فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 29 فروردین 1404

پایگاه خبری شاعر

دگـر هـفـتـه تـنـهـا بـه نـخـچـیـر شـددژم بــود بـــا تــرکــش و تــیــر شــدز خـورشـید تـابـنده شـد دشـت گـرمسـپـهـبــد ز نـخـچـیـر بـرگـشـت نـرمســـ…

دگـر هـفـتـه تـنـهـا بـه نـخـچـیـر شـد دژم بــود بـــا تــرکــش و تــیــر شــد
ز خـورشـید تـابـنده شـد دشـت گـرم سـپـهـبــد ز نـخـچـیـر بـرگـشـت نـرم
ســـوی کــاخ بـــازارگــانــی رســیــد بـه هر سـو نگـه کـرد و کـس را نـدید
بــبــازارگــان گــفــت مــا را ســپــنـج تــوان داد کــز مــا نـبــیـنـی تــو رنـج
چــــو بــــازارگـــانـــش فـــرود آوریـــد مـر او را یـکــی خــوابــگــه بــرگــزیـد
هــمــی بـــود نــالــان ز درد شــکــم بـــه بـــازارگـــان داد لـــخـــتـــی درم
بــدو گــفــت لـخــتــی نـبــیـد کــهـن ابـــا مــغـــز بـــادام بـــریــان بـــکـــن
اگـر خــانـگـی مـرغ بــاشـد رواســت کـــزیــن آرزوهــا دلــم را هــواســـت
نـــیـــاورد بـــازارگـــان آنـــچ گـــفـــت نـبــد مـغــز بــادامــش انـدر نـهـفــت
چـو تــاریـک شـد مـیـزبــان رفـت نـرم یــکــی مــرغ بـــریــان بــیــاورد گــرم
بـیـاراسـت خـوان پـیـش بــهـرام بــرد بــه بــازارگــان گــفــت بــهــرام گــرد
کــه از تــو نـبــیـد کـهـن خــواســتــم زبــان را بــه خــواهـش بــیـاراسـتــم
نـــــــیــــــاوردی و داده بـــــــودم درم کــه نــالــنــده بـــودم ز درد شـــکــم
چـنـیـن داد پـاسـخ کـه ای بــی خـرد نــــداری خـــــرد کـــــو روان پـــــرورد
چـــو آوردم ایــن مــرغ بـــریــان گــرم فزون خـواسـتـن نیسـت آیین و شرم
چـو بــشـنـیـد بـهـرام زو ایـن سـخـن بــــشــــد آرزوی نـــبــــیـــد کـــهـــن
پـشیمان شد از گفت خود نان بـخورد بـــرو نــیــز یــاد گــذشـــتـــه نــکــرد
چـو هـنـگـامـه خـوابـش آمـد بـخـفـت بــه بــازارگــان نـیـز چــیـزی نـگـفــت
ز دریـای جـوشـان چـو خـور بــردمـیـد شــد آن چــادر قــیــرگــون نــاپــدیــد
هـمــی گــفــت پــرمــایـه بــازارگــان بــه شــاگــرد کــای مــرد نــاکــاردان
مــران مــرغ کــارزش نــبــد یــک درم خــریـدی بــه افـزون و کـردی سـتــم
گــر ارزان خــریــدی ابـــا ایــن ســوار نــبـــودی مــرا تـــیــره شــب کــارزار
خــریـدی مـر او را بــه دانـگـی پــنـیـر بـدی بـا مـن امـروز چـون آب و شـیـر
بـدو گـفـت اگـر این نـه کـار مـنـسـت چـنان دان کـه مرغ از شـمار منسـت
تـو مـهـمـان مـن بــاش بـا ایـن سـوار بــدیـن مــرغ بــا مــن مــکــن کــارزار
چـو بـهرام بـرخـاست از خـواب خوش بــشــد نــزد آن بـــاره دســت کــش
کـه زیـن بــرنـهـد تــا بــه ایـوان شـود کـلـاهـش ز ایـوان بــه کـیـوان شــود
چـو شـاگـرد دیدش بـه بـهـرام گـفـت کـه امروز بـا من بـه بـد بـاش جـفـت
بـشد شاه و بـنشست بـر تخت اوی شـگـفـتــی فـرومـانـد از بــخــت اوی
جــوان رفــت و آورد خــایـه دویـســت به استاد گفت ای گرامی مه ایست
یــکــی مــرغ بـــریــان بـــا نــان گــرم نـــبـــیـــد کـــهـــن آر و بـــادام نـــرم
بــشـد نـزد بــهـرام گـفـت ای ســوار همی خـایه کردی تـو دی خـواسـتـار
کـــنـــون آرزوهـــا بــــیـــاریـــم گـــرم هـم از چــنـدگـونـه خـورشـهـای نـرم
بـگـفـت این و زان پـس بـه بـازار شـد بـــه ســاز دگــرگــون خــریــدار شــد
شـکـر جـسـت و بــادام و مـرغ و بـره کــه آرایـش خــوان کــنــد یـکــســره
می و زعـفـران بـرد و مشـک و گـلاب سـوی خـانه شـد بـا دلی پـرشـتـاب
بــیـاورد خــوان بــا خــورشـهـای نـغـز جـوان بـر مـنـش بـود و پـاکـیزه مـغـز
چو نان خورده شد جـام پـر می بـبـرد نخـستـنی بـه بـهرام خـسرو سـپـرد
بـدیـن گـونـه تـا شـاد و خـرم شـدنـد ز خــردک بــه جــام دمــادم شــدنــد
چـنـیـن گـفـت بــا مـیـزبـان شـهـریـار کـه بــهـرام مـا را کــنـد خــواســتــار
شـما می گسـارید و مسـتـان شوید مـجـنـبـیـد تـا مـی پـرسـتـان شـویـد
بــمــالــیـد پــس بــاره را زیـن نــهــاد سوی گلشن آمد ز می گشتـه شاد
بـه بـازارگـان گـفـت چـنـدین مـکـوش از افــزونــی ایــن مــرد ارزان فــروش
بــه دانـگـی مـرا دوش بــفـروخــتــی هـمـی چـشـم شـاگـرد را دوخـتــی
کـه مـرغــی خــریـدی فــزون از بــهـا نــــــهـــــادی مــــــرا در دم اژدهـــــا
بــگـفـت ایـن بــه بــازارگـان و بــرفـت سـوی گـاه شـاهـی خـرامـیـد تـفـت
چـو خـورشـیـد بـر تـخـت بـنـمـود تـاج جـهانبـان نشـسـت از بـر تـخـت عاج
بــفــرمـود خــســرو بــه ســالـار بــار کــه بــازارگــان را کــنـد خــواســتــار
بـــیـــارنـــد شـــاگـــر بــــا او بـــهـــم یـکــی شــاد ازیـشــان و دیـگــر دژم
چــو شــاگـرد و اســتــاد رفـتــنـد زود بـه پـیش شـهـنـشـاه ایـران چـو دود
چــو شــاگــرد را دیــد بــنــواخــتــش بــر مـهـتــران شــاد بــنـشـاخــتــش
یــکــی بـــدره بـــردنــد نــزدیــک اوی کـه چـون مـاه شـد جـان تـاریک اوی
بــه بـــازارگــان گــفــت تــا زنــده ای چــنـان دان کـه شـاگـرد را بــنـده ای
هـمــان نــیـز هـر مــاهـیـانــی دوبــار درم شـسـت گـنـجـی بـروبـر شـمـار
بــه چـیـز تــو شـاگـرد مـهـمـان کـنـد دل مــــرد آزاده خــــنــــدان کــــنــــد
به موبد چنین گفت زان پس که شاه چـــو کـــار جـــهــان را نــدارد نــگــاه
چــه دانـد کـه مـردم کـدامـسـت بــه چــگـونـه شــنـاســد کــهـان را ز مـه

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج