روی تــو کــه مـاه را خــجــل داردشاهی است که ملک جان و دل داردیـک تــرک ز لـشــکـر جــمـال تــواز مـــلــــک ولــــایـــت چــــگــــل داردوآن ســدره …
روی تــو کــه مـاه را خــجــل دارد | شاهی است که ملک جان و دل دارد |
یـک تــرک ز لـشــکـر جــمـال تــو | از مـــلــــک ولــــایـــت چــــگــــل دارد |
وآن ســدره مــنــتــهــای قــد تــو | مـــر طـــوبــــی را بــــزیـــر ظـــل دارد |
دل نـبــود از تــو مــنـفــصــل زیـرا | چــشــم از تــو خــیـال مــتــصــل دارد |
غـم ملـک دلـت و او درین دعـوی | از قـاضــی عـشــق تــو ســجــل دارد |
گـفـتـم بــبــسـاط وصـل پـیـونـدم | ای تــــن ز تــــو پــــای روح گــــل دارد |
چل صبـح بـجوی از آنکه این دلبـر | مــاهـیـســت کــه روزهــا چــهـل دارد |
در خطبه وصفش ار خطایی رفت | عــقـل از چــه مـرا بــدان خــجــل دارد |
در جـامع تـن که منبـر روح اسـت | شــمـشــیـر زبــان خــطــیـب دل دارد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج