بــه آوردگــه رفــت نــیـزه بــکــفــتهمی مـاند از گـفـت مادر شـگـفـتیکـی تـنـگ مـیـدان فـرو سـاخـتـنـدبــه کـوتــاه نـیـزه هـمـی بــافـتــنـدنـمـانـد…
| بــه آوردگــه رفــت نــیـزه بــکــفــت | همی مـاند از گـفـت مادر شـگـفـت |
| یکـی تـنـگ مـیـدان فـرو سـاخـتـنـد | بــه کـوتــاه نـیـزه هـمـی بــافـتــنـد |
| نـمـانـد ایـچ بـر نـیـزه بـنـد و سـنـان | بــه چـپ بــاز بــردنـد هـر دو عـنـان |
| بـه شـمـشـیر هـنـدی بـرآویـخـتـنـد | هـمـی ز آهـن آتــش فـرو ریـخـتـنـد |
| بــه زخـم انـدرون تـیـغ شـد ریـز ریـز | چـه زخـمی که پـیدا کند رسـتـخـیز |
| گــرفــتــنـد زان پــس عــمـود گــران | غــمـی گـشــت بــازوی کــنـدآوران |
| ز نـــیــرو عـــمـــود انـــدر آورد خـــم | دمـــان بـــاد پـــایــان و گـــردان دژم |
| ز اسـپـان فـرو ریخـت بـر گـسـتـوان | زره پـــاره شـــد بـــر مــیــان گـــوان |
| فــرو مــانــد اســـپ و دلــاور ز کــار | یـکـی را نـبـد چـنـگ و بــازو بـه کـار |
| تـن از خوی پـر آب و همه کام خـاک | زبـان گشتـه از تـشنگی چاک چاک |
| یــک از یـکــدگــر ایــســتــادنــد دور | پـــر از درد بـــاب و پـــر از رنــج پــور |
| جـهـانـا شـگـفـتـی ز کـردار تــسـت | هم از تـو شکسته هم از تو درست |
| ازیـن دو یـکــی را نـجــنـبــیـد مــهـر | خــرد دور بــد مــهـر نـنـمــود چــهـر |
| هـمــی بــچــه را بــاز دانـد ســتــور | چه ماهی به دریا چه در دشت گور |
| نــدانــد هــمــی مــردم از رنــج و آز | یـکــی دشــمــنـی را ز فــرزنـد بــاز |
| همی گفـت رسـتـم که هرگز نهنگ | ندیدم که آید بـدین سـان بـه جـنگ |
| مـرا خـوار شـد جــنـگ دیـو سـپــیـد | ز مــردی شــد امــروز دل نــاامــیــد |
| جــوانـی چـنـیـن نـاسـپــرده جـهـان | نــه گــردی نـه نــام آوری از مــهـان |
| بــه ســیـری رســانــیـدم از روزگــار | دو لــشــکــر نـظــاره بــدیـن کــارزار |
| چــو آســوده شـد بــاره هـر دو مـرد | ز آورد و ز بـــنــد و نــنــگ و نـــبـــرد |
| بــه زه بــر نـهـادنــد هـر دو کــمــان | جـوانـه هـمـان سـالـخـورده هـمـان |
| زره بــود و خــفــتــان و بــبــر بــیـان | ز کـلـک و ز پــیـکــانـش نـامـد زیـان |
| غــمـی شــد دل هـر دو از یـکــدگـر | گـــرفـــتـــنــد هــر دو دوال کـــمـــر |
| تهمتن که گر دست بردی به سنگ | بــکــنـدی ز کـوه ســیـه روز جــنـگ |
| کــمـربــنـد ســهـراب را چــاره کــرد | کـه بــر زیـن بــجـنـبــانـد انـدر نـبـرد |
| مـــیــان جـــوان را نــبـــود آگـــهــی | بـمـانـد از هنر دسـت رسـتـم تـهی |
| دو شـیـراوژن از جـنـگ سـیر آمـدنـد | همه خـسـتـه و گـشـتـه دیر آمـدند |
| دگـــر بـــاره ســـهــراب گـــرز گــران | ز زیـن بــرکـشـیـد و بـیـفـشـارد ران |
| بــزد گــرز و آورد کــتــفــش بــه درد | بــپــیـچـیـد و درد از دلـیـری بــخـورد |
| بـخـندید سـهراب و گفـت ای سـوار | بــه زخــم دلــیــران نــه ای پــایــدار |
| بـه رزم اندرون رخش گویی خرست | دو دسـت سـوار از هـمـه بـتـرسـت |
| اگــرچـــه گــوی ســـرو بـــالــا بـــود | جــوانــی کــنــد پـــیــر کــانــا بـــود |
| بـه سستـی رسید این ازان آن ازین | چـنـان تـنـگ شـد بـر دلـیـران زمـین |
| کــه از یـکــدگـر روی بــرگـاشــتــنـد | دل و جـان بــه انـدوه بــگـذاشـتـنـد |
| تهمتن بـه توران سپه شد بـه جنگ | بـدانسـان کـه نـخـچـیر بـینـد پـلـنگ |
| مـیـان ســپــاه انـدر آمـد چــو گـرگ | پـراگـنـده گـشـت آن سـپــاه بــزرگ |
| عــنـان را بــپــچــیـد ســهـراب گــرد | بـه ایـرانـیـان بــر یـکـی حـمـلـه بـرد |
| بـزد خـویـشـتـن را بـه ایـران سـپـاه | ز گـرزش بــسـی نـامـور شـد تـبــاه |
| دل رســتــم انـدیـشــه ای کـرد بــد | کـه کـاووس را بـی گـمان بـد رسـد |
| ازیـن پــرهـنــر تــرک نــوخــاســتــه | بـــخــفــتــان بـــر و بـــازو آراســتــه |
| بــه لـشـکـرگـه خـویـش تــازیـد زود | کـه انـدیـشـه دل بــدان گـونـه بــود |
| مــیــان ســـپـــه دیــد ســهــراب را | چـو می لـعـل کـرده بـه خـون آب را |
| غمی گشت رسـتـم چـو او را بـدید | خـروشـی چـو شـیر ژیان بـرکـشـید |
| بـدو گفت کای تـرک خـونخـواره مرد | از ایران سـپـه جـنگ بـا تـو کـه کـرد |
| چـرا دسـت یـازی بــه سـوی هـمـه | چـــو گــرگ آمــدی در مــیــان رمــه |
| بــدو گـفـت سـهـراب تـوران سـپــاه | ازیــن رزم بــودنــد بـــر بــی گــنــاه |
| تـو آهنگ کـردی بـدیشـان نخـسـت | کسی بـا تـو پـیگار و کینه نجـسـت |
| بـدو گفـت رسـتـم که شـد تـیره روز | چـه پــیـدا کـنـد تــیـغ گـیـتـی فـروز |
| بـرین دشت هم دار و هم منبرست | که روشـن جـهان زیر تـیغ اندرسـت |
| گر ایدون که شـمشیر بـا بـوی شیر | چـنـین آشـنـا شـد تـو هرگـز مـمـیر |
| بــگـردیـم شـبــگـیـر بــا تــیـغ کـیـن | بــرو تــا چـه خـواهـد جـهـان آفـریـن |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
