فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 9 اردیبهشت 1404

پایگاه خبری شاعر

دگـر بـاره اسـپـان بـبـسـتـنـد سـخـتبه سر بـر همی گشت بـدخواه بـختبــه کـشـتــی گـرفـتــن نـهـادنـد سـرگـــرفــــتــــنـــد هـــر دو دوال کـــمـــرهرآ…

دگـر بـاره اسـپـان بـبـسـتـنـد سـخـت به سر بـر همی گشت بـدخواه بـخت
بــه کـشـتــی گـرفـتــن نـهـادنـد سـر گـــرفــــتــــنـــد هـــر دو دوال کـــمـــر
هرآنگـه کـه خـشـم آورد بـخـت شـوم کــنـد ســنـگ خــارا بــه کــردار مــوم
ســرافــراز ســهــراب بـــا زور دســت تـو گـفـتـی سـپـهر بـلـندش بـبـسـت
غـمـی بــود رسـتــم بــبــازیـد چـنـگ گـرفـت آن بــر و یـال جـنـگـی پــلـنـگ
خـــم آورد پــــشـــت دلـــیـــر جـــوان زمـــانــه بـــیــامـــد نـــبـــودش تـــوان
زدش بــر زمـیـن بــر بــه کـردار شــیـر بــدانـســت کـاو هـم نـمـانـد بــه زیـر
سـبـک تـیـغ تـیـز از مـیـان بـرکـشـیـد بــــر شـــیـــر بـــیـــدار دل بــــردریـــد
بــپــیــچــیـد زانــپــس یـکــی آه کــرد ز نـیـک و بــد انـدیـشــه کـوتــاه کــرد
بـدو گـفـت کـاین بـر من از من رسـید زمــانــه بــه دســت تــو دادم کــلــیـد
تـو زین بـیگـناهی کـه این کـوژپـشـت مـرابــرکـشـیـد و بــه زودی بــکـشـت
بــه بــازی بــکــویـنـد هـمـســال مـن بــه خـاک انـدر آمـد چــنـیـن یـال مـن
نــــشــــان داد مــــادر مــــرا از پــــدر ز مـــهــر انـــدر آمـــد روانــم بـــســـر
هرآنگه که تـشنه شدستـی بـه خون بـــیــالـــودی آن خـــنــجـــر آبـــگـــون
زمـانـه بــه خــون تــو تــشــنـه شــود بـــرانــدام تـــو مــوی دشــنــه شــود
کــنـون گــر تــو در آب مـاهـی شــوی و گر چـون شـب اندر سـیاهی شـوی
وگـر چـون سـتـاره شـوی بـر سـپـهـر بـــبـــری ز روی زمــیــن پـــاک مــهــر
بــخــواهـد هـم از تــو پــدر کـیـن مـن چـو بـیـنـد کـه خـاکـسـت بـالـین مـن
ازیــن نـــامـــداران گـــردنـــکـــشـــان کسـی هم بـرد سـوی رسـتـم نشان
که سهراب کشتـسـت و افگنده خـوار تـرا خـواسـت کـردن همی خـواسـتـار
چو بـشنید رستم سرش خیره گشت جهان پیش چشم اندرش تیره گشت
بـپـرسـید زان پـس کـه آمد بـه هوش بــدو گــفــت بــا نــالــه و بــا خــروش
کـه اکـنون چـه داری ز رسـتـم نشـان کـه کـم بــاد نـامـش ز گـردنـکــشــان
بـدو گـفـت ار ایـدونـکـه رسـتـم تـویی بــکـشـتــی مـرا خـیـره از بــدخــویـی
ز هـر گــونـه ای بــودمــت رهـنـمــای نـجــنــبــیـد یـک ذره مــهـرت ز جــای
چـــو بـــرخــاســت آواز کــوس از درم بـــیــامــد پـــر از خـــون دو رخ مــادرم
همی جـانش از رفـتـن مـن بـخـسـت یـکـی مـهـره بـر بــازوی مـن بـبـسـت
مــرا گــفــت کــایــن از پـــدر یــادگــار بــدار و بــبــیـن تــا کـی آیـد بــه کــار
کـنون کـارگـر شـد کـه بـیکـار گـشـت پـسـر پـیش چـشم پـدر خـوار گشـت
هــمــان نــیـز مــادر بــه روشــن روان فــرســتــاد بــا مـن یـکــی پــهـلــوان
بـــدان تــا پــدر را نــمــایــد بـــه مــن سـخـن بــرگـشـایـد بــه هـر انـجـمـن
چـو آن نـامـور پــهـلـوان کـشـتـه شـد مــرا نـیـز هـم روز بــرگــشــتــه شــد
کـنـون بــنـد بــگـشــای از جــوشـنـم بـــرهــنــه نــگــه کــن تــن روشــنــم
چـو بـگـشـاد خـفـتـان و آن مـهره دید هـمـه جـامـه بــر خـویـشـتـن بـردریـد
همی گفت کای کشته بـر دست من دلــیـر و ســتــوده بــه هـر انــجــمــن
همی ریخـت خـون و همی کـند موی ســرش پـــر ز خــاک و پــر از آب روی
بـدو گـفـت سـهراب کـین بـدتـریسـت بــه آب دو دیــده نــبــایــد گــریـســت
ازین خویشتن کشتن اکنون چه سود چـنـیـن رفـت و ایـن بــودنـی کـار بـود
چـو خـورشـید تـابـان ز گنبـد بـگشـت تـهـمـتـن نـیامـد بـه لـشـکـر ز دشـت
ز لـشـکـر بـیـامـد هـشـیـوار بـیـسـت کــه تــا انـدر آوردگــه کــار چــیـســت
دو اسـپ انـدر آن دشـت بــرپـای بـود پــر از گــرد رســتــم دگــر جــای بــود
گـو پــیـلـتــن را چــو بــر پــشـت زیـن نــدیـدنـد گــردان بــران دشــت کــیـن
گمانشان چـنان بـد که او کشتـه شد ســرنـامـداران هـمـه گــشــتــه شــد
بــه کــاووس کـی تــاخــتــنـد آگـهـی کـه تـخـت مهی شـد ز رسـتـم تـهی
ز لـشـکـر بــرآمـد ســراســر خــروش زمــانــه یـکــایـک بــرآمــد بــه جــوش
بــفــرمـود کــاووس تــا بــوق و کـوس دمــیـدنــد و آمــد ســپــهــدار طــوس
ازان پــس بــدو گـفــت کـاووس شــاه کــز ایـدر هــیـونــی ســوی رزمــگــاه
بــتــازیـد تــا کـار سـهـراب چــیـســت کـه بـر شـهـر ایـران بـبـایـد گـریـسـت
اگـر کـشـتـه شـد رسـتـم جـنگـجـوی از ایـران کــه یـارد شــدن پــیـش اوی
بـــه انــبـــوه زخــمــی بـــبـــایــد زدن بــریــن رزمــگــه بــر نــشــایــد بـــدن
چــو آشـوب بــرخــاســت از انـجــمـن چـنـیـن گـفـت سـهـراب بــا پــیـلـتــن
کـه اکـنون کـه روز مـن انـدر گـذشـت هـمـه کـار تــرکـان دگـرگـونـه گـشـت
هـمـه مـهـربـانـی بـران کـن کـه شـاه سـوی جــنـگ تــرکـان نـرانـد ســپــاه
کـه ایـشـان ز بــهـر مـرا جــنـگـجــوی ســـوی مـــرز ایــران نـــهــادنـــد روی
بــــســـی روز را داده بـــودم نـــویـــد بــســی کــرده بــودم ز هـر در امــیـد
نــبــایـد کــه بــیـنـنـد رنـجــی بــه راه مـکـن جـز بـه نیکـی بـر ایشـان نـگـاه
نشست از بـر رخـش رستـم چـو گرد پــر از خـون رخ و لـب پـر از بــاد سـرد
بــیـامـد بــه پـیـش سـپـه بــا خـروش دل از کـرده خـویـش بــا درد و جــوش
چـــو دیـــدنـــد ایــرانـــیـــان روی اوی هــمــه بـــرنــهــادنــد بــر خــاک روی
ســتــایـش گــرفــتــنــد بــر کــردگــار کــــه او زنـــده بــــاز آمـــد از کــــارزار
چــو زان گـونـه دیـدنـد بــر خــاک سـر دریــده بـــرو جــامــه و خــســتــه بــر
بـه پـرسش گرفتـند کاین کار چـیست تـرادل بــریـن گـونـه از بــهـر کـیـسـت
بـگفت آن شگفتـی که خود کرده بـود گـــرامــی تـــر خـــود بـــیــازرده بـــود
هــمــه بــرگــرفــتــنــد بــا او خــروش زمـیـن پــر خـروش و هـوا پـر ز جـوش
چـنـیـن گـفـت بـا سـرفـرازان کـه مـن نــه دل دارم امــروز گــویــی نــه تـــن
شـمـا جـنـگ تــرکـان مـجـویـیـد کـس هـمـین بـد کـه مـن کـردم امـروز بـس
چـو بــرگـشـت ازان جـایـگـه پـهـلـوان بـــیــامــد بـــر پـــور خـــســتـــه روان
بـــزرگــان بـــرفــتـــنــد بـــا او بـــهــم چو طوس و چو گودرز و چون گستـهم
هـمـه لـشــکــر از بــهـر آن ارجــمـنـد زبــان بــرگــشــادنـد یـکــســر ز بــنـد
کــه درمــان ایــن کـــار یــزدان کـــنــد مـگـر کـاین سـخـن بـر تـو آسـان کـند
یکی دشنه بـگرفت رستـم بـه دست کـه از تـن بـبـرد سـر خـویـش پـسـت
بـــزرگـــان بـــدو انـــدر آویــخـــتـــنـــد ز مـژگـان هـمـی خـون فـرو ریـخـتـنـد
بـدو گـفـت گـودرز کـاکـنون چـه سـود کــه از روی گــیــتــی بـــرآری تــو دود
تـو بـر خـویشـتـن گـر کـنی صـدگـزنـد چــه آســانــی آیــد بــدان ارجــمــنــد
اگــر مــانــد او را بــه گــیــتــی زمــان بــمــانــد تــو بــی رنــج بــا او بــمــان
وگر زین جـهان این جـوان رفـتـنیسـت بـه گیتـی نگه کـن که جـاوید کیسـت
شـکـاریم یـکـسـر هـمـه پـیـش مـرگ ســری زیــر تــاج و ســری زیــر تــرگ

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج