــد چــنـدان مــیـان دو صــف |
| سکندر چو دید آن تن پـیل مست | یـکــی کــوه زیـر اژدهــایـی بــه دســت |
| بــه آورد ازو مـانـد انـدر شــگـفـت | غـمـی شـد دل از جـان خـود بــرگـرفـت |
| هـمـی گـشـت بــا او بـه آوردگـاه | خــروشــی بـــرآمــد ز پــشــت ســپــاه |
| دل فـور پــر درد شـد زان خــروش | بـران سو کشیدش دل و چـشم و گوش |
| سـکـنـدر چـو بـاد انـدر آمـد ز گـرد | بـــزد تــیــغ تــیــزی بـــران شــیــر مــرد |
| بــبــریـد پــی بــر بــر و گــردنــش | ز بـــالــا بـــه خــاک انــدر آمــد تـــنــش |
| سـر لشـکـر روم شـد بـه آسـمان | بـــرفـــتـــنــد گــردان لــشـــکـــر دمــان |
| یکـی کـوس بـودش ز چـرم هـژبـر | کــــه آواز او بــــرگـــذشــــتــــی ز ابــــر |
| بـــرآمــد دم بــوق و آواس کــوس | زمــیــن آهــنــیــن شــد هــوا آبــنــوس |
| بـران هم نشان هندوان رزمجـوی | بـــه تــنــگــی بــه روی انــدر آورده روی |
| خـروش آمد از روم کای دوسـتـان | ســـر مـــایـــه مـــرز هـــنـــدوســـتـــان |
| سر فور هندی بـه خـاک اندرست | تــن پــیــلــوارش بــه چــاک انــدرســت |
| شما را کنون از پـی کیست جنگ | چـنین زخـم شـمـشـیر و چـنـدین درنگ |
| سکندر شما را چـنان شد که فور | ازو جــســت بــایـد هـمــی رزم و ســور |
| بــرفــتــنـد گـردان هـنـدوســتــان | بـــه آواز گــشــتـــنــد هــمــداســـتـــان |
| تــن فـور دیـدنـد پــر خـون و خـاک | بــر و تـنـش کـرده بـه شـمـشـیـر چـاک |
| خـروشـی بـرآمد ز لـشـکـر بـه زار | فــــرو ریــــخــــتـــــنــــد آلــــت کــــارزار |
| پــر از درد نـزدیـک قـیـصـر شـدنـد | پــر از نــالــه و خــاک بــر ســر شــدنــد |
| ســکــنـدر ســلـیـح گـوان بــازداد | بــــه خــــوبــــی ز هـــرگـــونـــه آواز داد |
| چنین گفت کز هند مردی بـه مرد | شــمــا را بــه غــم دل نـبــایـد ســپــرد |
| نوزاش کـنون مـن بـه افـزون کـنم | بــکـوشــم کـه غــم نـیـز بــیـرون کــنـم |
| بـبـخـشـم شـما را همه گنج اوی | حــرامــســت بــر لــشــکــرم رنــج اوی |
| هـمـه هـنـدوان را تــوانـگـر کــنـم | بــکـوشـم کـه بــا تـخـت و افـسـر کـنـم |
| وزان جـایـگـه شـد بــر تـخـت فـور | بـران جـشـن مـاتـم بـرین جـشـن سـور |
| چـنین است رسم سرای سـپـنج | بــخــواهـد کــه مـانـی بــدو در بــه رنـج |
| بــخـور هـرچ داری مـنـه بــازپــس | تــو رنـجــی چــرا مـانـد بــایـد بــه کـس |
| همی بـود بـر تـخـت قیصـر دو ماه | بــبــخـشـیـد گـنـجـش هـمـه بـر سـپـاه |
| یکـی بـا گـهر بـود نامـش سـورگ | ز هـنــدوســتــان پــهـلــوانـی ســتــرگ |
| سر تخت شاهی بـدو داد و گفت | کــه دیـنــار هـرگــز مــکــن در نــهـفــت |
| بــبــخـش و بـخـور هـرچ آیـد فـراز | بــدیـن تــاج و تــخـت سـپــنـجـی مـنـاز |
| کـه گـاهی سـکـندر بـود گـاه فـور | گهی درد و خشمست و گه کام و سور |
| درم داد و دیــنــار لــشـــکــرش را | بــــیـــاراســـت گـــردان کـــشـــورش را |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
