چـو بـگذشت لشکر بـران تـازه بـومبــتــنـدی هـمـی رانـد تــا مـرز رومچـنـین تـا بـیامـد بـران شـارسـتـانکـه قـیصـر ورا خـواندی کـارسـتـانچـواز دور تــر…
| چـو بـگذشت لشکر بـران تـازه بـوم | بــتــنـدی هـمـی رانـد تــا مـرز روم |
| چـنـین تـا بـیامـد بـران شـارسـتـان | کـه قـیصـر ورا خـواندی کـارسـتـان |
| چـواز دور تــرسـا بــدیـد آن سـپــاه | بــرفــتــنـد پــویـان بــبــی راه و راه |
| بــدان بــاره انـدر کـشـیـدنـد رخــت | در شارسـتـان را بـبـستـند سخـت |
| فــرومـانـد زان شــاه گـیـتــی فـروز | بـه بـیرون بـماندند لشـکر سـه روز |
| فــرســتـــاد روز چــهــارم کــســی | که نزدیک ما نیسـت لشکر بـسی |
| خـورشـهـا فـرسـتـید و یـاری کـنـید | چـه بـرمـا همـی کـامـگـاری کـنـید |
| بـه نزدیک ایشان سخـن خـوار بـود | سپاهش همه سست و ناهار بود |
| هـم آنـگـه بــرآمـد یـکـی تـیـره ابــر | بــغـریـد بــرســان جــنـگـی هـژبــر |
| وز ابر اندران شارستان بـاد خاست | بـهر بـر زنی بـانگ و فریاد خـاسـت |
| چـونیمی ز تـیره شـب اندر کـشـید | ز بــاره یـکـی بــهـره شـد نـاپــدیـد |
| همه شـارسـتـان ماند اندر شگفت | بـه یزدان سـقف پـوزش اندر گرفت |
| بـهـر بـر زنـی بـر عـلـف سـاخـتـنـد | سـه پـیـر سـکـوبــا بـرون تـاخـتـنـد |
| ز چـیـزی کـه بــود انـدران تـازه بـوم | همان جـامه هایی که خـیزد ز روم |
| بــبــردنــد بــالــا بــه نـزدیـک شــاه | کـه پـیدا شـد ای شـاه بـرمـا گـناه |
| چو خسرو جـوان بـود و بـرتـر منش | بـدیـشـان نـکـرد از بـدی سـرزنـش |
| بـدان شـارسـتـان دریکی کـاخ بـود | کـه بــالـاش بــا ابــر گـسـتـاخ بـود |
| فـــراوان بـــدو انــدرون بـــرده بـــود | هـمـان جـای قـیـصـر بــرآورده بــود |
| ز دشـت اندرآمـد بـدانـجـا گـذشـت | فراوان بـدان شارسـتـان دربـگشت |
| هـمــه رومــیـان آفــریـن خــوانـدنـد | بــپــا انـدرش گـوهـر افــشــانـدنـد |
| چـو آبــاد جـایـی بـه چـنـگ آمـدش | بــرآسـود و چــنـدی درنـگ آمـدش |
| بـه قیصـر یکی نامه بـنوشـت شـاه | ازان بــــاد وبـــاران وابـــر ســـیـــاه |
| وزان شارسـتـان سـوی مانوی راند | کـه آن را جـهـانـدار مـانـوی خـوانـد |
| زمــا نــویــیــان هــرک بــیــدار بــود | خــردمــنــد و راد و جــهـانـدار بــود |
| سـکـوبـا و رهـبـان سـوی شـهـریار | بــرفــتــنــد بــا هــدیـه و بــا نــثــار |
| همی رفت بـا شاه چـندی سـخـن | ز بــاران و آن شــارســتــان کــهـن |
| همی گفت هرکس که ما بنده ایم | بـه گفـتـار خـسـرو سـر افگنده ایم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
