بـه مهراب و دستـان رسید این سخنکـه شـاه و سـپـهـبــد فـگـنـدنـد بــنخــروشــان ز کـابــل هـمـی رفـت زالفــروهـشــتــه لــفــج و بــرآورده یـالهــمـــی…
| بـه مهراب و دستـان رسید این سخن | کـه شـاه و سـپـهـبــد فـگـنـدنـد بــن |
| خــروشــان ز کـابــل هـمـی رفـت زال | فــروهـشــتــه لــفــج و بــرآورده یـال |
| هــمـــی گـــفـــت اگـــر اژدهــای دژم | بــیـایـد کـه گـیـتــی بــسـوزد بــه دم |
| چـو کـابـلـسـتـان را بــخـواهـد بـسـود | نـخــســتــیـن سـر مـن بــبــایـد درود |
| بــه پـیـش پـدر شـد پـر از خـون جـگـر | پــر انـدیـشــه دل پــر ز گـفـتــار ســر |
| چــو آگــاهــی آمــد بــه ســام دلــیــر | کـــه آمـــد ز ره بـــچـــه نــره شـــیــر |
| هـمـه لـشـکـر از جـای بــرخـاسـتـنـد | درفــش فــریــدون بـــیــاراســـتـــنــد |
| پـــذیـــره شـــدن را تـــبـــیـــره زدنـــد | ســپــاه و سـپــهـبــد پــذیـره شـدنـد |
| همه پـشـت پـیلان بـه رنگـین درفـش | بــیـاراســتــه سـرخ و زرد و بــنـفـش |
| چــو روی پـــدر دیــد دســتـــان ســام | پــیـاده شـد از اسـپ و بــگـذارد گـام |
| بـــزرگــان پـــیــاده شــدنــد از دو روی | چـه سـالـارخـواه و چـه سـالـارجــوی |
| زمـــیــن را بـــبـــوســـیــد زال دلـــیــر | ســخــن گــفــت بــا او پــدر نـیـز دیـر |
| نـشـسـت از بـر تـازی اسـپ سـمـنـد | چـو زریـن درخـشـنـده کـوهـی بـلـنـد |
| بـــزرگــان هــمــه پـــیــش او آمــدنــد | بــه تــیـمـار و بــا گـفـت و گـو آمـدنـد |
| کــه آزرده گـشــتــســت بــر تــو پــدر | یـکـی پــوزش آور مـکـش هـیـچ ســر |
| چـنـین داد پـاسـخ کـزین بـاک نیسـت | سـرانجـام آخـر بـه جـز خـاک نیسـت |
| پـــدر گــر بـــه مــغـــز انــدر آرد خـــرد | هـمـانـا ســخــن بــر سـخــن نـگـذرد |
| و گـر بــرگـشـایـد زبــان را بـه خـشـم | پس از شرمش آب اندر آرم به چشم |
| چــنـیـن تــا بــه درگــاه ســام آمــدنـد | گــشـــاده دل و شـــادکـــام آمــدنــد |
| فـــرود آمـــد از بــــاره ســــام ســـوار | هــــم انــــدر زمــــان زال را داد بــــار |
| چــو زال انــدر آمــد بـــه پــیــش پـــدر | زمـیـن را بــبــوسـیـد و گـسـتــرد بــر |
| یــکــی آفــریــن کــرد بــر ســام گــرد | وزاب دو نـرگـس هـمـی گـل ســتــرد |
| کــه بــیــدار دل پــهــلــوان شــاد بــاد | روانـــــش گـــــرایــــنـــــده داد بـــــاد |
| ز تــیــغ تـــو الــمــاس بـــریــان شــود | زمـیـن روز جـنـگ از تــو گـریـان شـود |
| کــجـــا دیــزه تـــو چــمــد روز جــنــگ | شــتـــاب آیــد انــدر ســـپـــاه درنــگ |
| ســپــهــری کــجــا بــاد گــرز تــو دیـد | هــمــانــا ســتــاره نــیــارد کــشــیـد |
| زمــیــن نــســپــرد شــیــر بــا داد تــو | روان و خــرد کــشــتــه بـــنــیــاد تـــو |
| هــمــه مــردم از داد تـــو شـــادمـــان | ز تـــو داد یـــابــــد زمـــیـــن و زمـــان |
| مــگــر مــن کــه از داد بــی بــهـره ام | و گـرچــه بــه پــیـونـد تــو شــهـره ام |
| یـکــی مــرغ پــرورده ام خــاک خــورد | بـه گـیتـی مـرا نیسـت بـا کـس نبـرد |
| نـدانـم هـمـی خــویـشــتــن را گــنـاه | که بـر من کسـی را بـران هسـت راه |
| مــگــر آنــکــه ســام یـلــســتــم پــدر | و گــر هــســت بــا ایـن نــژادم هـنــر |
| ز مـــادر بــــزادم بــــیـــنـــداخـــتــــی | بــه کـوه انـدرم جــایـگـه ســاخــتــی |
| فـــگــنــدی بـــه تـــیــمــار زایــنــده را | بـــه آتـــش ســپـــردی فــزایــنــده را |
| تـرا بــا جـهـان آفـریـن نـیـسـت جـنـگ | کـه از چـه سـیاه و سـپـیدسـت رنگ |
| کــنــون کــم جــهــان آفــریـن پــروریـد | بـه چـشـم خـدایی بـه مـن بـنـگـریـد |
| ابــا گــنــج و بــا تــخــت و گــرز گــران | ابــا رای و بــا تــاج و تــخـت و سـران |
| نـشـسـتـم بــه کـابــل بـه فـرمـان تـو | نــگــه داشــتــم رای و پــیــمــان تــو |
| کــه گــر کــیـنــه جــویـی نــیـازارمــت | درخـتـی کـه کـشـتـی بـه بــار آرمـت |
| ز مــازنــدران هـدیـه ایـن ســاخــتــی | هـم از گـرگـسـاران بــدیـن تــاخـتــی |
| کــه ویــران کـــنــی خـــان آبـــاد مــن | چـنـیـن داد خـواهـی هـمـی داد مـن |
| مـن ایـنـک بــه پــیـش تـو اسـتـاده ام | تـــن بـــنـــده خـــشـــم تـــرا داده ام |
| بـــه اره مـــیــانـــم بـــدو نــیــم کـــن | ز کـابــل مـپــیـمـای بــا مـن سـخــن |
| سـپــهـبــد چـو بــشـنـیـد گـفـتـار زال | بــرافــراخــت گــوش و فــرو بــرد یـال |
| بــدو گـفـت آری هـمـیـنـسـت راسـت | زبــان تــو بــر راسـتــی بــر گـواسـت |
| هــمــه کــار مــن بــا تــو بــیـداد بــود | دل دشـمـنـان بــر تــو بــر شــاد بــود |
| ز مـن آرزو خــود هـمـیـن خــواسـتــی | بـه تـنـگـی دل از جـای بــرخـاسـتـی |
| مـــشـــو تـــیـــز تـــا چـــاره کـــار تـــو | بـــســـازم کـــنـــون نــیــز بـــازار تـــو |
| یـکـی نـامـه فـرمـایم اکـنـون بـه شـاه | فرسـتـم بـه دسـت تـو ای نیک خـواه |
| ســخــن هـر چــه بــایـد بــه یـاد آورم | روان و دلـــــــش ســــــــوی داد آورم |
| اگـــر یــار بـــاشـــد جـــهــانـــدار مـــا | بــه کــام تــو گــردد هــمــه کــار مــا |
| نـویـســنــده را پــیـش بــنـشــانــدنـد | ز هـر در ســخــنـهـا هـمــی رانــدنـد |
| ســـرنـــامـــه کـــرد آفـــریــن خـــدای | کجا هست و بـاشد همیشه به جای |
| ازویسـت نیک و بـد و هست و نیست | هـمـه بــنـدگـانـیـم و ایـزد یـکـیـسـت |
| هـر آن چــیـز کـو سـاخـت انـدر بــوش | بـــــران اســــت چــــرخ روان را روش |
| خــداونـد کــیـوان و خــورشــیـد و مـاه | وزو آفــریــن بـــر مــنــوچـــهــر شــاه |
| بـــه رزم انــدرون زهــر تــریــاک ســوز | بــه بــزم انـدرون مـاه گــیـتــی فــروز |
| گــرایـنـده گــرز و گــشــایـنـده شــهـر | ز شـادی بـه هر کـس رسـاننـده بـهر |
| کـشـنـده درفـش فـریـدون بــه جـنـگ | کـشـنـده سـرافـراز جــنـگـی پــلـنـگ |
| ز بـــاد عـــمـــود تـــو کـــوه بـــلـــنـــد | شـود خـاک نعـل سـرافشـان سـمند |
| هـمـان از دل پــاک و پــاکــیـزه کـیـش | بـه آبـشخـور آری همی گرگ و میش |
| یکـی بـنـده ام مـن رسـیـده بـه جـای | بـه مـردی بـشـسـت انـدر آورده پـای |
| هــمــی گــرد کــافــور گــیــرد ســـرم | چـنین کـرد خـورشـید و مـاه افـسـرم |
| بــبــسـتــم مـیـان را یـکـی بــنـده وار | ابــــا جـــاودان ســـاخـــتــــم کـــارزار |
| عـنـان پــیـچ و اســپ افـگـن و گـرزدار | چـو من کس ندیدی بـه گیتـی سـوار |
| بـــــشــــد آب گــــردان مــــازنــــدران | چـو مـن دسـت بــردم بــه گـرز گـران |
| ز مـن گـر نـبــودی بـه گـیـتـی نـشـان | بـــرآورده گـــردن ز گـــردن کـــشـــان |
| چـــنـــان اژدهــا کـــو ز رود کـــشـــف | بــرون آمـد و کــرد گـیـتــی چــو کــف |
| زمــیـن شــهـر تــا شــهـر پــهـنـای او | هــمــان کـــوه تـــا کـــوه بـــالـــای او |
| جـــهـــان را ازو بـــود دل پـــر هــراس | هـمـی داشـتـنـدی شـب و روز پـاس |
| هـــوا پــــاک دیـــدم ز پــــرنــــدگــــان | هــمــان روی گــیــتـــی ز درنــدگــان |
| ز تـفـش همی پـر کـرگس بـسـوخـت | زمـین زیر زهـرش هـمـی بـرفـروخـت |
| نــهــنــگ دژم بـــر کـــشـــیــدی ز آب | بــه دم درکـشـیـدی ز گـردون عـقـاب |
| زمـیـن گـشـت بــی مـردم و چـارپــای | هـمـه یـکـسـر او را سـپــردنـد جــای |
| چـو دیدم کـه انـدر جـهـان کـس نـبـود | که بـا او همی دسـت یارسـت سـود |
| بــــه زور جـــهـــانـــدار یـــزدان پــــاک | بـیـفـگـنـدم از دل هـمـه تـرس و بـاک |
| مـیـان را بــبــســتــم بــه نـام بــلــنـد | نـشـسـتـم بـران پـیل پـیکـر سـمـنـد |
| بـــه زیـــن انـــدرون گـــرزه گـــاوســـر | بــه بــازو کـمـان و بــه گـردن ســپــر |
| بـــرفـــتـــم بـــســـان نـــهــنـــگ دژم | مـــرا تـــیـــز چـــنـــگ و ورا تـــیــز دم |
| مــرا کـــرد پـــدرود هــرکــو شـــنــیــد | کـه بــر اژدهـا گـرز خــواهـم کـشـیـد |
| ز سـر تــا بــه دمـش چــو کـوه بــلـنـد | کشان موی سر بـر زمین چـون کمند |
| زبــانــش بــســان درخــتــی ســیــاه | ز فـــر بـــاز کــرده فـــگــنــده بـــه راه |
| چـو دو آبـگیرش پـر از خـون دو چـشم | مــرا دیـد غــریـد و آمــد بــه خــشــم |
| گــمـانـی چــنـان بــردم ای شــهـریـار | کــه دارم مــگــر آتـــش انــدر کـــنــار |
| جـهان پـیش چـشـمـم چـو دریا نـمـود | بــه ابــر ســیـه بــر شــده تــیـره دود |
| ز بـــانــگـــش بـــلــرزیــد روی زمــیــن | ز زهرش زمـین شـد چـو دریای چـین |
| بــرو بــر زدم بــانــگ بــرســان شــیـر | چــنــان چــون بــود کــار مــرد دلــیــر |
| یـکـی تــیـر الـمـاس پــیـکـان خــدنـگ | بــه چــرخ انــدرون رانـدم بــی درنـگ |
| چـو شـد دوخـتـه یک کـران از دهانش | بـماند از شـگفتـی بـه بـیرون زبـانش |
| هـم انـدر زمــان دیـگــری هـمـچــنـان | زدم بــر دهــانــش بــپــیــچــیــد ازان |
| ســـدیــگـــر زدم بـــر مــیــان زفـــرش | بـرآمـد همی جـوی خـون از جـگـرش |
| چــو تــنـگ انــدر آورد بــا مــن زمــیـن | بــرآهـخــتــم ایـن گـاوســر گـرزکـیـن |
| بــه نــیــروی یــزدان گــیـهــان خــدای | بــرانـگــیـخــتــم پــیـلـتــن را ز جــای |
| زدم بـــر ســـرش گــرزه گـــاو چـــهــر | بــرو کــوه بــاریـد گـفــتــی ســپــهـر |
| شکسـتـم سرش چـون تـن ژنده پـیل | فــرو ریـخــت زو زهـر چــون رود نـیـل |
| به زخمی چنان شد که دیگر نخاست | ز مغـزش زمین گشـت بـاکوه راسـت |
| کــشــف رود پــر خــون و زرداب شــد | زمـیـن جــای آرامــش و خــواب شــد |
| هـمـه کــوهـســاران پــر از مــرد و زن | هـمــی آفــریـن خــوانــدنـدی بــمــن |
| جــهـانـی بــران جــنــگ نــظــاره بــود | کــه آن اژدهــا زشــت پــتــیــاره بــود |
| مــرا ســام یـک زخــم ازان خــوانـدنـد | جــهـان زر و گــوهـر بــرافــشــانـدنـد |
| چــو زو بـــازگــشــتــم تــن روشــنــم | بــرهـنـه شــد از نــامــور جــوشــنـم |
| فــرو ریـخــت از بــاره بــر گــســتــوان | وزیـن هـســت هـر چــنــد رانـم زیـان |
| بـــران بــوم تــا ســالــیــان بــر نــبــود | جــز از ســوخــتــه خــار خــاور نـبــود |
| چـنـیـن و جـزیـن هـر چـه بـودیـم رای | ســـران را ســـرآوردمـــی زیــر پـــای |
| کــجــا مــن چــمــانـیـدمــی بــادپــای | بــپــرداخــتــی شــیــر درنــده جــای |
| کـنون چـند سـالـسـت تـا پـشـت زین | مـرا تـخـتـگـاه اسـت و اسـپـم زمـیـن |
| هــمــه گـــرگــســـاران و مــازنــداران | بــه تــو راســت کـردم بــه گـرز گـران |
| نـــکـــردم زمـــانـــی بـــرو بـــوم یـــاد | تــرا خــواســتــم راد و پــیـروز و شـاد |
| کــنــون ایـن بــرافــراخــتــه یــال مــن | هـمـان زخــم کــوبــنـده کـوپــال مـن |
| بــدان هـم کـه بــودی نـمـانـد هـمـی | بــر و گــردگــاهـم خــمــانــد هـمــی |
| کـمندی بـینداخـت از دسـت شـسـت | زمــانــه مــرا بـــاژگــونــه بـــبــســت |
| ســـپـــردیــم نــوبـــت کـــنــون زال را | کــه شــایـد کــمــربــنـد و کــوپــال را |
| یــــکـــــی آرزو دارد انـــــدر نــــهــــان | بــیــایــد بــخــواهــد ز شــاه جــهــان |
| یـکـی آرزو کـان بــه یـزدان نـکـوســت | کـجــا نـیـکـویـی زیـر فـرمـان اوســت |
| نـــکـــردیـــم بـــی رای شـــاه بـــزرگ | کـه بـنـده نـبـایـد کـه بـاشـد سـتـرگ |
| هــمــانــا کــه بـــا زال پــیــمــان مــن | شـنـیـدسـت شـاه جــهـان بــان مـن |
| کـه از رای او سـر نـپـیـچـم بــه هـیـچ | دریـن روزهـا کــرد زی مــن بــســیـچ |
| بــه پـیـش مـن آمـد پـر از خـون رخـان | همی چـاک چاک آمدش ز استـخوان |
| مـــرا گـــفـــت بـــردار آمـــل کـــنـــی | ســزاتــر کــه آهـنــگ کــابــل کــنـی |
| چــو پــرورده مــرغ بـــاشــد بــه کــوه | نــشـــانــی شـــده در مــیــان گــروه |
| چــنـان مـاه بــیـنـد بــه کـابــلـسـتــان | چـو سرو سهی بـر سرش گلسـتـان |
| چــو دیـوانـه گـردد نـبــاشـد شـگـفـت | ازو شــاه را کــیــن نــبــایــد گــرفــت |
| کـنـون رنـج مـهـرش بـه جـایی رسـید | که بـخـشـایش آرد هر آن کـش بـدید |
| ز بــس درد کــو دیــد بــر بــی گــنــاه | چـنان رفـت پـیمان کـه بـشـنید شـاه |
| گـسـی کـردمـش بـا دلـی مـسـتـمند | چــو آیـد بــه نـزدیـک تــخــت بــلــنـد |
| هـمـان کـن کـه بــا مـهـتـری در خـورد | تــرا خــود نــیــامــوخــت بــایـد خــرد |
| چـو نامه نوشـتـند و شـد رای راسـت | سـتـد زود دستـان و بـر پـای خـاست |
| چـو خـورشـید سـر سـوی خـاور نـهاد | نــخــفــت و نــیــاســود تــا بـــامــداد |
| چـو آن جـامه ها سـوده بـفـگند شـب | سـپــیـده بــخــنـدیـد و بــگـشـاد لـب |
| بـــیــامـــد بـــه زیــن انـــدر آورد پـــای | بـــرآمـــد خـــروشـــیــدن کـــره نــای |
| بــه ســوی شـهـنـشـاه بــنـهـاد روی | ابـــــا نــــامــــه ســــام آزاده خــــوی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
