فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 5 اردیبهشت 1404

پایگاه خبری شاعر

کم خور غم تـنی که حیاتـش بـجـان بـودچــیـزی طـلـب کـه زنـدگـی جــان بآن بــودهیچـش ز تـخـم عـشـق معطـل روا مدارتـــا در زمــیــن جــســم تـــو آب روان…

کم خور غم تـنی که حیاتـش بـجـان بـود چــیـزی طـلـب کـه زنـدگـی جــان بآن بــود
هیچـش ز تـخـم عـشـق معطـل روا مدار تـــا در زمــیــن جــســم تـــو آب روان بـــود
آنـکـس رســد بــدولـت وصـی کـه مـرورا روح ســبــک ز بـــار مــحــبـــت گــران بــود
چـون اسـتـخـوان مـرده نـیاید بـهـیچ کـار عشقی که زنده یی چو تواش در میان بود
معشوق روح بـخـش بـاول قدم چـو مرگ از هفت عضو هستـی تـو جـان ستـان بـود
آخـر بـعشـق زنده کند مر تـرا که اوسـت کآب حــیـات از آتــش عـشـقـش روان بــود
از تـو چـه نـقـشـهـاسـت در آیینـه مـثـال دیـدنـد و گـر تـو نـیـز بــبــیـنـی چـنـان بــود
این حرف خوانده ای تو که بـر دفتر وجود لفظیسـت صـورت تـو که معنیش جـان بـود
با نور چشم فهم تو پنهان لطیفه ییست جـان تـو آیـتـیسـت کـه تـفـسـیرش آن بـود
ای دل ازین حـدیث زبـان در کـشـیده بـه خـود شـرح ایـن حـدیـث چـه کـار زبـان بـود
خـود را مکـن میان دل و خـلـق تـرجـمان تـا سـر میان عـشـق و دلـت تـرجـمان بـود

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج